Η αποστολή που έχει ο Μπάιντεν είναι ίσως η δυσκολότερη στην μεταπολεμική ιστορία των ΗΠΑ. Και το ζήτημα δεν αφορά ούτε την οικονομία ούτε την υγεία. Ο νέος Πρόεδρος καλείται να συμφιλιώσει ένα βαθύτατα διαιρεμένο έθνος, μια Αμερική που πλέον είναι μοιρασμένη στα δυο. Και αν και πρόκειται για μια δύσκολη άσκηση, εκείνος είναι καταδικασμένος να πετύχει.
Οι ΗΠΑ γνώρισαν και σε άλλες εποχές της ιστορίας τους ένα βαθύ διχασμό.
Στη δεκαετία του ’30 η Μεγάλη Ύφεση προκάλεσε τεράστια ποσοστά ανεργίας και θυμό. Στη δεκαετία του ’60 ο αγώνας για τα κοινωνικά δικαιώματα, ο πόλεμος στο Βιετνάμ προκάλεσε τη σύγκρουση του συντηρητικού κατεστημένου με μια προοδευτική νεολαία που ζητούσε αλλαγές κι αμφισβητούσε τα πάντα.
Στα ‘90s η χώρα έζησε σκληρές ταραχές με φυλετικά χαρακτηριστικά. Όμως, πάντα η χώρα αυτή, έβρισκε τον τρόπο να ξεπερνά το διχασμό, να αναπτύσσεται οικονομικά, να ενσωματώνει τη διαφορετικότητα και να προχωράει παρακάτω.
Ο Μπάιντεν καλείται από σήμερα να ηγηθεί μιας χώρας όπου ένα μεγάλο ποσοστό χαμηλού μορφωτικού επιπέδου λευκών ψηφοφόρων, αυτών που αποτελούν τους χαμένους της παγκοσμιοποίησης και της τεχνολογικής επανάστασης, αυτών που έχουν χάσει μεγάλο ποσοστό του εισοδήματος και της αγοραστικής τους δύναμης, εξακολουθούν να πιστεύουν πως οι εκλογές χάθηκαν με νοθεία.
Έχουν χάσει την πίστη τους στους θεσμούς της Πολιτείας, στα ΜΜΕ και στους ειδικούς. Πιστεύουν σε θεωρίες συνωμοσίας, αμφισβητούν τα δεδομένα της γνώσης και της επιστήμης. Και ακολουθούν σχεδόν θεοκρατικά έναν τσαρλατάνο πρώην πλέον Πρόεδρο, που έγινε ο καλύτερος εκφραστής αυτής της μερίδας των ανθρώπων που εκφράζουν την οργή και το θυμό τους απέναντι στο κατεστημένο. Ταυτόχρονα, μια μεγάλη μερίδα ακροδεξιών στοιχείων έχει βγει στα κάγκελα απέναντι στο Κίνημα του Black Lives Matter.
Δεξιοί μισούν τους αριστερούς, η οργή ξεχειλίζει.
Υπάρχει λόγος να παραμείνει κανείς αισιόδοξος;
Ο Μπάιντεν είναι ένας γερόλυκος της πολιτικής. Έχει περάσει οκτώ χρόνια στον Λευκό Οίκο δίπλα στον Ομπάμα.
Και σχεδόν άλλες τέσσερις δεκαετίες στη Γερουσία. Γνωρίζει πως η πολιτική είναι η τέχνη του συμβιβασμού, είναι η διαχείριση των συμβολισμών, είναι μια διαρκής διαδικασία διαπαιδαγώγισης του εκλογικού σώματος. Και δείχνει να αντιλαμβάνεται πως η επιτυχία της τετραετίας του θα εξαρτηθεί από τον τρόπο με τον οποίο θα απευθυνθεί στις αγωνίες και στα προβλήματα αυτών που δεν τον ψήφισαν. Ο ενωτικός του λόγος και το όραμά του για μια Αμερική από τα παλιά, εντός κι εκτός συνόρων, επιτρέπει τα πρώτα χαμόγελα. Έστω κι αν είναι ακόμη κρυμένα πίσω από τις μάσκες.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
