Μενού
  • Α-
  • Α+

«Η ευτυχία των έξυπνων ανθρώπων είναι το πιο σπάνιο πράγμα που ξέρω». Σε αυτή του τη φράση ο Ερνεστ Χέμινγουεϊ (Ernest Hemingway) συμπύκνωνε όλη την κοσμοθεωρία του αναφορικά με την ευτυχία, κάτι που θεωρούσε ως μία ουτοπία που δεν προορίζεται για τους έξυπνους ανθρώπους καθώς, όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός... η άγνοια είναι ευτυχία. Αν και λίγο απαισιόδοξη η συγκεκριμένη λογική, οδήγησε τον εμβληματικό Αμερικανό συγγραφέα να βιώσει μία περιπετειώδη και γεμάτη ζωή, η οποία και ξεκίνησε σαν σήμερα, στις 21 Ιουλίου του μακρινού 1899. Αν και πέρασαν 123 χρόνια από τότε (και 61 χρόνια από τότε που έκοψε ο ίδιος το νήμα της ζωής του βάζοντας ένα κυνηγετικό όπλο στο στόμα του) το έργο του συνεχίζει να αποτελεί «φωτεινό φάρο» στην παγκόσμια λογοτεχνία του με τα συγγράμματά του να... μυρίζουν θάλασσα, αλμύρα και αλκοόλ.

Πλήρες όνομα: Ερνεστ Μίλλερ Χέμινγουεϊ. Τοποθεσία γέννησης: Το Οουκ Παρκ, ένα προάστιο του Σικάγο, όπου από μικρός έδειξε το μεγάλο του ταλέντο στο γράψιμο, κάτι που μελλοντικά θα τον αναδείκνυε ως έναν από τους σπουδαιότερους συγγραφείς του 20ου αιώνα. Ξεκίνησε στα 18 του να δουλεύει ως δημοσιογράφος σε μία τοπική εφημερίδα, ενώ την εποχή που ξέσπασε ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος τον βρίσκει ως οδηγό ασθενοφόρου στον αμερικανικό Ερυθρό Σταυρό, πράγμα που τον φέρνει «πλαγίως» στο ιταλικό μέτωπο. Εκεί τραυματίζεται με αποτέλεσμα να αναγκαστεί να επιστρέψει στις ΗΠΑ αλλά το «μικρόβιο» του πολεμικού ανταποκριτή ήλθε να ριζώσει μέσα του. Ο πόλεμος, η βία και ο κίνδυνος υπήρξαν σημαντικές συνισταμένες στη ζωή του προκαλώντας του μία δημιουργική ανησυχία καθώς αποτέλεσαν κεντρικά θέματα σε πολλά από τα έργα του στη συνέχεια.

Ανήσυχο πνεύμα, δεν τον χωρούσε ο τόπος στην Αμερική και βρέθηκε στη Γαλλία, εργαζόμενος ως ανταποκριτής μίας εφημερίδας του Καναδά. Εκεί γνωρίστηκε με πολλούς εκπροσώπους της «Χαμένης Γενιάς» (Lost Generation) των Αμερικανών λογοτεχνών στο Παρίσι, της οποίας στη συνέχεια αποτέλεσε σημαντικό μέλος. Σκοτ Φιτζέραλντ, Γερτρούδη Στάιν και Εζρα Πάουντ ήταν κάποιοι από το... παρεάκι του στο Παρίσι, οι οποίοι και είδαν το ταλέντο του και τον προέτρεψαν να ασχοληθεί με τη λογοτεχνία. Στα 1925, εξέδωσε μια συλλογή διηγημάτων και τον αμέσως επόμενο χρόνο το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο «Τhe sun always rises», στο οποίο περιέγραφε την απόγνωση των Αμερικανών που ζούσαν στο Παρίσι. Η θετική ανταπόκριση του κοινού στο πρώτο του βιβλίο τον έκανε να ασχοληθεί ακόμη πιο ζεστά με τη λογοτεχνία και συνέχισε να γράφει μετά μανίας. Το 1929 όμως έκανε το «μπαμ» γράφοντας το αριστούργημα «Αποχαιρετισμός στα όπλα». Εκεί βασίστηκε στα προσωπικά του βιώματα για να αφηγηθεί τη ζοφερή ιστορία ενός Αμερικανού υπολοχαγού που, στον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο, ερωτεύεται μια Αγγλίδα νοσοκόμα. 

Συνεχίζει το γράψιμο αλλά πλέον είναι διάσημος. Αρχίζει να ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο και να επιδίδεται στο αγαπημένο του σπορ, το... αλκοόλ, Καταλήγει στην Ισπανία ως ανταποκριτής όπου και γράφει το 1940 το μυθιστόρημα «Για ποιον χτυπά η καμπάνα;» με φόντο τον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο. Ολα σχεδόν τα έργα του είχαν ως πρωταγωνιστές Αμερικανούς που βρέθηκαν να παρασύρονται από τις ηθικές και πολιτικές συρράξεις του 20ού αιώνα, ενώ πολλοί κριτικοί αναφέρουν πως το άμεσο ύφος που χρησιμοποιούσε «δείχνει» πως σε όλα τα συγγράμματά του «έβλεπε» ως κεντρικό ήρωα τον εαυτό του. Το 1945 εγκαταστάθηκε στην Κούβα, όπου έγραψε την εμβληματική νουβέλα «Ο Γέρος και η Θάλασσα», ενώ το 1954 βραβεύεται με το Νόμπελ Λογοτεχνίας.

Το αλκοόλ, το μποξ και η «κατάρα» με τις αυτοκτονίες

Αν και αναμφίβολα άνθρωπος του πνεύματος, όποιος γνώριζε από κοντά τον Ερνεστ Χέμινγουεϊ θα τον περιέγραφε λιγότερο ως διανοούμενο και περισσότερο ως έναν... αγροίκο περιπετειώδη «γιάνκη» που του αρέσουν τα επικίνδυνα σπορ, το αλκοόλ και η μποέμ ζωή. Αν κάποιος θα μπορούσε να βάλει μία λέξη ως τίτλο στη ζωή του «Papa», όπως ήθελε να τον αποκαλούν, αυτή θα ήταν «Ελευθερία». Αγαπούσε πολύ ό,τι περιελάμβανε κίνδυνο, ενώ από μικρός είχε δείξει μεγάλη αγάπη στο μποξ, στο οποίο μάλιστα θεωρούσε πως είχε μεγάλο ταλέντο και ικανότητα, σε αντίθεση με ό,τι πίστευε για τις συγγραφικές του ικανότητες. «Είμαι ένας μέτριος συγγραφέας αλλά ένας σπουδαίος μποξέρ» έλεγε συχνά, κάτι στο οποίο η Ιστορία δεν τον δικαιώνει.

Πέραν όμως από την πυγμαχία είχε ιδιαίτερη αδυναμία στις γυναίκες (καμία έκπληξη εδώ). Αρχικά, το 1921 γνωρίζει την γλυκιά Χάντλεϊ, με την οποία παντρεύεται και αποκτά τον πρώτο του γιο, Τζακ. Μαζί θα περάσουν στην αρχή μια ήρεμη οικογενειακή ζωή, πριν μπει στη ζωή τους η Πολίν. Ο Χέμινγουεϊ την ερωτεύεται, συνάπτει παράλληλο δεσμό μαζί της και βρίσκει τον... μπελά του. Σε ένα οικογενειακό ταξίδι στην Αυστρία για σκι, η Πολίν αιφνιδιάζει τον Χέμινγουεϊ και κλείνει ένα σαλέ. Η Χάντλεϊ μαθαίνει την αλήθεια -ή όση της αποκάλυψε ο Ερνεστ- και ζητά διαζύγιο. Αργότερα, ο Χέμινγουεϊ παντρεύεται την Πολίν και αποκτά δύο γιους, τον Πάτρικ και τον Γκρέγκορι. 

Εκεί όμως αρχίζει και η κατηφόρα για την προσωπική ζωή του Χέμινγουεϊ καθώς το 1928 αυτοκτονεί ο πατέρας του με μια σφαίρα από κυνηγετική καραμπίνα, υπό το βάρος οικονομικών δυσκολιών. Η Πολίν, όχι μόνο δεν του συμπαραστέκεται, αλλά εξαφανίζεται από τη ζωή του, με τον Ερνεστ να βρίσκει μετά παρηγοριά στη νεαρή Μάρθα και αργότερα τη Μαίρη Γουόλς. Η οικογενειακή ζωή όμως δεν συμβάδιζε με την περιπετειώδη φύση του Ερνεστ και αρχίζει τα ταξίδια, με ένα σαφάρι στην Αφρική το 1935 να του δίνει την έμπνευση για το έργο του «Οι πράσινοι λόφοι της Αφρικής». 

Τίποτα όμως δεν φαίνεται πως μπορεί να ηρεμήσει την ψυχή του και βρίσκει καταφύγιο αποκλειστικά στο αλκοόλ. Καταλήγει στην Κούβα όπου η γνωριμία του με τον Φιντέλ Κάστρο του «κολλά» τη ρετσινιά του κομμουνιστή, με τον ίδιο να αποκτά μανία καταδίωξης και να θεωρεί (ίσως όχι αδίκως) πως τον παρακολουθεί παντού η CIA. Καταφέρνει παρόλα αυτά να γράψει πολλά από τα πιο σημαντικά του έργα αυτή την περίοδο με την κατάκτηση του Νόμπελ όμως το 1954, αντί να διορθώσει τα πράγματα να τον σπρώχνει τελικά στην κατάθλιψη.

Η περιπετειώδης ζωή που είχε επιλέξει είχε και τις συνέπειές της καθώς αντιμετώπισε στη ζωή του πολλά προβλήματα με την υγεία του. Στη διάρκεια της ζωής του είχε ξεπεράσει την ελονοσία, τη δυσεντερία, τον καρκίνο του δέρματος, την υψηλή αρτηριακή πίεση και την υψηλή χοληστερόλη. Είχε υποστεί έξι φορές σοβαρές διασείσεις, που τον άφησαν με πονοκεφάλους και μόνιμο βουητό στα αυτιά του. Μάλιστα, παραλίγο να σκοτωθεί σε δύο ξεχωριστά αεροπορικά δυστυχήματα μέσα σε δύο ημέρες. Από αυτά αποκόμισε κατεστραμμένο συκώτι, τραύματα στη σπλήνα και τα νεφρά του, διαστρέμματα στα άκρα, εξάρθρωση του ώμου του, θρυμματισμένους σπόνδυλους, εγκαύματα πρώτου βαθμού σε μεγάλο μέρος του σώματός του ακόμα και ράγισμα στο κρανίο του.

Ομως, ο πιο τραγικός επίλογος γράφτηκε λίγα χρόνια αργότερα, όταν νοσηλεύτηκε στην Κλινική Mayo. Θα υποβληθεί σε 15 (!) θεραπείες με ηλεκτροσόκ και θα υποστεί μόνιμη και πλήρης απώλεια μνήμης. Θα ξεχάσει τα πάντα, όχι όμως και τους δαίμονες του. Στις 2 Ιουλίου 1961 θα δώσει τέλος στη ζωή του, όπως ο πατέρας του, με μια σφαίρα στο κεφάλι από κυνηγετική καραμπίνα. Τραγική ειρωνεία: Εκτός από τον Ερνεστ Χέμινγουεϊ και τον πατέρα του, έχουν αυτοκτονήσει ο παππούς του, ο αδελφός του, η αδελφή του και αργότερα η εγγονή του...

Δέκα ιστορικά αποφθέγματα από τον Ερνεστ Χέμινγουεϊ

  • Να γράφεις μεθυσμένος. Να διορθώνεις ξεμέθυστος.
  • Ολοι οι σκεπτόμενοι άνθρωποι είναι άθεοι.
  • Ποτέ μην κάθεσαι σε τραπέζι όταν μπορείς να σταθείς στο μπαρ.
  • Μερικές φορές, ένας έξυπνος άνθρωπος αναγκάζεται να μεθύσει, για να περάσει την ώρα του με ηλίθιους.
  • Σε ό,τι αφορά την ηθική, γνωρίζω μόνο ένα πράμα: είναι ηθικό εκείνο ύστερα από το οποίο νοιώθεις τον εαυτό σου καλύτερα και είναι ανήθικο, αν νοιώθεις χειρότερα.
  • Ο καλύτερος τρόπος για να μάθεις αν μπορείς να εμπιστευτείς κάποιον είναι να τον εμπιστευτείς.
  • Η ζωή κάθε ανθρώπου, ειπωμένη αληθινά, είναι ένα μυθιστόρημα.
  • Το πιο δύσκολο κομμάτι στη συγγραφή ενός μυθιστορήματος είναι να το τελειώσεις.
  • Ποτέ μην μπερδεύεις την κίνηση με τη δράση.
  • Αλλά η ζωή δεν είναι δύσκολο να την κουμαντάρεις, όταν δεν έχεις τίποτα να χάσεις.
Google News

Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.

BEST OF LIQUID MEDIA