Στο ΑΠΘ, στο μεγαλύτερο σε αριθμό φοιτητών πανεπιστήμιο της χώρας για 34 ολόκληρα χρόνια δεν ήταν δυνατό να δημιουργηθεί και να λειτουργήσει βιβλιοθήκη επειδή ο χώρος που προοριζόταν για αυτό το σκοπό τελούσε υπό κατάληψη. Τα χρόνια πέρασαν, οι δεκαετίες άλλαξαν, οι πρυτανικές αρχές διαδέχτηκαν η μία την άλλη, και όταν τελικά η κατάληψη, που ξεκίνησε στο μακρινό 1987, έληξε εν έτει 2022 με την παρέμβαση της Ελληνικής Αστυνομίας οι εργασίες ανέγερσης της βιβλιοθήκης ολοκληρώθηκαν, προσωρινά τουλάχιστον, άδοξα αφού άγνωστοι φρόντισαν να γκρεμίσουν με βαριοπούλες τους τοίχους της ισοπεδώνοντας τα πάντα.
Διαβάστε ακόμη: ΑΠΘ: Αγριο ξύλο ανάμεσα σε ΜΑΤ και φοιτητές - Τρεις συλλήψεις
Η ανεξέλεγκτη δράση αντιεξουσιαστών και κουκουλοφόρων για ακόμα μία φορά στο ΑΠΘ με αφορμή τα όσα πραγματικά απίστευτα συμβαίνουν στο Βιολογικό του ΑΠΘ όλα αυτά τα χρόνια δεν είναι σίγουρα θέμα παιδείας αλλά πρώτιστα θέμα Δημοκρατίας.
Βιβλιοθήκη... αντιπληροφόρησης
Το «Στέκι στο Βιολογικό» υπήρξε μία από τις μακροβιότερες καταλήψεις στη ελληνική πανεπιστημιακή κοινότητα, το πλαίσιο λειτουργίας της οποίας περιγράφηκε λεπτομερώς από την ίδια την ανοιχτή συνέλευση αλληλεγγύης της κατάληψης μετά την εκκένωση του χώρου από την ΕΛ.ΑΣ αποδεικνύοντας ότι ουδεμία σχέση είχε με την εκπαιδευτική διαδικασία στην πανεπιστημιακή σχολή. «Τον Νοέμβριο του 1987, καταλαμβάνεται το "στέκι στο βιολογικό" από φοιτητές, καθώς δημιουργείται η ανάγκη για ένα νέο κοινωνικό χώρο έκφρασης. Το στέκι που κάποτε προοριζόταν για πανεπιστημιακή βιβλιοθήκη πλέον λειτουργεί ως αυτοδιαχειριζόμενο καφενείο, στέκι αντιπληροφόρησης και ορμητήριο κοινωνικών και φοιτητικών αγώνων.
Εξ' αρχής η σύσταση και η δράση του είναι πολυμορφική εφόσον στο ίδιο χώρο συστεγάζονται ομάδες με διαφορετικά χαρακτηριστικά και ποικίλους τρόπους δράσης. Μέσα σε αυτό το διάστημα των 34 χρόνων στο χώρο του στεκιού έχουν στεγαστεί φοιτητικά, συναυλιακά, θεατρικά, ραδιοφωνικά και πολιτικά εγχειρήματα, ενώ έχουν πραγματοποιηθεί καφενεία, συλλογικές κουζίνες, προβολές, μαθήματα ελληνικών σε μετανάστες, μαθήματα αυτοάμυνας, κ.α. Έχουν στηριχτεί αγώνες όπως αυτή των αρνητών στράτευσης, των πολιτικών κρατουμένων, των μαθητικών καταλήψεων και έχουν φιλοξενηθεί προσπάθειες οικονομικής στήριξης δικαστικών εξόδων, αναγκών τετραπόδων συντρόφων και ιατρικών εξόδων στο πλαίσιο της αλληλεγγύης. Το στέκι μέχρι και σήμερα, συνεχίζει να αποτελεί σημείο συνάντησης και πολιτικής ζύμωσης με βασικό άξονα την αυτοοργάνωση με αντιεμπορευματικούς όρους, την αλληλεγγύη στα έγκλειστα συντρόφια και την καθημερινή διεκδίκηση των ζωών μας».
Η αντίθεση στο νόμο Τρίτση
Μετά τη λήξη της κατάληψης η ομάδα, που ίδρυσε το «Στέκι στο Βιολογικό», γύρισε το χρόνο πίσω και περιέγραψε δημόσια τις συνθήκες, που οδήγησαν στην κατάληψη και στην δημιουργία ενός αυθαίρετου αυτοργανωμένου χώρου στην «καρδιά» του ΑΠΘ. «Το 1987 μάς βρίσκει στο 9όροφο να προσπαθούμε να βρούμε έναν χώρο να στεγάσουμε τις ανησυχίες μας και τη συντροφικότητά μας. Η αντίθεσή μας στο νόμο Τρίτση μάς οργανώνει όλους τους εκτός των τειχών φοιτητές του Βιολογικού στην Ομάδα Πρωτοβουλίας, η οποία οργανώνει και την κατάληψη του 9όροφου στα μέσα Νοέμβρη. Συνέλευση τη συνέλευση η ομάδα μαζικοποιείται και η κατάληψη κρατάει μέχρι τις διακοπές. Η κατάληψη ήταν λειτουργικότατη προτείνοντας μια διαφορετική εικόνα και χρήση του κτηρίου! Αντιμαθήματα που δημιουργούσαν μια άλλη σχέση μ’ αυτό που σπουδάζαμε, συνεχείς συναυλίες, προβολές και προτάσεις για μια άλλη σύνδεση με τον Πανεπιστημιακό χώρο, διαμόρφωναν μέρα με την ημέρα μια ζωή δημιουργική, ζωντανή, μακριά απ’ τα καταναλωτικά πρότυπα της επίπλαστης ευζωίας που κυριαρχούσε.
Στα πλαίσια της κατάληψης είχαμε εντοπίσει ότι στο 9όροφο δεν είχε προβλεφθεί ούτε ο παραμικρός χώρος συνάθροισης και αναψυχής των φοιτητών. Ετσι εκεί που αργότερα ήταν ο χώρος του θυρωρού αρχίσαμε να λειτουργούμε ένα υποτυπώδες καφέ…Ομως το θέμα του χώρου συνέχισε να υπάρχει. Ετσι καταλάβαμε μια αίθουσα γεμάτη μπάζα στην είσοδο του κτηρίου. Με πολλή δουλειά και μεράκι και με πρώτα έπιπλα κάποια σκηνικά απ’ τη θεατρική ομάδα της ΦΜΣ και κάποιες «ρόδες» της ΔΕΗ οργανώσαμε το ΣΤΕΚΙ του ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΥ. Το Στέκι καθιερώθηκε με την στήριξη συντρόφων από άλλα τμήματα και με 24ωρες βάρδιες για πολύ καιρό, για να αποτραπεί η είσοδος ανθρώπων της διοίκησης αλλά και ''οργανωμένων'', φοιτητών οι οποίοι δεν έβλεπαν με καλό μάτι την ύπαρξη ενός αυτοοργανωμένου χώρου».
Εναλλακτικοί, πάνκηδες και φρικιά
Η φιλοσοφία, που ακολουθήθηκε ήταν ένα μείγμα της πρακτικής των αυτοοργανωμένων συναυλιών στα τέλη της δεκαετίας του 1970 σε πλατείες και πανεπιστημιακούς χώρους και της κατάληψης στέγης, που είχε αρχίσει μερικά χρόνια αργότερα. Νέοι, εναλλακτικοί, πάνκηδες και φρικιά μαζεύονται σε δημόσιους χώρους και πλατείες της Θεσσαλονίκης. Σημεία συγκέντρωσης το καφέ Ντορέ απέναντι από τον Λευκό Πύργο και η Προξένου Κορομηλά. Το αφήγημα γνωστό και διαχρονικό για την επιλογή της κατάληψης. Στην κρατική καταστολή αποδίδεται από τον κόσμο αυτό η αναζήτηση προστατευμένων χώρων για τις «εκδηλώσεις» του. Στο παλιό κτίριο της Φιλοσοφικής δημιουργείται το 1985 το πρώτο στέκι από φοιτητές και εξωπανεπιστημιακούς και έπεται η κατάληψη στο Βιολογικό όπου βρίσκουν στέγη φοιτητικά σχήματα, αριστερές παρατάξεις, οικολόγοι, θεατρικές και καλλιτεχνικές ομάδες, αυτόνομοι και αντιεξουσιαστές.
Από το φθινόπωρο του 1989 αποκτά μόνιμο χαρακτήρα η διοργάνωση στο Βιολογικό κάθε Σάββατο συναυλιών με D.I.Y. μπάντες από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Η πρώτη απόπειρα να κλείσει το «Στέκι στο Βιολογικό» γίνεται από τις φοιτητικές παρατάξεις τα Χριστούγεννα του 1992 όταν τσιμεντώνεται η πόρτα για 3 φορές. Μάταιη η προσπάθεια. Μάλιστα, από το 1994 διευρύνεται το πεδίο των «δραστηριοτήτων» της κατάληψης καθώς εκτός από το συναυλιακό μέρος αναπτύσσονται πρωτοβουλίες για μαθήματα αυτοάμυνας και μαθήματα ελληνικών σε Αλβανούς μετανάστες.
Οι «συντροφικές» κουζίνες και η έφοδος του ΣΔΟΕ
Παράλληλα, ο πανεπιστημιακός χώρος χρησιμοποιείται από επιτροπές αλληλεγγύης σε αρνητές στράτευσης και φυλακισμένους αντιεξουσιαστές ενώ οργανώνονται «συντροφικές» κουζίνες. Την περίοδο 1998-1999 στο στέκι φιλοξενούνται οι συνελεύσεις αναρχικών κατά τη διάρκεια των μαθητικών καταλήψεων. Στη δεκαετία, που ακολουθεί συνεχίζεται απρόσκοπτα η λειτουργία του φτάνοντας στη χρονιά του 2011 όταν το «Στέκι στο Βιολογικό» γίνεται το ορμητήριο των πολύμηνων φοιτητικών καταλήψεων με αφορμή την κατάργηση του ασύλου και τον προωθούμενο τότε νόμο - πλαίσιο για την παιδεία.
Η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου όμως δεν υπήρξε αρκετή για να κλείσει το στέκι και να δώσει οριστικά τη θέση του στη βιβλιοθήκη, όπως ήταν ο αρχικός σχεδιασμός. Το Μάρτιο του 2014 κατά τη διάρκεια επεισοδίων 3 διμοιρίες των ΜΑΤ μπήκαν στο ΑΠΘ και ακολούθησαν συμπλοκές με τους διαχειριστές του συγκεκριμένου χώρου. Είχε προηγηθεί έφοδος του ΣΔΟΕ πριν την έναρξη συναυλίας για να ελεγχθεί η οικονομική διάσταση των δραστηριοτήτων με τους υπαλλήλους να εκδιώχνονται κακήν κακώς. Τα τελευταία 8 χρόνια το «Στέκι στο Βιολογικό» λειτουργούσε με βάση μια κοινή διαχειριστική συνέλευση το μήνα, στην οποία συμμετείχαν τα αυτόνομα σχήματα και οι φοιτητικές ομάδες, που δραστηριοποιούνταν σε αυτό ενώ από το 2016 στεγαζόταν στον πανεπιστημιακό χώρο και το «Ταμείο Αλληλεγγύης Φυλακισμένων και Διωκομένων Αγωνιστ(ρι)ών».
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
