Το βαρύ διπλωματικό ατόπημα του Ερντογάν απέναντι στην Πρόεδρο της Κομισιόν, δεν αντανακλά μόνο την θέση της Τουρκικής Προεδρίας στα θέματα του σεβασμού των γυναικών.
Πίσω από την πολιτική αυτή πράξη συμπυκνώνεται και η περιφρόνηση του Τούρκου Προέδρου απέναντι στην Ευρώπη και τους θεσμούς της. Πολλοί αναρωτήθηκαν εάν ο Ερντογάν θα έκανε το ίδιο εάν τον επισκέπτονταν ταυτόχρονα Μακρόν και Μέρκελ. Αυτοί δηλαδή που αποφασίζουν το εάν και πόσα ευρωπαϊκά κεφάλαια θα λάβει από τον κοινοτικό προϋπολογισμό για να συνεχίσει να διατηρεί στο έδαφός του τους Σύρους πρόσφυγες. Μπορεί εκεί τα πράγματα να ήταν διαφορετικά. Ίσως και όχι.
Από μια τέτοια διπλωματική χειρονομία μπορούν να εξαχθούν αρκετά πολιτικά συμπεράσματα: κυρίως ότι ο Σουλτάνος επέλεξε ένα πολύ συγκεκριμένο τρόπο για να απαντήσει στην σκληρή κριτική που του άσκησαν Ευρώπη και ΗΠΑ για την αναίτια επιλογή του να αποσύρει την Τουρκία από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης που προστατεύει τα δικαιώματα των γυναικών.
Δεν είναι όμως μόνο αυτό: Είχε προηγηθεί πριν λίγες μέρες η σκληρή έκθεση του ύπατου Εκπροσώπου της ΕΕ για την Εξωτερική Πολιτική για τις ευρωτουρκικές σχέσεις, στην οποία καταγράφονται εξαντλητικά οι προκλητικές ενέργειες της Άγκυρας στην ΝΑ Μεσόγειο, οι παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου, αλλά και η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο εσωτερικό.
Αλλά και η κοινή δήλωση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου που προβλέπει αιρεσιμότητα στη θετική ατζέντα με την Τουρκία. Θα πρέπει να ξεχάσει το καρότο, εάν επιλέξει το δρόμο των προκλήσεων.
Οι Ευρωπαίοι δεν κάνουν πια τα κέφια του Σουλτάνου. Και σε αυτό παίζει σημαντικό ρόλο η αλλαγή πολιτικής από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Ουάσιγκτον και Βρυξέλλες είναι πλέον ευθυγραμμισμένες στην αντιμετώπιση του Ερντογάν και δείχνουν αποφασισμένες να του δείξουν τα όριά του. Μέχρι να το αποδεχθεί, ο Τούρκος Πρόεδρος είναι πιθανό να συνεχίσει την διπλωματία “α λα Τούρκα”.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
