Πέρσες, Σαρακηνοί, Βενετοί, Γενουάτες, Σταυροφόροι, Οθωμανοί... Όλοι πραγματοποίησαν φονικές επιδρομές κατά των Δωδεκανήσων. Η γεωγραφική τους θέση αποδείχθηκε ευχή και κατάρα. Όλοι τα ήθελαν στην κατοχή τους. Εκείνα, όμως, «ήθελαν» την Ελλάδα. Και ας τα αντάλλαξε Εκείνη για να ενσωματωθεί η Εύβοια στο νεοσύστατο ελεύθερο κράτος.
Από το 1821 μέχρι το 1945
Τα Δωδεκάνησα (τα οποία, βέβαια, στην πραγματικότητα είναι 14) είχαν από αρχαιοτάτων χρόνων συνδεδεμένη την τύχη τους με αυτή του Ελληνισμού. Η ζηλευτή γεωγραφική τους θέση, ωστόσο, ήταν η αιτία που πολλοί λαοί θέλησαν να τα κατακτήσουν και τα κατάφεραν.
Όταν ξέσπασε η Ελληνική Επανάσταση του 1821 τα Δωδεκάνησα ξεσηκώθηκαν και αυτά με την ελπίδα πως η ώρα της Ένωσης είχε φτάσει. Το 1830, ωστόσο, στη διάρκεια διαπραγματεύσεων με την Τουρκία ανταλλάχθηκαν μαζί με τη Σάμο προκειμένου να ενσωματωθεί στην ελεύθερη Ελλάδα η Εύβοια. Τα Δωδεκάνησα (και η Σάμος) επέστρεψαν στην Οθωμανική διοίκηση και κάπως έτσι η ένωση με την Ελλάδα θα καθυστερούσε μερικές δεκαετίες ακόμα.
Η νέα περιπέτεια για τα Δωδεκάνησα ξεκίνησε το 1912 με την κατάληψή τους από τους Ιταλούς. Οι κάτοικοι των νησιών θεωρούσαν πως με την Ιταλική διοίκηση η Ένωση με την Ελλάδα είναι και πάλι κοντά. Και πιθανότατα αυτό θα γινόταν το 1920 με τη συνθήκη των Σεβρών, ωστόσο, ήρθε η Μικρασιατική καταστροφή και ανέτρεψε τα πάντα αφού οι Ιταλοί υπαναχώρησαν και με την άνοδο του Μουσολίνι στην εξουσία προσπάθησαν να πατήσουν για τα καλά πόδι στο Αιγαίο.
Το 1943 τα Δωδεκάνησα πέρασαν στα χέρια των Γερμανών οι οποίοι έμειναν διοικητές μέχρι την παράδοση της ναζιστικής Γερμανίας. Τον Μάιο του 1945 τα Δωδεκάνησα περνάνε στα χέρια των Βρετανών και, πλέον, ήταν η ευκαιρία που όλοι περίμεναν, ώστε να ενσωματωθούν επιτέλους στην Ελλάδα!
Η ενσωμάτωση που άργησε 118 χρόνια
Το ζήτημα των Δωδεκανήσων θα λυνόταν οριστικά και αμετάκλητα στη Διάσκεψη Ειρήνης του Παρισιού. Εκεί θα δινόταν η μεγάλη μάχη της ελληνικής διπλωματίας. Η Ελλάδα εκτός από τα Δωδεκάνησα διεκδικούσε ακόμα την ενσωμάτωση της Βορείου Ηπείρου, τη διευθέτηση των ελληνοβουλγαρικών συνόρων, ενώ έθεσε και το ζήτημα της Κύπρου. Τελικά, από αυτά τα τέσσερα ζητήματα μόνο το ένα κατόρθωσε να πετύχει και, μάλιστα, με σχετική ευκολία αφού στη συνεδρίαση των υπουργών Εξωτερικών που θα προετοίμαζε τη Διάσκεψη Ειρήνης των ηγετών η ΕΣΣΔ έκανε μια απρόσμενη στροφή στην πολιτική της και συγκατέθεσε τα Δωδεκάνησα να περάσουν στον έλεγχο της Ελλάδας.
Το «δεξί χέρι» και ευνοούμενος του Ιωσήφ Στάλιν, τότε ΥΠΕΞ της ΕΣΣΔ, Βιάτσεσλαβ Μολότοφ ήταν αυτός που στις 27 Ιουνίου 1946 έκανε την ανακοίνωση που σκόρπισε χαμόγελα στην Ελληνική πλευρά, θέτοντας, όμως, ως μοναδικό όρο την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών. Έτσι, ουσιαστικά, το θέμα των Δωδεκανήσων είχε διευθετηθεί πριν καν ξεκινήσει η Διάσκεψη Ειρήνης. Το τυπικό κομμάτι έκλεισε στις 10 Φεβρουαρίου του 1947 όταν υπογράφηκε στο Παρίσι η Συνθήκη Ειρήνης με την Ιταλία, σύμφωνα με την οποία τα Δωδεκάνησα αποδίδονταν στην Ελλάδα, ενώ η Ιταλία υποχρεωνόταν σε αποζημίωση ύψους 105 εκατομμυρίων δολαρίων προς τη χώρα μας.
Η τελετή παράδοσης των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα από τις βρετανικές αρχές έγινε στις 31 Μαρτίου 1947 στη Ρόδο μέσα σε πανηγυρική ατμόσφαιρα. Πρώτος διοικητής των Δωδεκανήσων ανέλαβε ο αντιναύαρχος Περικλής Ιωαννίδης, με πολιτικό σύμβουλο τον πανεπιστημιακό και δικαστικό Μιχαήλ Στασινόπουλο, μετέπειτα πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας. Η επίσημη τελετή της ενσωμάτωσης έγινε, μια ημέρα σαν σήμερα, στις 7 Μαρτίου 1948 και το 1955 τα Δωδεκάνησα έγιναν νομός με πρωτεύουσα τη Ρόδο.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
