Η νεότερη πολιτική ιστορία της Ελλάδας είναι γεμάτη στιγμές σε πολλές από τις οποίες ο στρατός επιχείρησε να παρέμβει. Μόνο τον 20ο αιώνα τα πραξικοπήματα/στρατιωτικά κινήματα (πετυχημένα ή όχι) ήταν 16! Επιπλέον, τέσσερα είναι όσα καταγράφηκαν από την επανάσταση του 1821 μέχρι και το τέλος του 19ου αιώνα! Σε αυτά τα συνολικά 20 θα πρέπει να προστεθούν και… κάμποσα ακόμα τα οποία, ωστόσο, αν και οργανώθηκαν δεν πρόλαβαν να εκτελεστούν ή κατεστάλησαν εν τη γενέσει τους. Λίγο πριν την έναρξη της δίκης των πρωταίτιων της Απριλιανής Δικτατορίας αποκαλύπτεται πως με ηγέτη των έγκλειστο Δημήτρη Ιωαννίδη, μια ομάδα αξιωματικών του στρατού επιχειρεί νέο πραξικόπημα με στόχο την πτώση της κυβέρνησης Καραμανλή. Οι συμμετέχοντες όχι μόνο δεν πρόλαβαν να το εκδηλώσουν αλλά συνελήφθησαν στα… κρεβάτια τους, φορώντας τις πιτζάμες τους! Αυτή ήταν και η τελευταία φορά που ο στρατός προσπάθησε να εμπλακεί στα πολιτικά πράγματα της χώρας.
Η Ελλάδα μετά την πτώση της χούντας
Στις 23 Ιουλίου του 1974, μετά και την τραγωδία της Κύπρου, η Απριλιανή δικτατορία καταρρέει. Το πρωί εκείνης της ημέρας πραγματοποιείται σύσκεψη στην οποία η ηγεσία του στρατού αποφασίζει να παραδώσει το τιμόνι της χώρας στους πολιτικούς. Στις 2 το μεσημέρι πραγματοποιείται μια ακόμα σύσκεψη αυτή τη φορά με παρουσία πολιτικών όπου αποφασίζεται να ανατεθεί στον Παναγιώτη Κανελλόπουλο να σχηματίσει κυβέρνηση. Όλα ανατρέπονται, ωστόσο, στη συνέχεια και στις 8 το βράδυ σε μια ακόμα σύσκεψη αποφασίζεται να ανατεθεί ο σχηματισμός κυβέρνησης στον Κωνσταντίνο Καραμανλή ο οποίος εσπευσμένα επιστρέφει από το Παρίσι. Στις 2 το πρωί φτάνει στο αεροδρόμιο του Ελληνικού και δυο ώρες αργότερα ορκίζεται πρωθυπουργός.
Από εκείνο το σημείο και έπειτα η χώρα προσπαθεί να επιστρέψει σε μια δημοκρατική κανονικότητα. Επτά μήνες αργότερα η χώρα έχει αποκτήσει νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση και έχει λύσει το Πολιτειακό.
Στις 17 Ιανουαρίου του 1975 η Βουλή ενέκρινε το περίφημο Δ' Ψήφισμα, σύμφωνα με το οποίο «η δημοκρατία δικαίω ουδέποτε κατελύθη», χαρακτήριζε ως πραξικόπημα την κατάλυση της δημοκρατίας στις 21 Απριλίου 1967 (όχι ως επανάσταση που δημιουργεί δίκαιο) κι έτσι άνοιγε τον δρόμο και για την ποινική δίωξη των πρωταιτίων της δικτατορίας. Αμέσως μετά την έκδοση του ψηφίσματος, προφυλακίστηκαν τα ηγετικά στελέχη της Χούντας, Γεώργιος Παπαδόπουλος, Στυλιανός Παττακός, Νικόλαος Μακαρέζος, Δημήτριος Ιωαννίδης, Μιχαήλ Ρουφογάλης, Ιωάννης Λαδάς, Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος και Θεόδωρος Θεοφιλογιαννάκος.
Το «Πραξικόπημα της Πιτζάμας»
Αυτή η εξέλιξη, ωστόσο, φαίνεται πως έθεσε σε κίνηση τα «σταγονίδια της χούντας», όπως χαρακτήριζε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Ευάγγελος Αβέρωφ – Τοσίτσας τα κατάλοιπα της δικτατορίας μέσα στον στρατό, που θέλησαν να προλάβουν τις εξελίξεις και να επαναφέρουν τη χώρας «εις τον γύψον». Για κακή τους τύχη, ωστόσο, ο Αβέρωφ που θεωρούσε περίπου δεδομένο ότι θα επιχειρούσαν κάποιο νέο κίνημα, είχε αναπτύξει μέσα στο στράτευμα ένα δίκτυο νομιμοφρόνων αξιωματικών οι οποίοι έμαθαν τις κινήσεις των στρατιωτικών και ενημέρωσαν την κυβέρνηση.
Η συνωμοτική κίνηση έγινε γνωστή μια ημέρα σαν σήμερα, το απόγευμα της 24ης Φεβρουαρίου του 1975. Η κυβέρνηση είχε κινηθεί με απόλυτη μυστικότητα και κατά τη διάρκεια της νύχτας είχε συλλάβει 37 αξιωματικούς! Όπως αποδείχθηκε αρχηγός τους ήταν ο προφυλακισμένος τότε στον Κορυδαλλό, τέως δικτάτορας, Δημήτρης Ιωαννίδης. Όλοι τους συνελήφθησαν στα σπίτια τους την ώρα που κοιμόντουσαν, γι αυτό κιόλας η συγκεκριμένη κίνηση έμεινε στην ιστορία ως «πραξικόπημα της πιτζάμας».
Σύμφωνα με όσα έγινα γνωστά, ως χρόνος δράσης είχε προσδιοριστεί το διάστημα μεταξύ 2 Φεβρουαρίου και 8 Μαρτίου 1975 και είχαν σκοπό να προχωρήσουν σε κατάληψη του ΚΕΤ (Κέντρο Εκπαιδεύσεως Τεθωρακισμένων), στην απομόνωση του αεροπορικού στρατηγείου της Λάρισας (28 ΑΤΑΔ), στην κατάληψη του στρατηγείου της Στρατιάς στη Λάρισα και τον παραμερισμό των διοικητών ορισμένων νευραλγικών στρατιωτικών μονάδων.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
