Ήταν κάποτε το 2016 όταν ο Τζέιμς Κέιν, μέλος του προπονητικού τιμ του Iowa State σήμερα και του Murray State τότε, βρέθηκε σε ένα καλοκαιρινό καμπ και έτυχε να παρακολουθήσει κάτι παιχνίδια 3-on-3 που έπαιζαν μερικοί πιτσιρικάδες σε ένα κλειστό γήπεδο. Ο Κέιν είχε πάει εκεί με στόχο να κάνει recruiting για το πανεπιστήμιο του Murray. Σε αυτό το γήπεδο βρέθηκε γιατί πήγε να πάρει ένα σακουλάκι πατατάκια σε έναν από τους πάγκους που είχαν στηθεί. Δεν περίμενε με τίποτα να βρει ένα παλικάρι 16-17 ετών που πηδάει τόσο ψηλά που θα άφηνε με ανοιχτό στόμα ακόμα και τον Air Jordan ή τον Νέιτ Ρόμπινσον. Χρειάστηκε μόνο 5 λεπτά για να καταλάβει την ανακάλυψη που είχε κάνει.
Ο Τεμέτριους Τζαμέλ Μόραντ ή γνωστότερος ως Τζα Μόραντ, γόνος μαμάς αθλήτριας του μπάσκετ και του softball, με μπαμπά επίσης μπασκετμπολίστα που πήγαινε στο ίδιο κολλέγιο με τον Ρέι Άλεν και ήταν συμπαίκτες, είχε γεννηθεί για σπουδαία πράγματα. Κι αυτά έχει αρχίσει να υλοποιεί τη φετινή σεζόν στο πρωτάθλημα του NBA, όπου αποτελεί τον ηγέτη των Μέμφις Γκρίζλις.
Οι Λύκοι βρίσκονται φέτος στην 8η θέση της Δύσης, έχουν κλειδώσει λογικά τη θέση τους στο play in tournament και κοιτάζουν μήπως κλέψουν από τους Μπλέιζερς την 7η θέση για να βρεθούν στα play offs. Ακόμα κι αν δεν το πετύχουν όμως, ξέρουν πως διαθέτουν τον παίκτη που μπορεί να είναι το επόμενο μεγάλο franchise στη λίγκα.
Ο Μόραντ αριθμεί 18.5 πόντους μέσο όρο στις δύο επαγγελματικές του σεζόν, ήταν νούμερο 2 στο draft του 2019 και σε κάθε ματς προσφέρει φάσεις για highlights σε άμυνα και επίθεση με το 44 ιντσών άλμα του. Συνήθως, οι παίκτες που προσφέρουν τόσο συχνά highlights κοντά στις δύο μπασκέτες, δεν είναι προορισμένοι για να σύρουν το κάρο, αλλά για να αποτελέσουν μια από τις ρόδες. Το είδαμε καθαρά για παράδειγμα στον Άαρον Γκόρντον, νικητή του διαγωνισμού καρφωμάτων το 2016 και το 2020, που είναι ο κορυφαίος dunker στο NBA, αλλά στατιστικά και σε επίπεδο διακρίσεων δεν έχει να επιδείξει πολλά.
Ο Μόραντ από την άλλη είναι με τη μπάλα στα χέρια, έχει στόφα ηγέτη και χαρακτήρα ανθρώπου που θέλει να διεκδικήσει όσα βρίσκονται στο πάνω ράφι του παγκόσμιου μπάσκετ.
Ίσως το γεγονός πως στα 3 του κολλεγιακά χρόνια που έπαιζε στο πολιτειακό και παρά το ότι είχε σαρώσει τα βραβεία, έμενε στην αφάνεια, πίσω από τον Ζάιον Γουίλιαμσον, να χάρισε στον Μόραντ την ευκαιρία να ωριμάσει περισσότερο πάνω στο μπάσκετ, να δημιουργήσει μια διαφορετική προσωπικότητα, τέτοια που θα συνδυάζει το εντυπωσιακό με το ουσιαστικό.
Για πολλούς ο Μόραντ ακολούθησε έναν ανορθόδοξο τρόπο για να κάνει το establish του ονόματος του. Όλοι στα 17 του του έλεγαν πως για να χτίσει όνομα στις ΗΠΑ, θα έπρεπε να υπογράψει συνεργασία με κάποιο μεγάλο brand αθλητικών ειδών, να φοράει ένα παπούτσι που να αποτελεί tradermark και να έχει social media φουλ ενεργά, ώστε να προωθήσει τον εαυτό του. Δεν το έκανε. Είχε αποφασίσει να προχωρήσει με τη μπάλα στο χέρι κι όχι με το κινητό και συνέχισε να επιδεικνύει το ταλέντο του στο παρκέ και πουθενά αλλού.
Όσο τυχαία είχε ανακαλυφθεί, τόσο μη τυχαία άρχισε να γιγαντώνει τον μύθο του με τα καρφώματα του με την ομάδα του Murray, με τις τρομερές laser πάσες του και με το μπλοκάρισμα της μπροστινής ζώνης στην άμυνα. Άλλωστε, ο μπαμπάς του Τι, τον προετοίμασε γι΄αυτό, τον εκπαίδευσε, καθώς στην πίσω αυλή τους, όπου έπαιζαν μπάσκετ, είχε πάρει λάστιχα νταλίκας και έβαζε τον Τζα να πηδάει πάνω τους. Έτσι εξέλιξε την αλτικότητα και την ελαστικότητα του.
Ο προπονητής του στο Murray, ο Ματ ΜακΜάον, τον αποκαλεί μπασκετική διάνοια. «Συνδύασε το μπασκετικό του iq με το work ethic και τον σωστό χαρακτήρα κι έχεις έναν παίκτη που βλέπεις μια φορά στη ζωή σου. Και για μένα αυτός είναι ο Τζα».
Όντας στα 22 του ήδη πατέρας και με μισθό κοντά στα 10 εκατομμύρια το χρόνο, ο Τζα φαίνεται πως μπορεί να εστιάσει μόνο στο μπάσκετ και στο πώς θα ανέβει ακόμα ένα επίπεδο για να γίνει καλύτερος κι από το είδωλο του, τον Ράσελ Ουέστμπρουκ. Οι Μέμφις χτίζουν γύρω του ένα franchise και δεν θέλουν έναν παίκτη που κάνει απλά triple double ούτε έναν choker. Θέλουν έναν τύπο που θα τους στείλει σε μια τριετία σε τελικούς περιφέρειας και σε βάθος πενταετίας θα τους φέρει το πρωτάθλημα.
Το τώρα δείχνει πως αυτό θα το πετύχει, αν έχει γύρω του 4-5 παίκτες συνόλου. Ως τότε όμως πολλά μπορούν να συμβούν. Το βέβαιο είναι πως είναι άκρως απίθανο ο Μόραντ να μην αποτελεί τον έναν από τους δύο κορυφαίους του ΝΒΑ σε 4-5 χρόνια, αφού ΛεΜπρόν-Κάρι-Χάρντεν-Ντουράντ δε θα βρίσκονται πια στα παρκέ, και μαζί με Ντόνσιτς, Γιόκιτς, Εμπίντ και Γιάννη να μάχονται για τα δαχτυλίδια!
Φωτογραφία: Gettyimages
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
