Η αντίθεση δεν θα μπορούσε να είναι πιο διακριτή. Με μερικές ώρες διαφορά, τα κόμματα της αντιπολίτευσης, ο ΣΥΡΙΖΑ δε με μπροστάρη τον Αλέξη Τσίπρα, διατράνωναν την αντίθεσή τους στο νέο εργασιακό νομοσχέδιο διαδηλώνοντας στο Σύνταγμα και από την άλλη, στο Μέγαρο Μαξίμου, η κυβέρνηση παρουσίασε μια νέα υπηρεσία για τη μείωση της γραφειοκρατίας στην επαφή του πολίτη με τις τράπεζες, η οποία το επόμενο διάστημα θα επεκταθεί στις εταιρείες τηλεπικοινωνιών και στους ασφαλιστικούς φορείς.
Η υπηρεσία Know Your Customer, την οποία λανσάρουν κατά προτεραιότητα οι τράπεζες, δεν είναι πυρηνική φυσική. Είναι μια απλή διαδικασία ταυτοποίησης είτε μέσω του gov.gr είτε μέσω των κωδικών του web banking και ο καθένας μπορεί, εύκολα και απλά, με τη συναίνεσή του και χωρίς να ψάχνει λογαριασμούς ΔΕΚΟ για να αποδείξει ότι είναι αυτός που είναι, να εξουσιοδοτήσει την τράπεζά του να επικαιροποιήσει τα απολύτως απαραίτητα στοιχεία και μόνο. Επαναλαμβάνω, δεν πρόκειται για τομή στον χρόνο. Είναι, όμως, μια χρήσιμη μεταρρύθμιση. Μια από τις πολλές που κάνουν ειδικά στο υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης. Όσο και αν δεν αρέσει σε κάποιους, επειδή δεν είχαν ιδέα πώς να τις υλοποιήσουν, κάποιοι τις κάνουν και οι πολίτες το αναγνωρίζουν. Γιατί, στο τέλος της ημέρας, ο πολίτης σχηματίζει άποψη με βάση και τα όσα γίνονται για να διευκολύνουν την καθημερινότητά του.
Αυτή είναι η μια όψη των πραγμάτων. Και η άλλη όψη είναι οι φωνές και οι λεονταρισμοί για την «κατάργηση του οκταώρου». Μα ποια κατάργηση του οκταώρου; Τίποτα τέτοιο δεν νομοθετείται, ούτε πρόκειται να νομοθετηθεί. Το εργασιακό, όμως, είναι μια ευκαιρία για τον ΣΥΡΙΖΑ, για να προσελκύσει δυσαρεστημένους. Βαράει το γνωστό, παλιό νταούλι, ότι έρχεται ο δράκος του νεοφιλελευθερισμού και θα φάει τους εργαζόμενους λάχανο.
Το έργο, βεβαίως, είναι παλιό, απλώς τώρα ανεβαίνει με άλλο καστ. Τα ίδια έλεγε ο κ. Τσίπρας και την άνοιξη του 2019, πριν από τις ευρωεκλογές. Θυμάστε τότε την ιστορία με τον «ψυκτικό από το Περιστέρι»; «Ο κ. Μητσοτάκης θέλει να καταργήσει το οχτάωρο και τις αργίες, για να κερδίζουν περισσότερα οι μεγαλοεργοδότες», έλεγε σε μια ομιλία του στο Αιγάλεω ο κ. Τσίπρας, καταχειροκροτούμενος. Βεβαίως, τα χρόνια πέρασαν, το οχτάωρο δεν καταργήθηκε, ούτε βεβαίως και οι αργίες. Ποιος, όμως, θυμάται την ομιλία αυτή; Όπως και ποιος θα θυμάται τη δήλωση του κ. Τσίπρα στην ετεροχρονισμένη πορεία της Εργατικής Πρωτομαγιάς του 2021;
Ο νέος κόσμος της εργασίας δεν μπορεί να αντανακλάται σε ένα νομοσχέδιο που έφτιαξε ο Ανδρέας Παπανδρέου το 1982. Και, όσο και αν θεμελιώδεις κατακτήσεις, όπως το οχτάωρο θα μείνουν, μια σειρά άλλων πραγμάτων πρέπει να αλλάξει. Δεν πρέπει, δηλαδή, να υπάρξει πλαίσιο για την τηλεργασία; Και γιατί να μην μπορεί ο εργαζόμενος να τροποποιήσει το ωράριο εργασίας, σε συμφωνία με τον εργοδότη του, αν το θέλει, εφόσον οι υποχρεωτικές ώρες παραμένουν οι ίδιες; Τέλος, τι έχουν να πουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης για την Ψηφιακή Κάρτα Εργασίας, όπου όλα τα στοιχεία για την απασχόληση ενός εργαζομένου θα πρέπει να αντανακλώνται;
Η σύγκρουση εν προκειμένω δεν είναι ιδεολογική. Είναι βαθιά ρεαλιστική. Από τη μια είναι ο κόσμος του σήμερα και του αύριο, ένας κόσμος που αλλάζει και εκσυγχρονίζεται. Από την άλλη είναι ο κόσμος του χθες. Η διαιρετική τομή είναι πολύ απλή. Και όποιος νομίζει ότι οι πολίτες δεν την καταλαβαίνουν στο τέλος της ημέρας, κοροϊδεύει τον εαυτό του.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
