Στα Εξάρχεια σπάνια μπορείς να πεις πως υπάρχει ησυχία. Πάντα κάτι θα ακούγεται. Πάντα κάποιος θόρυβος θα σε κάνει να κοιτάξεις έξω από το παράθυρο. Εκείνος ο θόρυβος, ωστόσο, ήταν πιο έντονος, πιο τρομακτικός και σήκωσε όλη τη γειτονιά στο πόδι. Σαν σε πόλεμο. Ήταν 2 Νοεμβρίου του 1991. Η «17 Νοέμβρη», η οργάνωση «φάντασμα» που είχε γίνει ο εφιάλτης της Ελληνικής Αστυνομίας, πραγματοποίησε ένα ακόμα χτύπημα.
Στόχος της αυτή τη φορά μια κλούβα των ΜΑΤ. Τα μέλη της οργάνωσης εκτόξευσαν σε βάρος του αστυνομικού λεωφορείου μια ρουκέτα, από αυτές που είχαν «απαλλοτριώσει» από το στρατόπεδο του Συκουρίου στη Λάρισα.
Ο θόρυβος από την έκρηξη ήταν πολύ δυνατός. Είναι ενδεικτικό πως σπάσανε τα τζάμια αυτοκινήτων και σπιτιών σε κοντινή απόσταση από τον στόχο της οργάνωσης. Από την κλούβα των ΜΑΤ μένει, ουσιαστικά, μόνο ο σκελετός του οχήματος. Επτά αστυνομικοί τραυματίστηκαν. Άλλοι πιο σοβαρά, άλλοι με ελαφρύτερα τραύματα. Για την αστυνομία, ωστόσο, η 2α Νοεμβρίου 1991 είναι μια ημέρα που θα γραφτεί με μαύρα γράμματα στην ιστορία της. Ένας νεαρός αστυφύλακας, ο Γιάννης Βάρης, τραυματίζεται πολύ σοβαρά και λίγη ώρα μετά την εκτόξευση της ρουκέτας αφήνει την τελευταία του πνοή.
«Τον χάσαμε όταν προσπαθούσαμε ως οικογένεια να σηκώσουμε κεφάλι»
Ο Γιάννης Βάρης, είχε γεννηθεί το 1965 στα Αραχωβίτικα Αχαΐας. Η οικογένεια του φτωχή. Όλοι θεωρούσαν πως αφού ο Γιάννης έπιασε δουλειά στην αστυνομία και θα είχε ένα σταθερό μισθό, τα πράγματα θα γινόντουσαν καλύτερα. «Τον χάσαμε όταν προσπαθούσαμε ως οικογένεια να σηκώσουμε κεφάλι, να βρούμε δουλειά, να φτιάξουμε τη ζωή μας» είχε πει τότε η αδελφή του Γεωργία Βάρη.
Ο Γιάννης Βάρης δεν είχε προλάβει ακόμα να κλείσει ένα χρόνο υπηρεσίας στην ΕΛ.ΑΣ. Στους 11 μήνες, έπεσε νεκρός όταν η κλούβα η οποία ήταν σταθμευμένη στην οδό Χαριλάου Τρικούπη 37, σε μικρή απόσταση από τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ και στην οποία επέβαινε μαζί με τους συναδέλφους του έγινε στόχος της «17Ν».
«Αποφασίσαμε να χτυπήσουμε μια κλούβα των ΜΑΤ, που αστυνόμευε την περιοχή των Εξαρχείων και που γι’ αυτό κάθε βράδυ άλλαζε θέση, σταθμεύοντας άλλοτε Ιπποκράτους και Καλλιδρομίου, άλλοτε Ιπποκράτους και Διδότου, άλλοτε Χαριλάου Τρικούπη. Τη χτυπήσαμε με αυτοσχέδιο μπαζούκας, που εκτόξευσε ρουκέτα των 3,5 ιντσών και με ρίψη χειροβομβίδας. Είναι προφανές, ότι η εκτόξευση έγινε απ’ ευθείας και όχι με ωρολογιακό μηχανισμό ή με τηλεχειρισμό όπως γράφτηκε. Κομάντος της οργάνωσης πλησίασε, έστησε τον εκτοξευτήρα, σκόπευσε, πυροδότησε, εκτόξευσε τη ρουκέτα, έριξε μετά τη χειροβομβίδα και αποχώρησε ομαλά» ανέφερε μεταξύ άλλων η προκήρυξη με την οποία η οργάνωση είχε αναλάβει την ευθύνη για το αιματηρό χτύπημα.
Η «άγρια διμοιρία των ΜΑΤ»
Στο βιβλίο που έγραψε ο Δημήτρης Κουφοντίνας, υπάρχει αναφορά και σε εκείνη την αιματηρή επίθεση. Εκεί ο πολυισοβίτης χαρακτηρίζει τον Βάρη ως «μέλος μιας άγριας διμοιρίας»! Η έκφραση αυτή ήταν αρκετή για να προκαλέσει την οργή της μητέρας του άτυχου αστυνομικού.
«Άγρια διμοιρία; Μα τι λέει αυτό το τέρας; Ο γιος μου ένα φτωχόπαιδο ήταν που κατέβηκε από τα Αραχωβίτικα Αχαΐας στην Αθήνα για να βγάλει το ψωμί του. Άγγελος ήταν και ρωτήστε όποιον θέλετε στον τόπο μας. Ένας άγγελος που δεν είχε προλάβει να κλείσει ούτε τέσσερις μήνες στην Αστυνομία. Και πότε να προλάβει να γίνει άγριος; Τα τέρατα πήραν τον γιο μου και τώρα καμαρώνουν γράφοντας βιβλίο» είχε πει η κ. Αγγελική Βάρη όταν κυκλοφόρησε το βιβλίο ενώ τόνισε πως πουθενά στην περιγραφή του για το περιστατικό δεν υπάρχει μία συγγνώμη προς την οικογένεια του 26χρονου αστυφύλακα.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
