Στην πολιτική πρέπει να έχεις την ικανότητα να διακρίνεις ανάμεσα στη φωτογραφία της στιγμής και στη μεγάλη εικόνα. Ναι, η αντιπολίτευση του Σαββατοκύριακου, όπως ασκείται όποτε ο κυβερνητικός μηχανισμός αποσύρεται αποζητώντας ανάσες, μπορεί να δημιουργεί αμυχές, αλλά δεν τραυματίζει την κυβέρνηση. Πιστεύει κανείς, για παράδειγμα, ότι θα αλλάξει το κριτήριο ψήφου κάποιων πολιτών εξαιτίας της, ομολογουμένως, θλιβερής ιστορίας του αρσιβαρίστα Θοδωρή Ιακωβίδη; Ή επειδή κάποιοι γράφουν για selfie του πρωθυπουργού από παραλία στην Κρήτη, εννοώντας μια φωτογραφία με δύο παιδάκια;
Αν κάποιον πρέπει να προβληματίζει η στιγμιαία μεγέθυνση αυτών των μικροσυμβάντων είναι το επικοινωνιακό επιτελείο της κυβέρνησης που δεν φρενάρει εν τη γεννέσει τους τέτοια ζητήματα. Στην πραγματικότητα, όμως, τίποτα από όλα αυτά δεν είναι game changer εκλογικής και πολιτικής συμπεριφοράς.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, λοιπόν, έχει ένα σημαντικό πλεονέκτημα, το οποίο δεν έχει απεμπολήσει: ελέγχει το αφήγημα της μεγάλης εικόνας. Αν θα είναι, εν τελεί, πετυχημένο ή αποτυχημένο για τον ίδιο, είναι στο δικό του χέρι και μόνο, τη απουσία αντιπολίτευσης με στρατηγικό προσανατολισμό και εναλλακτικό στρατηγικό σχέδιο. Γιατί, ο κ. Μητσοτάκης κρατά στα χέρια του ένα πολιτικό όπλο: για τα επόμενα χρόνια και μάλιστα για χρόνια που υπερβαίνουν την τρέχουσα πολιτική του εντολή ως το 2023, έχει να διαχειριστεί κατά το δοκούν 77 δισ. ευρώ, τα 31 δισ. ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης, τα 26 δισ. ευρώ από το νέο ΕΣΠΑ και τα υπόλοιπα από το πακέτο της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής. Λεφτά που, αν μαζί με την καλύτερη του αναμενομένου πορεία του τουρισμού, πέσουν στην πραγματική οικονομία, όχι μόνο θα αλλάξουν το κλίμα, αλλά θα δημιουργήσουν νέες ευκαιρίες για μετάβαση της χώρας στην επόμενη μέρα. Κοινώς, το τερπνόν μετά του ωφέλιμου.
Σε αυτό το mega πακέτο, ποια είναι η απάντηση του ΣΥΡΙΖΑ; Ειλικρινά, δεν την καταλαβαίνω. Πέρα από την αναμενόμενη δομική κριτική για την πανδημία που εκφέρεται τόσο με τσιτάτα όσο και με ορισμένες αδρές εναλλακτικές προτάσεις, κατά τα άλλα ουδέν. Από τη μια ο κ. Μητσοτάκης κραδαίνει ένα πακέτο που αφορά άμεσα τις ζωές των πολιτών για τα επόμενα αρκετά χρόνια και από την άλλη ο κ. Τσίπρας μιλά για πρωθυπουργική ανεμελιά και πλήρη αποτυχία, σε όλα τα μέτωπα. Βεβαίως, δεν ζητά εκλογές, αλλά ας περιμένουμε λίγο, γιατί αυτό μπορεί να αλλάξει στη ΔΕΘ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται μια πιο πειστική απάντηση στο γερό οικονομικό πακέτο για την επόμενη μέρα. Και η κυβέρνηση, βεβαίως, χρειάζεται να εξηγήσει πιο ευκρινώς, τι σημαίνει αυτός ο πακτωλός χρημάτων για τους πολίτες. Όσο, όμως, δεν υπάρχει ένα ισχυρό ανταγωνιστικό αφήγημα σε αυτό που προβάλλει ο κ. Μητσοτάκης, η συνθήκη πολιτικής κυριαρχίας θα συνεχίζεται. Ήδη, δε, ακόμα και άνθρωποι που δεν διάκεινται φιλικά απέναντι στην κυβέρνηση λένε ότι υπάρχει η πιθανότητα να είμαστε μπροστά σε ένα σκηνικό…χριστιανοδημοκρατικοποίησης της πολιτικής ζωής, κατά τα γερμανικά πρότυπα, όπου το κόμμα της Μέρκελ διατηρεί αδιαμφισβήτητη πρωτιά εδώ και πολλά χρόνια.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
