«Λευθεριά, για λίγο πάψε
Νά χτυπάς με το σπαθί·
Τώρα σίμωσε καί κλάψε
Εις του Μπάιρον το κορμί»
Με αυτούς τους στίχους ο εθνικός μας ποιητής, Διονύσιος Σολωμός, ξεκινούσε το ποίημα με το όνομα «Εις το θάνατο του Λορδ Μπάιρον», αποτίοντας έτσι φόρο τιμής στον σπουδαίο Λόρδο Βύρωνα, τον Αγγλο ποιητή που εξελίχθηκε σε έναν από τους πιο ένθερμους φιλέλληνες και που έφυγε σαν σήμερα από τη ζωή, στις 19 Απριλίου 1824, στο Μεσολόγγι, σε ηλικία μόλις 36 ετών.
Ο Λόρδος Βύρων, όπως είναι γνωστός στη χώρα μας ο Τζορτζ Γκόρντον Μπάιρον, 6ος Βαρώνος Μπάιρον (George Gordon Byron, 6th Baron Byron), γεννήθηκε στο Λονδίνο στις 22 Ιανουαρίου 1788 και καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια. Από μικρός έδειξε κλίση στη λογοτεχνία, κάτι που τον οδήγησε να σπουδάσει στα ανώτερα αγγλικά κολέγια, ενώ έμαθε να μιλά τα ελληνικά και τα λατινικά. Σε ηλικία μόλις 21 χρόνων έγινε βουλευτής και πολλές φορές βρέθηκε αντίθετος με τους άλλους λόρδους, διότι έδειχνε ενδιαφέρον για τα ζητήματα της εργατικής τάξης.
Το 1809 ταξίδεψε για πρώτη φορά στην Ελλάδα, η οποία και μετατράπηκε γρήγορα στον μεγαλύτερο έρωτα της ζωής του, καθώς τον μάγεψαν οι ελληνικές φυσικές ομορφιές και τα αρχαία ερείπια. Εμπνευσμένος από τη χώρα μας, απέκτησε παγκόσμια φήμη από τα ποιητικά έργα που δημιουργούσε, από τα οποία ξεχωρίζουν «Το προσκύνημα του Τσάιλντ Χάρολντ», ο «Δον Ζουάν», τα «Νησιά της Ελλάδας» όπου περιέγραφε τις εντυπώσεις του και από την αρχαία Τροία αλλά και το ποίημα «Η κατάρα της Αθήνας», με το οποίο εξέφραζε την οργή του για την κλοπή των Μαρμάρων του Παρθενώνα από τον λόρδο Ελγιν.
Στην Αγγλία ήταν περισσότερο γνωστός, πέραν της ποίησης του, για τη σκανδαλώδη ζωή που έκανε. Ο Βύρων ήταν όμορφος άνδρας με πυκνά πυρόξανθα σγουρά μαλλιά και ωραίο παράστημα, αν και λίγο κουτσός από το δεξί του πόδι και οι ερωτικές του περιπέτειες άφησαν εποχή στο Λονδίνο όπως και η περιφρόνησή του για τις κοινωνικές συμβάσεις. Από τον σύντομο γάμο του με την Αναμπέλα Μίλμπανκ απέκτησε μία κόρη, την Αντα Λάβλεϊς, μετέπειτα διάσημη μαθηματικό, που θεωρείται από τους πρωτοπόρους της πληροφορικής, ενώ από τη σχέση του με την Κλερ Κλέμοντ, απέκτησε μία δεύτερη κόρη, την Κλάρα Αλέγκρα, η οποία πέθανε σε ηλικία πέντε χρονών.
Με την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, ο λόρδος Βύρων δεν το σκέφτηκε και πολύ και έσπευσε να συνδράμει τους πολύπαθους Ελληνες στον αγώνα τους για την ανεξαρτησία. «Αποφάσισα να πάω στην Ελλάδα. Είναι το μοναδικό μέρος, όπου δοκίμασα πραγματική ευχαρίστηση. Αν είμαι ποιητής το χρωστώ στον αέρα της Ελλάδας» ανέφερε χαρακτηριστικά ένα γράμμα που έστειλε σε κάποιον φίλο του, δικαιολογώντας έτσι την «τρελή» για τους Αγγλους απόφασή του να παρατήσει γυναίκες και πολυτέλειες και να ταξιδέψει στην επαναστημένη Ελλάδα.
Στις 3 Αυγούστου 1823 έφθασε στο Αργοστόλι, όπου και μοίρασε στους επαναστάτες τα εφόδια που είχε προμηθευτεί από το Λονδίνο, ενώ ως αντιπρόσωπος του «Φιλελληνικού Κομιτάτου» που είχε ιδρυθεί νωρίτερα στην Αγγλία, προσπαθούσε να βοηθήσει όπως μπορούσε. Είναι χαρακτηριστικό πως από δικά του χρήματα έστειλε στο Μαυροκορδάτο 4.000 λίρες για τη συντήρηση του στόλου. Τον Ιανουάριο του 1824 έφτασε στο Μεσολόγγι, όπου οι αγωνιζόμενοι Ελληνες τον υποδέχθηκαν με ενθουσιασμό. Εκεί συνεργάστηκε με άλλους ξένους εθελοντές και με δικά του έξοδα οργάνωσε τον στρατό και φρόντισε για την οχύρωση της πόλης. Μάλιστα, στις 25 Ιανουαρίου 1824 η κυβέρνηση τον αναγνώρισε ως αρχιστράτηγο.
Οι κακουχίες του πολέμου όμως επηρέασαν τη φιλάσθενη φύση του, με αποτέλεσμα στις 9 Απριλίου να πέσει στο κρεβάτι με δυνατό πυρετό. Παραμιλούσε διαρκώς, αλλά και τότε ακόμα παρακινούσε τους Έλληνες να συμφιλιωθούν, για να πετύχουν την απελευθέρωσή τους. Τα χαράματα της 19ης Απριλίου 1824, Δευτέρα του Πάσχα, άφησε την τελευταία του πνοή στο Μεσολόγγι, σε ηλικία 36 χρονών. Τα τελευταία του λόγια του ήταν για την Ελλάδα: «Της έδωσα τον καιρό, την υγεία μου, την περιουσία μου, και τώρα της δίνω τη ζωή μου. Τι μπορούσα να κάνω περισσότερο;»
Μετά την απελευθέρωση της χώρας, οι Ελληνες τίμησαν τον Λόρδο Βύρωνα υψώνοντας του άγαλμα στο Ζάππειο, όπου απεικονίζεται ο ίδιος κοντά σε μια γυναίκα –την Ελλάδα– που τον στεφανώνει. Αξίζει να σημειωθεί πως το όνομα του Αγγλου φιλέλληνα δόθηκε και στον συνοικισμό προσφύγων, που ιδρύθηκε στην Αθήνα, πάνω από το Παγκράτι και σήμερα αποτελεί τον Δήμο Βύρωνα.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
