Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορεί να έχουν μετατραπεί σε πεδίο έκφρασης μίσους εξαιτίας της ανωνυμίας που προσφέρουν στους χρήστες, όμως υπάρχει η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα: Κάθε χρόνο τέτοια μέρα, μία συγκλονιστική ιστορία έχει την «επέτειό» της και θυμίζει πως η αγάπη μπορεί να βρει τρόπο έκφρασης στα social media αφού είναι το παν στις ζωές των ανθρώπων. Ηταν πριν από δέκα χρόνια, στις 23 Σεπτεμβρίου 2012, όταν ο Αποστόλης νικήθηκε μετά από πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο. Σήμερα, 23 Σεπτεμβρίου 2022, από νωρίς το πρωί το hashtag #TolislovedMaria ξεπρόβαλε ξανά, όπως κάνει κάθε χρόνο, στο Twitter και θυμίζει την ιστορία αγάπης που «φώλιασε» στις καρδιές των χρηστών. Ο Αποστόλης ήταν 30 ετών όταν έχασε τη ζωή του. Δεν νίκησε τον καρκίνο όμως κατάφερε να αποτυπώσει με τη βοήθεια του Twitter την αγάπη που έτρεφε για την Μαρία. Ηταν γνωστός ως @moloch82 και έγραφε συχνά τις σκέψεις του αλλά κυρίως επικεντρωνόταν στην Μαρία. Οι δυο τους γνωρίζονταν από μικρά παιδιά, έγιναν ζευγάρι στα 18 και η Μαρία ήταν πλάι του μέχρι την ημέρα που εξέπνευσε.
Ο Αποστόλης αλληλεπιδρούσε στο Twitter και στο blog του, το docamiok.blogspot.gr κατέγραφε την περιπέτεια της υγείας του ανάμεσα σε άλλα. Το τελευταίο ποστ ήταν στις 7 Ιουλίου του 2012. Στο προτελευταίο, αυτό της 17ης Απριλίου του ίδιου έτους, έγραφε τα εξής: «Φυσικά και σκέφτομαι το θάνατο. Τυπικά τουλάχιστον οι πιθανότητες επιβίωσης στον αγώνα μου είναι σημαντικά εναντίον μου. Σε στιγμές φιλοσοφίας όμως καταλαβαίνω το εξής: είμαστε όντα περίεργα αγαπητέ. Ο θάνατος μου θα έρθει -μάλλον- είτε στον ύπνο μου, είτε σε κάποιο κώμα, είτε με κάποια ανακοπή, στα πλαίσια του καρκίνου. Μάλλον. Υπάρχουν ελπίδες να σκάσω από το φαγητό νωρίτερα.
»Μετά το θάνατό μου όμως για μένα μαύρο. Ένας βαθύς ασυνείδητος ύπνος. Μετά τίποτα. Ούτε ανησυχία, ούτε σκέψεις, ούτε πόνος, ούτε φόβος, ούτε αγάπη, ούτε έρωτας, ούτε γέλιο, ούτε κλάμα. Τίποτα. Τότε τι φοβόμαστε; Τι μας νοιάζει το μετά αν δεν θα είμαστε εκεί για να το αντιληφθούμε; Καταλήγω ότι απλώς κάποιους τους αγαπάμε πιο πολύ από εμάς. Φοβάμαι περισσότερο πια για το τι θα απογίνουν οι άλλοι, κάποιοι περισσότερο από άλλους. Για τον πόνο που θα τους προξενήσω, το ότι δεν θα μπορώ να κάνω τίποτα για να το πάρω πίσω. Δεν είμαστε τόσο εγωιστικά όντα τελικά. Υπάρχει και η άλλη βέβαια όψη, άκρως εγωιστική. Γιατί να συνεχίζει η ζωή να “ζείται” -παθητική κι ας μην υπάρχει- αν δεν είμαι εγώ στον κόσμο. Τι μέρες, νύχτες, χαμόγελα, στιγμές με πλεγμένα χέρια, παιχνίδια στην κουζίνα, αδιάφορους καυγάδες, βόλτες στην καλοκαιρινή Αθήνα, ταινίες, βιβλία, μουσικές θα χάσω. Γράφοντας το παραπάνω, βούρκωσα στις δύο τελευταίες σειρές. Τελικά είμαστε εγωιστές. Θέλω να μείνω κι άλλο εδώ».
Το τελευταίο ποστ του Αποστόλη στο blog:
«Εδώ και 15 μέρες τα πράγματα έχουν αλλάξει. Καθώς ο μυελός φαίνεται να έχει πάρει τα πάνω του, αποφασίσαμε ότι θα πάμε για κινητοποίηση και συλλογή για αυτόλογη. Φαντάσου ότι σου κινητοποιούν το μυελό για να φτιάξει αρχέγονα κύτταρα του αίματος όσο πιο πολλά μπορεί και μετά σου τα μαζεύουν. Τα βάζουν ψυγείο, σου κάνουν σουπερ ντούπερ βαρβάτη χμθ και επειδή ο μυελός σου τότε τα παίζει, σου δίνουν πίσω τα αρχέγονα κύτταρα για να την παλέψεις. Το θέμα είναι ότι έχουν έρθει κάποια νέα πρωτόκολλα σχετικά με το πώς κάνεις κάτι τέτοιο και οι γιατροί μου μελετούν ποιο ταιριάζει καλύτερα και το οργανώνουν. Κι ως τότε εγώ πονάω αφάνταστα. Πλακωμένος στα παυσίπονα, ζαλισμένος μεν αλλά με τον πόνο πάντα εκεί, ειδικά τις νύχτες. Καρκίνος και νεύρα πονάνε πάντα νύχτα... Περιμένω και υπομένω λοιπόν. Κυκλοφορώ μόνο την ημέρα, μετά τις 21.00 κλειδώνω... Δε φτάνω ούτε ως τη Ριβιέρα να δω ένα σινεμά. Αυτή είναι η κατάντια μου. Παίζω PS3, βλέπω ταινίες, διαβάζω. Ευτυχώς είμαι σπιτόγατος από τη φύση μου. Μόνο η θάλασσα μου λείπει. 3ος χρόνος ε; Άστα. Δεν φιλοσοφώ σήμερα. Έτσι, απλώς μια σύνοψη του που βρίσκομαι, σαν σε ημερολόγιο».
Ο Τόλης αγαπούσε πραγματικά τη Μαρία και το Twitter δεν τον ξεχνά
Σε μία περίοδο όπου το Twitter δεν καταλάμβανε τον χώρο και τον χρόνο που έχει σήμερα στην καθημερινότητα, ο Αποστόλης κατάφερε μέσα από το προσωπικό του βίωμα να αγγίξει χρήστες που δεν είχε συναντήσει ποτέ. Δέκα χρόνια μετά, τα social media εξακολουθούν να τιμούν τη μνήμη του με το hashtag #TolislovedMaria.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
