Αγάπησε τις γυναίκες όσο και την επανάσταση. Την επανάσταση όσο και τις γυναίκες. Και τα δυο τα βρίσκεις μέσα στην ποίησή του σε υπερθετικό βαθμό. Όλα του, άλλωστε, ήταν σε υπερθετικό βαθμό. Θέλει να κατακτήσει τα πάντα αλλά αφού τα έχει ζήσει πρώτα. Ζει τη ζωή του έντονα και σε απόλυτο βαθμό. Μια ημέρα σαν σήμερα, ωστόσο, ο Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι αποφασίζει να βάλει ο ίδιος τέλος στη ζωή του. Ίσως από ερωτική απογοήτευση με γυναίκα. Το πιθανότερο από ερωτική απογοήτευση μπροστά στον δρόμο που είχε πάρει η μεγάλη Οκτωβριανή Επανάσταση.
«Ο νυμφίος του έρωτα, της επανάστασης και του θανάτου»
Ο Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι γεννήθηκε στις 19 Ιουλίου του 1893 στη Βαγδάτη της Γεωργίας. Ο πατέρας του ήταν Ρώσος ευγενής. Η μητέρα του Ουκρανή. Θα ένιωθε περίεργα σήμερα. Αυτό είναι σίγουρο. Ενηλικιώνεται απότομα εξαιτίας του πρόωρου θανάτου του πατέρα του, όταν αυτός ήταν ακόμη 13 ετών. Από τα 14 χρόνια του ασπάσθηκε τις ιδέες του σοσιαλισμού και συμμετείχε ενεργά σε αντιτσαρικές διαδηλώσεις στη γενέτειρά του.
Μαζί με τη μητέρα του και τις δυο αδερφές του μετακομίζουν στη Μόσχα. Εκεί γίνεται έγινε μέλος του Ρωσικού Σοσιαλδημοκρατικού Εργατικού Κόμματος και φυλακίστηκε επανειλημμένα για την ανατρεπτική δράση του. Στο κελί της απομόνωσης άρχισε να γράφει τα πρώτα του ποιήματα. Μετά την αποφυλάκισή του φοίτησε στη Σχολή Καλών Τεχνών της Μόσχας και προσχώρησε στο κίνημα των ρώσων φουτουριστών, όπου γρήγορα διακρίθηκε κι έγινε ο κύριος εκπρόσωπός τους.
«Βγήκα από τη φυλακή αναστατωμένος. Αν έμενα στο κόμμα, θα έπρεπε να συνεχίσω την παράνομη δουλειά, δεν θα μπορούσα –έτσι μου φαινόταν– να συμπληρώσω τις σπουδές μου. Μοναδική προοπτική: να γράφω προκηρύξεις ως τον θάνατό μου, ανακατατάσσοντας ιδέες παρμένες από βιβλία που λέγαν πράγματα σωστά, πράγματα όμως που δεν τα σκέφτηκα εγώ (...) Ήθελα να δημιουργήσω μια σοσιαλιστική τέχνη (...) Παράτησα την κομματική δουλειά. Έπεσα με τα μούτρα στη μελέτη» όπως εξηγεί στη σύντομη αυτοβιογραφία του.
Ο Μαγιακόφσκι, με τον λυρισμό και τις τεχνικές καινοτομίες, βρήκε αξιόλογους συνεχιστές στην πατρίδα του (Οστρόφσκι, Έρενμπουργκ, Γεφτουσένκο) και στο εξωτερικό (Ελιάρ, Αραγκόν, Νερούδα, Ρίτσος, Πατρίκιος).
Είναι η εποχή που αφήνει τις προκηρύξεις και αφιερώνεται στην ποίηση. Με αιχμηρούς στίχους και τολμηρή γλώσσα ξεκινάει περιοδεία σε πόλεις και χωριά για να ξεσηκώνει τον κόσμο. Είναι επανάστατης αλλά αντί για όπλο έχει την πένα του. Ζει σχεδόν από μέσα την Οκτωβριανή Επανάσταση και τη στηρίζει με όλες του τις δυνάμεις. Ταυτόχρονα είναι ενας άνδρας παθιασμένος με τις γυναίκες. Πολλές είναι αυτές που θα περάσουν από το κρεβάτι του. Κάποιες θα τις ερωτευτεί. Όχι όλες.
«Το επεισόδιο έληξε»
Ο Μαγιακόφσκι αγαπάει τις γυναίκες όσο αγαπάει και την επανάσταση. Γοητεύεται, ενθουσιάζεται, απογοητεύεται. Όπως με τη Βερόνικα Πολόνσκαγια, έτσι και με την Τατιάνα Γιακόβλεβα (τους δυο μεγάλους έρωτες του) ακριβώς έτσι και με την Οκτωβριανή Επανάσταση την οποία βλέπει να χάνει το δρόμο της. Να μην είναι αυτό που οι αγνοί επαναστάτες που απεχθάνονταν τον κρατισμό και την γραφειοκρατία ήθελαν.
Στο μυαλό του Μαγιακόφσκι ξαφνικά όλα μοιάζουν μάταια. Σαν μια κακή φάρσα που επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά και ξανά. Όλα μοιάζουν χωρίς νόημα. Και η επανάσταση και οι έρωτες. Και αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να αντέξει. Νοσηλεύεται σε ψυχιατρική κλινική «χτυπημένος» από την κατάθλιψη. Αλλά το τέλος πλησιάζει...
«Σε όλους. Μην κατηγορήσετε κανέναν για το θάνατο μου και παρακαλώ να λείψουν τα κουτσομπολιά. Ο Μακαρίτης τα απεχθανόταν φοβερά. Μαμά, αδελφές, και σύντροφοι, σχωρέστε με – αυτός δεν είναι τρόπος (δεν τον συμβουλεύω σε κανένα), μα εγώ δεν έχω διέξοδο. Λιλλή αγάπα με. Συντρόφισσα κυβέρνηση, η οικογένειά μου είναι η Λιλλή Μπρικ, η μαμά, οι αδελφές και η Βερόνικα Βιτόλνταβνα Πολόνσκαγια. Αν τους εξασφαλίσεις μια ανεκτή ζωή, σ' ευχαριστώ. Τα αρχινισμένα ποιήματα δώστε τα στους Μπρικ, αυτοί θα τα καθαρογράψουν. Όπως λένε "Το επεισόδιο έληξε". Η βάρκα του έρωτα συντρίφτηκε πάνω στην καθημερινότητα. Έχω ξοφλήσει τους λογαριασμούς μου με τη ζωή. Προς τι, λοιπόν, η απαρίθμηση των αμοιβαίων πόνων, των συμφορών και των προσβολών; Να 'στε ευτυχισμένοι», έγραφε το σημείωμα που βρέθηκε δίπλα στο πτώμα του στις 14 Απριλίου του 1930.
Μετά το θάνατο του Στάλιν κυκλοφόρησαν φήμες στην ΕΣΣΔ ότι ο Μαγιακόφσκι δεν αυτοκτόνησε, αλλά δολοφονήθηκε κατ' εντολή του. Τη δεκαετία του '90, όταν άνοιξαν τα αρχεία της KGB, δεν βρέθηκε κάτι σχετικό κι έτσι οι φήμες παρέμειναν αναπόδεικτες.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
