Πίσω στο μακρινό 1980 κυκλοφόρησε ο δίσκος «Χωρίς Ταυτότητα». Η μουσική είναι του σπουδαίου Γιώργου Χατζηνάσιου ο οποίος εμπιστεύθηκε τις δημιουργίες του στην εξαιρετική Τάνια Τσανακλίδου.
«Σ΄ αυτό τον κύκλο τραγουδιών μελοποίησα μια σειρά από στίχους που μπορεί να τους χαρακτηρίσει κανείς υπαρξιακούς. Γι΄ αυτό το λόγο προσπάθησα να διαφοροποιήσω μέχρι ένα βαθμό τη συνθετική μου άποψη και την ενορχήστρωση που χρησιμοποιούσα σε προηγούμενα τραγούδια μου. Η Ελεγειακή - όπως χαρακτηρίζω - φωνή της Τάνιας και η ερμηνεία της, βοήθησαν πολύ να βγει το αποτέλεσμα που επιθυμούσα» έγραφε ο Χατζηνάσιος στο σημείο με το οποίο συνόδευε το άλμπουμ το οποίο πολύ γρήγορα έγινε μεγάλη επιτυχία.
Τους στίχους στα 12 τραγούδια του δίσκου (έξι σε κάθε πλευρά) υπέγραφαν οι Μάνος Κουφιανάκης, Μιχάλης Μπουρμπούλης, Κώστας Τριπολίτης, Κυριάκος Ντούμος και Μάνος Ελευθερίου.
Για ένα από αυτά τα 12 τραγούδια, ωστόσο, τους στίχους τους έγραψε ο αξεπέραστος Λευτέρης Παπαδόπουλος.
Είναι οι στίχοι για το πρώτο τραγούδι του δίσκου το οποίο, μάλιστα, έγινε διαχρονική επιτυχία και σήμερα πια θεωρείται ένα από τα διαμάντια του Ελληνικού τραγουδιού. Το τραγούδι αυτό ήταν «Ο ανθρωπάκος».
Οι στίχοι του Λευτέρη Παπαδόπουλου ήταν οι εξής:
«Είμαι φτωχός κουρασμένος σκυφτός ανθρωπάκος,
των ταπεινών και των άλλων πουλιών φιλαράκος.
Για δε μ' αφήνετε ήσυχο;
Άστε με ήσυχο όλοι.
Θέλω να ζήσω ελεύθερος,
δίχως ταυτότητα πια.
Μία ζωή με κρατάν, με κουνάν μ' ένα σπάγγο.
Λόγια, σχολειά, μέρα νύχτα δουλειά και στον πάγκο.
Για δε μ' αφήνετε ήσυχο;
Άστε με ήσυχο όλοι.
Θέλω να ζήσω ελεύθερος,
δίχως ταυτότητα πια.
Όπου χαρά πρώτη πρώτη σειρά κάποιος κλέφτης.
Κι όποιο κακό κάνει τ' αφεντικό, εγώ είμ' ο φταίχτης.
Για δε μ' αφήνετε ήσυχο;
Άστε με ήσυχο όλοι.
Θέλω να ζήσω ελεύθερος,
δίχως ταυτότητα πια».
Το τραγούδι αυτό, ακόμα και στις ημέρες μας, είναι απόλυτα συνδεδεμένο με την υπαρξιακή αγωνία του ανθρώπου για ελευθερία. Είναι τόσο φιλοσοφικό (και βαθιά ανθρώπινο) το ζήτημα που ουδείς σκέφτηκε πως κάποιος ή κάτι που ειπώθηκε σε μια παρέα με χαλαρή διάθεση θα μπορούσε να είχε αποτελέσει την έμπνευση για να γράψει τους στίχους αυτούς ο Λευτέρης Παπαδόπουλος.
Όλα αυτά μέχρι το μεσημέρι της Πέμπτης, που ο Γιώργος Λιάνης και ο Γιάννης Δημαράς βρέθηκαν καλεσμένοι της Νάνσυς Ζαμπέτογλου και του Θανάση Αναγνωστόπουλου στην εκπομπή «Στούντιο 4» της ΕΡΤ.
Σε μια απολαυστική συνέντευξη που διήρκεσε σχεδόν 55 λεπτά οι δυο δημοσιογράφοι και πολιτικοί μίλησαν για την απώλεια του Κώστα Χαρδαβέλλα αλλά και τα όσα έζησαν μέσα από τη θρυλική εκπομπή «Ρεπόρτερς» που έκαναν οι τρεις τους.
Προς το τέλος της εκπομπής η Νάνσυ Ζαμπέτογλου ρώτησε τους δύο δημοσιογράφους για τις καλύτερες στιγμές που έζησαν εκείνα τα χρόνια που έκαναν τους «Ρεπόρτερς». Ο Γιώργος Λιάνης απάντησε στην ερώτηση και πάνω στην ροή του λόγου του αποκάλυψε πως «Ο ανθρωπάκος» γράφτηκε μετά από μια ατάκα που είχε πει ο ίδιος μέσα σε ένα καφενείο όπου έπαιζαν χαρτιά!
Έκπληκτη η Νάνσυ Ζαμπέτογλου ζήτησε περισσότερες λεπτομέρειες καθώς αυτή είναι μια άγνωστη ιστορία για ένα πολύ αγαπημένο και διαχρονικό τραγούδι.
«Ναι, για έμας γράφτηκε. Παίζαμε ''Θανάση'' σε ένα καφενείο. Πηγαίναμε εκεί αργά οι τρεις μας και παίζαμε. Ερχόντουσαν τα κορίτσια μας και χτυπάγανε την πόρτα για να φύγουμε. Κάποια στιγμή, λοιπόν, φώναξα εγώ ''Ρε δε με αφήνετε ήσυχο; Άστε με ήσυχο. Όλοι. Θέλω να ζήσω ελεύθερος''. Άκουσε την ατάκα αυτή ο Λευτέρης Παπαδόπουλος, πήρε ένα χαρτί και ένα μολύβι, έκατσε σε ένα τραπεζάκι απέναντι και μου είπε: ''ωραίο αυτό. Πώς το είπες για να το γράψω''. Και έκατσε και έγραψε το τραγούδι ''Ο Ανθρωπάκος'' και αυτό δείχνει το μεγαλείο του Λευτέρη Παπαδόπουλου» είπε ο Γιώργος Λιάνης!
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
