Μενού
  • Α-
  • Α+

Η απόφαση του Βλαντίμιρ Πούτιν να κηρύξει μερική επιστράτευση στη Ρωσία, την πρώτη στη χώρα του μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, άνοιξε τον «ασκό του Αιόλου», με τη Δύση να μπαίνει σε κατάσταση συναγερμού και τους πολίτες της Ρωσίας να ψάχνουν τρόπο για να... φύγουν από τη χώρα! «Στην επιστράτευση θα υπόκεινται μόνο οι πολίτες που βρίσκονται σήμερα στην εφεδρεία και κυρίως όσοι υπηρέτησαν στις Ενοπλες Δυνάμεις, έχουν συγκεκριμένες στρατιωτικές ειδικότητες και σχετική πείρα», σημείωσε στο διάγγελμά του, αποκλείοντας έτσι δηλαδή τους απλούς εφέδρους χωρίς εκπαίδευση και εμπειρία ή τους φοιτητές.

Οπως είναι λογικό, η συγκεκριμένη κίνηση προκάλεσε άμεσα αντιδράσεις στη ρωσική κοινωνία που δεν ξέρει τι ακριβώς συμβαίνει στο μέτωπο, δεν έχει αντίληψη για τις ήττες του ρωσικού στρατού στην Ουκρανία και δεν αντιλαμβάνεται ίσως ποιος είναι ο λόγος της κινητοποίησης. Ετσι πολλοί είναι εκείνοι που έσπευσαν να «ψαχτούν» για να φύγουν στο εξωτερικό, με τις κρατήσεις σε εισιτήρια να φτάνουν σε τέτοιο βαθμό που το Κρεμλίνο ανακοίνωσε πως σταματούν οι πωλήσεις εισιτηρίων σε άνδρες από 18 έως 65 ετών, εκτός αν έχουν την έγκριση του υπουργείου Αμυνας.

Δύο δρόμοι για τον «πιεσμένο» Πούτιν - Διάλεξε την κλιμάκωση

Την πίεση που δέχεται ο «εγκλωβισμένος» πλέον Βλαντίμιρ Πούτιν επισήμανε στην ανάλυσή του στο κεντρικό δελτίο του ΑΝΤ1 και ο καθηγητής, Κωνσταντίνος Φίλης, ο οποίος αναφέρθηκε στο πού οδηγούν οι πυρηνικές απειλές του Ρώσου προέδρου. Συγκεκριμένα, ο κ. Φίλης ανέφερε πως «βρισκόμαστε από σήμερα το πρωί στην τρίτη και πιο επικίνδυνη φάση του πολέμου στην Ουκρανία. Στην πρώτη η Ρωσία επιχείρησε να ανατρέψει την κυβέρνηση της Ουκρανίας, εισέβαλε στο Κίεβο και απέτυχε, στη δεύτερη είχε σημαντικές εδαφικές κτήσεις, προσπάθησε να τις παγιώσει, όμως τις τελευταίες εβδομάδες οι ρωσικές δυνάμεις δεν αντεπεξήλθαν στην αντεπίθεση που εξαπέλυσαν οι Ουκρανοί.

Πλέον, στην τρίτη φάση, έχουμε μία αλλαγή των συσχετισμών επί του εδάφους, με την ανακατάληψη περιοχών στα βορειοανατολικά της Ουκρανίας από τις δυνάμεις του Κιέβου. Ο Πούτιν λοιπόν είχε να επιλέξει ανάμεσα σε δύο δρόμους. Ο πρώτος δρόμος είναι αυτός της εξομάλυνσης, ένας δρόμος που θα μπορούσε να οδηγήσει σε μία διπλωματική διευθέτηση. Ο δεύτερος δρόμος, που επέλεξε ο Ρώσος πρόεδρος είναι αυτός της κλιμάκωσης, με καμία πλέον προοπτική διπλωματικής λύσης. Μάλιστα, ιδιαίτερες σημαντικές θα είναι και οι παρενέργειες των δημοψηφισμάτων στο Ντονμπάς, στη Χερσώνα και τη Ζαπορίζια, με τις περιοχές αυτές να πρόκειται να προσαρτηθούν από τη Ρωσία, ενώ ο πρόεδρος της λέει πως θα χρησιμοποιήσει ακόμη και πυρηνικά αν η χώρα του δεχθεί επίθεση».

Τι σημαίνει μερική επιστράτευση; 

Ο Πούτιν δήλωσε ότι η επιστράτευση θα ξεκινήσει σήμερα Τετάρτη, χωρίς να δώσει περαιτέρω λεπτομέρειες. Θα αφορά μόνο άνδρες με στρατιωτική εμπειρία, ο αριθμός των οποίων ανέρχεται σε περίπου 25 εκατομμύρια, αλλά θα κληθεί μόλις το 1%, δηλαδή 300.000 άτομα. «Γενικά, ολική επιστράτευση θα σήμαινε ότι όλοι οι άνδρες ηλικίας 18 έως 60 ετών θα απαγορευόταν να φύγουν από τη Ρωσία και θα έπρεπε να ενταχθούν στις δυνάμεις του στρατού. Παραμένει ασαφές εάν αυτό ισχύει και με τη μερική επιστράτευση», αναφέρει δημοσιογράφος του Al Jazeera.

Το βρετανικό υπουργείο Άμυνας δήλωσε ότι η απόφαση αυτή έχει πιθανόν στόχο να περιορίσει τον αριθμό των λιποτακτών και να μετριάσει τις άμεσες πιέσεις που δέχεται ο στρατός. Όπως δήλωσε ανώτατος αναλυτής στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters: «Δεν είναι ακόμη ένας ολοκληρωτικός πόλεμος για τη Ρωσία γιατί δεν υπήρξε ολική κινητοποίηση. Αλλά πιστεύω ότι υποτιμούν τον Πούτιν. Προβαίνει κάθε φορά σε νέα κλιμάκωση. Για εκείνον, είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου. Δεν βλέπω τον λόγο το επόμενό του βήμα να είναι η αποκλιμάκωση, εκτός και αν κερδίσει».

Τι κρύβεται πίσω από τη νέα στρατηγική του Κρεμλίνου

Η επιστράτευση εφέδρων, ωστόσο, θα φέρει εκατομμύρια ρωσικές οικογένειες αντιμέτωπες με τη ζοφερή πραγματικότητα, καθώς οι συγγενείς τους θα πρέπει να πάνε στον πόλεμο. Επιπλέον, σύμφωνα με τη Washington Post, στρατιωτικοί αναλυτές αμφισβητούν τα βραχυπρόθεσμα οφέλη, λέγοντας ότι δεν είναι σαφές εάν η Ρωσία είναι σε θέση να εκπαιδεύσει, να εξοπλίσει και να αναπτύξει 300.000 εφέδρους, δεδομένου ότι μεγάλο μέρος των στρατιωτικών της δυνάμεων βρίσκεται ήδη στην Ουκρανία και έχει μάλιστα υποστεί σημαντικές απώλειες στις τάξεις των αξιωματικών. 

Μια πρόσφατη απόφαση για επιστράτευση απέτυχε να αλλάξει τη ρότα του πολέμου, καθιστώντας πιο εμφανή τη δυσαρέσκεια της ρωσικής πλευράς για τον μεγάλο αριθμό απωλειών στο πεδίο της μάχης.  Ρώσος κρατικός αξιωματούχος δήλωσε ότι 300.000 έφεδροι θα ήταν αρκετοί προκειμένου η Ρωσία να κερδίσει χρόνο, χωρίς να προχωρήσει σε νέες επιθέσεις. Ο ίδιος αξιωματούχος, ο οποίος μίλησε υπό τον όρο της ανωνυμίας, δήλωσε ότι το Κρεμλίνο ελπίζει ακόμα ότι η στήριξη της Δύσης προς την Ουκρανία θα καταρρεύσει κατά τη διάρκεια του χειμώνα, αναγκάζοντας την Ουκρανία να παραδοθεί με τους όρους της Ρωσίας.

Κακή ηγεσία και «τυφλή» υπακοή

Ποιος είναι όμως ο λόγος που ο Πούτιν κατέφυγε στην επιστράτευση; Η απάντηση που δίνουν οι ξένοι αναλυτές είναι η εξής: Είναι οι μεγάλες απώλειες των ρωσικών δυνάμεων, σε συνδυασμό όμως με την αποκάλυψη ότι ο ρωσικός στρατός, παρά το θεωρητικό μέγεθός του και τον καλό εξοπλισμό του, είναι μια παρωχημένη στρατιωτική μηχανή που δεν ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες του πολέμου. Κακή εκπαίδευση, κακή ηγεσία και κυρίως… κανένα κίνητρο για τους στρατιώτες να πολεμήσουν. Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις του Jack Watling, καθηγητή ειδικευμένου στον «πόλεμο στο έδαφος», στο Royal United Services Institute (Rusi).

Οπως σημειώνει ο καθηγητής στον Guardian, ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα του ρωσικού στρατού είναι η ηγεσία και η εκπαίδευση. Οι στρατιωτικοί διοικητές έχουν εξουσίες δικτάτορα και επιβάλουν τις διαταγές τους με τον φόβο. Η διαφθορά είναι ενδημική και μάλιστα οι πολιτικές αρχές την ανέχονται, έτσι ώστε οι στρατιωτικοί διοικητές να έχουν τον φόβο των ποινικών κυρώσεων. Όπως η διαφθορά προκαλεί χάος στην οργάνωση του ρωσικού στρατού, ο φόβος των κυρώσεων έχουν δημιουργήσει μια αντίληψη, που οδηγεί τους στρατιώτες και τους αξιωματικούς να υπακούν στις εντολές, ακόμα και όταν αυτές δεν έχουν καμία λογική. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι πως όταν το ρωσικό πυροβολικό έχει οδηγίες για βομβαρδισμούς στόχων, δεν αλλάζει στόχο ακόμα και όταν πληροφορίες από την αντικατασκοπεία δείχνουν ότι ένας στόχος έχει μετακινηθεί, καθώς συνεχίζει τις βολές με τη σειρά που έχει πάρει τις οδηγίες… 

Η κακή ηγεσία δημιουργεί προβλήματα με το προσωπικό. Οι επαγγελματίες στρατιώτες δεν έχουν προοπτική καριέρας και έτσι οι Ρώσοι στρατηγοί επαφίενται για τις επιχειρήσεις στους εφέδρους. Ομως με έναν γερασμένο πληθυσμό, η Ρωσία έχει πρόβλημα με τον αριθμό των εφέδρων, ενώ το χαμηλό επίπεδο ζωής στο μεγαλύτερο μέρος της Ρωσίας, σημαίνει ότι οι έφεδροι δεν είναι εξοικειωμένοι με τη σύγχρονη τεχνολογία. Επίσης, επειδή δεν υπάρχει ισχυρή ηγεσία ούτε σαφής ιδεολογία, οι στρατιώτες δεν έχουν ισχυρό κίνητρο να πολεμήσουν, δεν συνεργάζονται ο ένας με τον άλλο και δεν ρισκάρουν τη ζωή τους για τους συναδέλφους τους. Ετσι, ο ρώσικος στρατός δεν έχει ισχυρή δύναμη κρούσης και το πρόβλημα έγινε τους τελευταίους μήνες χειρότερο, καθώς οι απώλειες είναι μεγάλες. Η Ουκρανία σε αυτό το σημείο έχει μεγάλο πλεονέκτημα.

Αλλά το μεγαλύτερο μειονέκτημα του ρωσικού στρατού είναι η εκπαίδευση. Για παράδειγμα, στην αρχή του πολέμου υπήρχαν στις τάξεις της Αεροπορίας λιγότεροι από 100 καλά εκπαιδευμένοι πιλότοι στο μέτωπο της Ουκρανίας, αν και η Ρωσία είχε αναπτύξει στην περιοχή πάνω από 317 πολεμικά αεροπλάνα. Δεύτερον, η εκπαίδευση που έχουν οι Ρώσοι στρατιωτικοί είναι περιορισμένη στον στόχο τους. Δεν έχουν δηλαδή ευελιξία, δεν έχουν αντίληψη τι γίνεται στο ευρύτερο μέτωπο και δεν μπορούν να καλύψουν ο ένας τις ανάγκες του άλλου. Τρίτον, η εκπαίδευση γίνεται μέσα στα στρατόπεδα και καθώς οι μονάδες είναι στην Ουκρανία, δεν υπάρχει τρόπος να γίνει σωστή εκπαίδευση πριν οι στρατιώτες σταλούν στην πρώτη γραμμή του μετώπου. 

Google News

Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.

BEST OF LIQUID MEDIA