Σήμερα οι φίλοι μας οι Γερμανοί, αλλά και οι φίλοι της μπύρας σε όλο τον κόσμο, γιορτάζουν τα 504 χρόνια από την εφαρμογή του Reinheitsgebot, του γερμανικού νόμου περί αγνότητας της μπύρας. Στο κείμενο του 1506 επισημαίνεται ρητά ότι... «zur Bereitung von untergärigem Bier darf nur Gerstenmalz, Hopfen, Hefe und Wasser verwendet werden». Σε περίπτωση που δεν το καταλάβατε, λέει ότι για την παρασκευή μπύρας χαμηλής ζύμωσης μπορεί να χρησιμοποιούνται μόνο βύνη κριθαριού, λυκίσκος, μαγιά και νερό.
Κρίνοντας από τα περιορισμένα υλικά, θα πίστευε κανείς ότι οι γερμανικές μπύρες δεν παρουσιάζουν μεγάλη ποικιλία. Όμως με πάνω από 100 διαφορετικά είδη λυκίσκου, πάνω από 40 είδη βύνης και περισσότερα από 200 στελέχη μαγιάς, οι πιθανοί συνδυασμοί είναι χιλιάδες. Σύμφωνα με την Ομοσπονδία Γερμανών Ζυθοποιών, θα μπορείτε να πίνετε μια διαφορετική γερμανική μπύρα παρασκευασμένη σύμφωνα με τον νόμο περί αγνότητας κάθε μέρα για 15 χρόνια.
Στη Γερμανία, και συγκεκριμένα στη Βαυαρία, βρίσκεται το παλαιότερο εν λειτουργία ζυθοποιείο του κόσμου. Υπάρχουν στοιχεία που αποδεικνύουν ότι οι καλόγεροι στο μοναστήρι Βάιενστεφαν παρασκεύαζαν μπύρα από τον 8ο αιώνα, αν και το ζυθοποιείο ιδρύθηκε επίσημα το 1040, όταν απέκτησαν τη σχετική άδεια από την πόλη Φράιζινγκ. Ως μοναστήρι τερμάτισε τη λειτουργία του το 1803, αλλά συνέχισε να παρασκευάζει μπύρα και το 1921 έγινε η Βαυαρική Κρατική Ζυθοποιία Βάιενστεφαν. Οι μπύρες Weichenstephaner εξακολουθούν ακόμη και σήμερα να κερδίζουν διεθνή βραβεία.
Ο Φρειδερίκος Β' της Πρωσίας, ο αποκαλούμενος και Μέγας, ήταν μέγας... λάτρης της μπύρας και το 1777 εξέδωσε μανιφέστο υποστηρίζοντας την υπεροχή της έναντι του καφέ. «Η Αυτού Μεγαλειότης ανατράφηκε με μπύρα, το ίδιο και οι πρόγονοί του» σημείωνε και απαγόρευε τον καφέ που ήταν εισαγόμενο είδος, για να στηρίξει την τοπική οικονομία. Ο καφές πέρασε στη μαύρη αγορά και διακινούταν κρυμμένος σε σακιά με κάρβουνο, σε βαρέλια μπύρας, ακόμη και σε φέρετρα.
Οι Γερμανοί δεν πίνουν μπύρα όπως παλιά. Η κατά κεφαλήν κατανάλωση μπύρας πέφτει συνεχώς από τη δεκαετία του '80, όταν είχε φτάσει τα 145,9 λίτρα. Το 2014 ήταν 106,9 λίτρα, το 2016 104,1 και το 2018 102 λίτρα. Αλλά και αυτή η μείωση είναι αστεία αν σκεφτούμε τι γινόταν λίγο πιο παλιά. Το 1864 ο Αμερικανός δημοσιογράφος Αντριου Μπρεκ έγραψε για τη Γερμανία: «Ένας άνθρωπος δεν μπορεί να θεωρηθεί πότης αν δεν κατεβάσει τουλάχιστον έξι λίτρα. Δέκα λίτρα είναι συνηθισμένη ποσότητα, ενώ κάποιοι πίνουν 20 με 30 λίτρα, ακόμη και περισσότερα αν έχουν βάλει κάποιο στοίχημα». Στην καθισιά τους, έτσι;
Πάντως, για λαός με τόσο αυστηρά κριτήρια για την παρασκευή της μπύρας του, οι Γερμανοί είναι πολύ πιο χαλαροί όταν την ανακατεύουν με άλλα υλικά, όπως η λεμονάδα. Η Radler, όπως ονομάζεται το μείγμα, δανείστηκε το όνομά της από τους ποδηλάτες και πίσω από αυτό κρύβεται μια ενδιαφέρουσα ιστορία. Στη δεκαετία του '20, όταν τα ποδήλατα ήταν η νέα μεγάλη τρέλα, ο πανδοχέας Φρανζ Κούγκλερ από την περιοχή Ντάισενχόφεν λίγο έξω από το Μόναχο, είχε χαράξει μια ποδηλατική διαδρομή που ξεκινούσε από την πόλη και οδηγούσε, μέσα από δάση, απευθείας στην επιχείρησή του. Λέγεται ότι μια όμορφη μέρα του Ιουνίου του 1922, επισκέφθηκαν το πανδοχείο του 13.000 ποδηλάτες! Καθώς του τελείωνε η μπύρα, αποφάσισε να την αναμείξει 50/50 με λεμονάδα που έμενε στα αζήτητα και έτσι γεννήθηκε η Radlermass (κυριολεκτικά, το λίτρο του ποδηλάτη) που στην πορεία έγινε Radler.
Η Κολωνία και το Ντίσελντορφ είναι γειτονικές πόλεις (απέχουν 34 χιλιόμετρα) με μεγάλη κόντρα σε πολλούς τομείς, ένας από τους οποίους και η μπύρα. Στην Κολωνία πίνουν την ελαφριά lager Kölsch, ενώ η επίσημη μπύρα του Ντίσελντορφ, η Altbier (παλαιά μπύρα) είναι πιο σκούρα και περισσότερο ale παρά lager. Σε διαφημίσεις όπως η παρακάτω, η ζυθοποιία Früh της Κολωνίας κοροϊδεύει τη γειτονική Altbier χρησιμοποιώντας ένα αδειασμένο ποτήρι μπύρας και το σλόγκαν «Πριν παλιώσει».
Στα πιο πρόσφατα διαθέσιμα στοιχεία για την παγκόσμια κατά κεφαλήν κατανάλωση μπύρας, εκείνα του 2018, η Γερμανία καταλαμβάνει την τρίτη θέση. Πρώτη είναι η Τσεχία και δεύτερη η Αυστρία. Ακολουθούν μερικοί «συνήθεις ύποπτοι» (Ρουμανία, Πολωνία, Ιρλανδία, Ισπανία, Σλοβακία) και στην ένατη θέση έχουμε μια έκπληξη. Τη Ναμίμπια της Αφρικής! Η χώρα υπήρξε γερμανική αποικία από το 1884 έως το 1915 και ονομαζόταν Γερμανική Νοτιοδυτική Αφρική. Οι Γερμανοί έφυγαν, οι μπύρα τους έμεινε. Η μπύρες στη χώρα παρασκευάζονται σύμφωνα με τον γερμανικό νόμο περί αγνότητας, ενώ στην πρωτεύουσα Βίντχουκ διοργανώνεται σταθερά κάθε χρόνο Oktoberfest.
Μια και αναφέραμε το Oktoberfest, στην original διοργάνωση στο πάρκο Theresenwiese του Μονάχου, μπορούν να καταναλωθούν μόνο μπύρες που έχουν παρασκευαστεί σύμφωνα με τον νόμο περί αγνότητας, εντός των ορίων της πόλης. Οι ζυθοποιίες που συμμετέχουν είναι οι Hofbräu, Hacker-Pschorr-Bräu, Löwenbräu, Paulaner και Spatenbräu. Κατά μέσο όρο σε κάθε Oktoberfest καταναλώνονται 7 εκατ. λίτρα μπύρας, αλλά και 95.000 λίτρα κρασιού, 43.000 λίτρα αφρώδους οίνου, 300.000 λίτρα καφέ και τσαγιού και 1,14 εκατ. λίτρα νερού και λεμονάδας.
