Ξημέρωνε, μια ημέρα σαν σήμερα. Ήταν 19 Δεκεμβρίου 1980. Λίγο μετά τις 03:10 τα ξημερώματα, περαστικοί ακούνε διαδοχικές εκρήξεις από το εσωτερικό του Μινιόν και του Κατράντζου, των δυο σημαντικότερων πολυκαταστημάτων στο κέντρο της Αθήνας. Ελάχιστες στιγμές αργότερα φλόγες ξεπηδούν από τα παράθυρα των δυο πολυκαταστημάτων.
Η κινητοποίηση της πυροσβεστικής ήταν τεράστια και σχεδόν αμέσως ξεκίνησε η μάχη με τις πύρινες φλόγες. Αυτή η μάχη, ωστόσο, ήταν άνιση. Οι φωτιές πήραν γρήγορα τεράστιες διαστάσεις και ειδικά στην περίπτωση του Μινιόν οι πυροσβέστες το μόνο που προσπάθησαν και τελικά κατάφεραν να κάνουν ήταν να κρατήσουν τις φλόγες μακριά από το υπόγειο του πολυκαταστήματος όπου υπήρχαν αποθηκευμένοι δεκάδες τόνοι πετρελαίου. «Μην φτάσει εκεί. Θα καούμε σαν τα ποντίκια όλοι» φώναζε, σύμφωνα με δημοσιεύματα της εποχής, ο επικεφαλής των πυροσβεστικών δυνάμεων.
Συνολικά στις δυο πυρκαγιές επιχείρησαν 42 οχήματα με 170 άνδρες (επιπλέον, εκείνη τη νύχτα είχαν επιστρατευτεί ακόμα και οι δόκιμοι της σχολής του πυροσβεστικού σώματος για να βοηθήσουν) οι οποίοι κατάφεραν να μην επεκταθούν οι φλόγες στα παρακείμενα κτίρια. Για τα δυο πολυκαταστήματα, ωστόσο, ήταν αργά.Από το Μινιόν απέμεινε μόνο ο σκελετός ενώ ο Κατράντζος κατέρρευσε. Συνολικά, μέσα σε λίγες ώρες, 2.000 εργαζόμενοι έμειναν άνεργοι και η πυροσβεστική υπολόγισε τις ζημιές σε 2 δισ. δραχμές, ποσό που απείχε από την πραγματικότητα δεδομένου πως ο Γιάννης Γεωργακάς, ο ιδιοκτήτης του Μινιόν, έλεγε πως αυτή ήταν η ζημιά μόνο στο δικό του κατάστημα.
Η ανάληψη ευθύνης που δημιούργησε πολλά ερωτήματα
Στις 22 Δεκεμβρίου, μια πρωτοεμφανιζόμενη τότε οργάνωση που έφερε την υπογραφή «Επαναστατική Οργάνωση, Οκτώβρης 80» ανέλαβε την ευθύνη του διπλού εμπρησμού. Ήταν τέτοιο το μούδιασμα που ακολούθησε που ακόμα και οι παραδοσιακές δυνάμεις του εγχώριου αντάρτικου πόλης αντέδρασαν σε αυτή την ανάληψη ευθύνης. Ειδικά η «Ε.Ο. 17 Νοέμβρη» έβγαλε και προκήρυξη τον Ιούλιο του 1981με την οποία ασκούσε σκληρή κριτική στους εμπρηστές.
Το πιο ενδιαφέρον από τα στοιχεία - σενάρια που ακούστηκαν εκείνη την περίοδο προέρχεται από τον Ε.Λ.Α. τα μέλη του οποίου στο περιοδικό «Αντιπληροφόρηση» που εξέδιδε την εποχή εκείνη η οργάνωση αποκάλυψαν πως οι δράστες για να είναι σίγουροι για τα αποτελέσματα του σχεδίου τους, εκτός από τους εμπρηστικούς μηχανισμούς, χρησιμοποίησαν και ένα υλικό που είχε εισαχθεί από την Ολλανδία και το χρησιμοποιούσαν για να επιταχύνουν τις φωτιές στις πετρελαιοπηγές!
Την υπόθεση στο ανακριτικό επίπεδο την είχε αναλάβει τότε ο Μιχάλης Μαργαρίτης (που περίπου 20 χρόνια αργότερα θα ήταν ο πρόεδρος του δικαστηρίου της 17Ν) ο οποίος έκρινε πως τα στοιχεία που είχαν συγκεντρώσει οι αστυνομικοί δεν έχουν την παραμικρή αξία και άφησε ελεύθερους όσους είχαν συλληφθεί όσοι ύποπτοι (κυρίως μέλη του αναρχικού χώρου.Τελικά, πότε κανείς δε συνελήφθη για εκείνη την υπόθεση η οποία θεωρητικά παραμένει μέχρι και σήμερα ανεξιχνίαστη.
Επιθέσεις καρμπόν που άλλαξαν για πάντα του λιανεμπόριο στο κέντρο της Αθήνας
Οι εμπρησμοί στο Μινιόν και τον Κατράντζο, πάντως, δεν ήταν οι μόνοι. Μέσα στο επόμενο εξάμηνο ακολούθησαν και άλλοι. Πάντα με στόχους τα μεγάλα πολυκαταστήματα του κέντρου της Αθήνας.
Οι «επιθέσεις καρμπόν», όπως τις χαρακτήριζαν οι εφημερίδες της εποχής, επαναλήφθηκαν στις 3 Ιουνίου 1981 με την ταυτόχρονη πυρπόληση των πολυκαταστημάτων «Κλαουδάτος» και «Ατενέ», στις 4 Ιουλίου του «Δραγώνα» και στις 7 Ιουλίου του «Λαμπρόπουλου» στον Πειραιά. Το πλήγμα στο λιανεμπόριο ήταν τεράστιο αφού όσα μαγαζιά δεν καταστράφηκαν έμειναν χωρίς πελάτες αφού ο κόσμος φοβόταν να τα επισκεφθεί. Περίπου δυο χρόνια μετά τις επιθέσεις, τα πρώτα shop in shop καταστήματα έκαναν την εμφάνισή τους και σύντομα έβαλαν το λιανεμπόριο σε μια νέα εποχή.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
