Τα έχει πει ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου. Στον «Μαύρο γάτο» του. «Βγήκε, λοιπόν, σεργιάνι το χαφιεδότσουρμο. Αυτοί που αποτελούνε τον εθνικό κορμό». Έτσι γίνεται από χθες το βράδυ, μετά τη συναυλία για τα θύματα της τραγωδίας των Τεμπών. Μην έχετε καμία αμφιβολία.
Το χαφιεδότσουρμο, λοιπόν, βγήκε σεργιάνι για να απαξιώσει το πείσμα, τη θέληση, τον αγώνα για να μην ξεχαστεί το έγκλημα που έγινε στα Τέμπη.
Τα βάζουν με την κ. Καρυστιανού, τα βάζουν με αυτούς και αυτές που πήγαν στη συναυλία στο Καλλιμάρμαρο, τα βάζουν με τους καλλιτέχνες που βρέθηκαν εκεί, τα βάζουν με όσους δε λένε με τίποτα να αφήσουν να ξεχαστεί αυτή η ιστορία.
Ο στόχος τους είναι ένας: Να ξεχαστούν τα Τέμπη. Να περάσουν στη λήθη.
Κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια και λένε πως αυτοί που φωνάζουν για τα Τέμπη δε φώναζαν για τους νεκρούς ενός άλλου εγκλήματος, αυτού στο Μάτι.
Συναυλία ΚΑΙ για το Μάτι και για τα Τέμπη
Ξεχνούν, βέβαια, ή κάνουν πως ξεχνούν γιατί έτσι τους βολεύει, πως έγινε συναυλία ΚΑΙ για το Μάτι. Την 1η Αυγούστου του 2018. Σε έναν εμβληματικό χώρο. Στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής. Πιθανότατα να το «ξεχνάνε» επειδή τους ενοχλεί ο Ιερός αυτός χώρος. «Παίζει» και αυτό.
Το θέμα, ωστόσο, είναι πως εκείνη την ημέρα, σε εκείνο το μέρος, στήθηκε μια μεγάλη συναυλία από εθελοντές, από ανθρώπους που βρέθηκαν στο Μάτι και προσέφεραν με όσες δυνάμεις είχε ο καθένας για να ανακουφίσουν τους πυρόπληκτους.
Το αστείο ξέρετε πιο είναι; Πως και από εκείνη τη συναυλία έλειπε το χαφιεδότσουρμο. Ήταν στους καναπέδες του. Αν ήταν εκεί, αν έδιναν μάχη για τους πληγέντες της φονικής φωτιάς στο Μάτι, θα θυμόντουσαν και τη συναυλία. Δεν ήταν όμως. Δεν την αφήνουν τη ρημάδα τη βόλεψή τους.
Να θυμίσω, λοιπόν, σε αυτούς που έχουν αλλεργία στη λέξη «αλληλεγγύη» και «αλληλέγγυος» πως από εκείνη τη συναυλία συγκεντρώθηκαν σχεδόν 47.400 ευρώ τα οποία και δόθηκαν στους πυρόπληκτους. Αδιαμεσολάβητα.
Μην ξεγελιέστε επειδή κάνουν θόρυβο. Οι άδειοι τενεκέδες κάνουν θόρυβο. Δεν τους νοιάζουν οι άνθρωποι, δεν τους νοιάζει ο πόνος και το πένθος, δεν είναι ευαίσθητοι. Μισάνθρωποι είναι.
Δεν λέω, υπάρχουν πάντα οι χρήσιμοι ηλίθιοι αλλά οι περισσότεροι από αυτούς είναι έμμισθα τρολ που προσπαθούν να σπείρουν τη διχόνοια. Διαίρει και βασίλευε.
Τους είδαμε και όταν υπήρξε εκείνη η δημόσια κόντρα ανάμεσα στον Νίκο Πλακιά και τη Μαρία Καρυστιανού. Έριχναν λάδι στη φωτιά όσο κρατούσε η ένταση. Έκαναν πως δήθεν στήριζαν τον «άμεμπτο» Πλακιά και απαξίωναν την «καιροσκόπο» Καρυστιανού.
Όταν ο Νίκος Πλακιάς, όμως, ευχήθηκε καλή επιτυχία στη διοργάνωση της συναυλίας, οι ίδιοι που τον αποθέωναν πριν, τον καθύβριζαν και υποκριτικά αναρωτιόντουσαν πόσα πήρε για να «γυρίσει την μπιφτέκα».
Αγώνας της μνήμης ενάντια στη λήθη
Αυτοί είναι. Δεν έχουν κανένα συναίσθημα πέρα από αυτό που απορρέει από την κομματική ή την ιδεολογική τους ταυτότητα.
Σε λίγες ημέρες από σήμερα θα τους ακούσετε να φωνάζουν πως στην εξέγερση των φοιτητών του Πολυτεχνείου δεν υπήρχαν νεκροί και πως ο 15χρονος Αλέξης Γρηγορόπουλος ήταν «κωλόπαιδο που επιτέθηκε σε μεροκαματιάρηδες αστυνομικούς».
Οι ίδιοι που πριν λίγες ημέρες έλεγαν πως ο Παύλος Φύσσας «ψαχνόταν και είχε ακραίους στίχους» και πως ο Ζακ Κωστόπουλος «προκαλούσε με την εμφάνιση και τη σεξουαλικότητά του».
Η χθεσινή συναυλία στο Καλλιμάρμαρο ήταν, είναι και θα είναι ένα τεράστιο αγκάθι για όλους αυτούς τους τύπους. Θα έβρισκαν τρόπο να κράξουν ακόμα και για τον φωτισμό ή και για τον ήχο. Θα έκαναν οτιδήποτε αρκεί να απαξιώσουν τον αγώνα της μνήμης ενάντια στη λήθη. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, πως χθες το βράδυ στο Χ (πρώην Twitter) «τρένταρε» η λέξη Μάτι. Έπεσαν με τα μούτρα στη «δουλειά».
Τους ενοχλεί να υπάρχουν άνθρωποι που νοιάζονται και πονάνε για τον άνθρωπο. Δεν μπορούν να αντιληφθούν πώς είναι δυνατόν κάποιος να στέκεται αλληλέγγυος στον οποιονδήποτε χωρίς να έχει να κερδίσει κάτι από αυτό.
Είναι η απόδειξη πως ζούμε σε μια κοινωνία που νοσεί βαρύτατα. Που οι περισσότεροι, μέσα στη θλιβερή άγνοιά τους, υπηρετούν τυφλά ένα σύστημα που βάζει το κέρδος πάνω από τις ζωές των ανθρώπων.
Ξέρουν όλους τους τρόπους για να μας κάνουν να ζούμε χωρισμένοι στα δυο. Ξέρουν πως με ένα «ναι, αλλά για το Μάτι δεν κάνατε μια συναυλία» οι περισσότεροι δυστυχώς θα «τσιμπήσουν» και έτσι μπροστά στο δέντρο θα χαθεί το δάσος που είναι το έγκλημα των Τεμπών να μη μείνει ατιμώρητο όπως εκείνο στο Μάτι.
Αυτό που δεν ξέρουν είναι πως ο λαός δε βάζει σε κομματικές ζυγαριές τους νεκρούς του και πως, όπως τραγούδησαν χθες ο Σωκράτης Μάλαμας και η Ιουλία Καραπατάκη, «σε μια ζωή χαμένη, κανένας δε νικά» και πως «το πιο βαθύ σκοτάδι είναι πριν την αυγή».
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.