Αν θεωρήσουμε ότι η μάστιγα της εποχής είναι οι λεγόμενες τάσεις, τότε σίγουρα είναι δύσκολο να γλιτώσεις από αυτές. Όσον αφορά τις μουσικές μάλιστα, τάσεις, οι τελευταίες μέρες, πριν το '24 ρίξει αυλαία, σημαδεύτηκαν από αυτές. Charli XCX και Taylor Swift μερικά από τα διεθνή highlights της χρονιάς, οι Coldplay και οι Cure στο προσκήνιο ξανά.
Στα δικά μας, η εγχώρια παραγωγή πήγε εξαιρετικά καλά, είτε μιλάμε με όρους εμπορικούς είτε καλλιτεχνικούς. Έτσι, είχαμε σίγουρα μια χρονιά ΛΕΞ, αλλά και μια χρονιά με κυκλοφορίες δίσκων που απέδειξαν ότι η ελληνική δισκογραφία δεν επαναπαύεται. Ξεχωρίσαμε το βαθιά πειραματικό Urbanum του Θανάση Παπακωνσταντίνου, το ανήσυχο P.O.P της Μαρίνας Σάττι αλλά και την ατμοσφαιρική συνεργασία των Alex K. και Κτίρια τη Νύχτα.
Πέρα όμως από τις τάσεις ή τις προβολές στο Youtube, υπάρχει κάτι που δεν επηρεάζεται από τη ψηφιακή πραγματικότητα. Είναι η πραγματικότητα των δισκοπωλείων. Η αγορά του φυσικού μέσου όπως το βινύλιο, ανθίζει ολοένα και περισσότερο. Πώς κυλάει λοιπόν, η καθημερινότητα εκεί όπου η μουσική βρίσκει το καταφύγιο της; Τι αγοράζει και τι προτιμά περισσότερο ο κόσμος; Οι νέοι στρέφονται ξανά στο βινύλιο;
Όλα αυτά και άλλα πολλά, αναδείχθηκαν μέσα από μια περιήγηση, σε μερικά από τα πιο αγαπημένα δισκοπωλεία του κέντρου της Αθήνας και κάπως έτσι μπορούμε να αποχαιρετήσουμε αισίως και με τον πιο μουσικό τρόπο, το 2024.
Rock and Roll Circus, Σίνα 21.
Το Rock and Roll Circus ανοίγει την πόρτα του εδώ και 25 χρόνια στους μουσικόφιλους και στους λάτρεις του βινυλίου. Εκεί θα βρεις όχι μόνο τεράστια ποικιλία σε jazz και soul, που όπως μας λένε είναι και το είδος του δισκοπωλείο, αλλά και ό,τι άλλο θέλεις.
"Το ½ των ανθρώπων που πήραν δίσκους το 2024, δεν είχε πικάπ."
Ακόμη και να μην ξέρεις τι θέλεις να ακούσεις ή αν ψάχνεσαι με νέους ήχους, οι άνθρωποι του Rock and Roll Circus θα σου βρουν τον δίσκο που δεν ήξερες ότι θέλεις να ακούσεις.
Συζητώντας για την αναβίωση του βινυλίου και γενικότερα του φυσικού μέσου με τον Δήμο Πασσά από το Rock and Roll Circus, ο ίδιος αναφέρει χαρακτηριστικά: "Το ½ των ανθρώπων που πήραν δίσκους το 2024, δεν έχει πικάπ. Αυτό γιατί μπορεί να τους αρέσει το αντικείμενο ή το ακούν από το spotify και το θέλουν".
Ο δίσκος των Kolida Babo ήταν σίγουρα ένας δίσκος ελληνικής παραγωγής που έφυγε περισσότερο το 2024. «Η ελληνική δισκογραφία έχει ανέβει πολύ στον χώρο των βινυλίων. Έχουμε ανθρώπους που παίρνουν μόνο ελληνικούς δίσκους. Κατά βάση νέα συγκροτήματα. Της jazz, indie, alternative, rock. Βγάζουν δίσκους και μετά bandcamp. Όλες οι κόπιες είναι μικρές φυσικά, αν εξαιρέσουμε καλλιτέχνες όπως τον ΛΕΞ που φυσικά θα πουλήσει πολλούς δίσκους. Τον επόμενο μήνα αναμένεται να βγει και ο νέος δίσκος του».
Κάποιο διαμαντάκι που μας πρότεινε το Rock and Roll Circus; Η απάντηση ήταν εύκολη.
"Ο δίσκος του Will Battler των Arcade Fire με τίτλο "Stereophonic". Πρόκειται για τη μουσική για ένα θεατρικό έργο με τεράστια επιτυχία στο εξωτερικό, για ένα συγκρότημα σε ένα στούντιο όπου ηχογραφεί έναν δίσκο. Ένας επίσης σημαντικός δίσκος, αυτός της Blue Note Records, το "Wahoo" από Duke Pearson, ένας σπάνιος δίσκος που επανεκδόθηκε το 2024."
Τελικά τον ρωτάω αν οι αγορές στα δισκοπωλεία κινείται σύμφωνα με τις τάσεις παγκοσμίως; "Taylor Swift πάντως έχω δώσει σε μερικούς πατεράδες που παίρνουν για τις κόρες τους, μιλάμε για 4-5 δίσκους όλη τη χρονιά. Οι δίσκοι είναι σίγουρα μια διαφορετική κατηγορία."
2. Le Disque Noir, Θεμιστοκλέους 29.
Το Le Disque Noir βρίσκεται 13 χρόνια στην οδό Θεμιστοκλέους. Άνοιξαν σε μια καλή περίοδο, όταν το βινύλιο είχε αρχίσει να αναβιώνει και από τότε, ανεβαίνει σταθερά. Με δίσκους κυρίως από το φάσμα της post punk, new wave, minimal synth αλλά κι' ύστερα ενσωματώνοντας και ελληνικά, ποπ κ.α.
Όσο τα χρόνια περνούσαν, η γκάμα διευρυνόταν, χωρίς όμως το δισκοπωλείο να χάσει ποτέ την ταυτότητα του. Το δισκοπωλείο σήμερα έχει το πιστό κοινό του, που θα πάει κάθε εβδομάδα, αλλά και ανθρώπους που μπορεί να περάσουν τυχαία απ' έξω αλλά θέλουν να δουν τι συμβαίνει εκεί.
Εκεί, μιλήσαμε με τον Παναγιώτη Κωστή, ο οποίος αν πρέπει να διαλέξει έναν από τους δίσκους που έφυγαν πολύ το 2024 αυτός είναι ο δίσκος "Path to Nowhere" από την Geheimnis Records, που κυκλοφόρησε μόλις τον περασμένο Νοέμβρη. Στον δίσκο περιλαμβάνονται κομμάτια από την εγχώρια darkwave και dark electro σκηνή. Άλλωστε οι καλλιτέχνες από το φάσμα της undergound μουσικής και η εγχώρια παραγωγή, στηρίζονται πολύ στο Le Disque Noir.
Οι άνθρωποι του Le Disque Noir σίγουρα δεν ψάχνουν δίσκους καλλιτεχνών που φιγουράρουν στα παγκόσμια charts. Γι' αυτό, πέρα από το κομμάτι των μουσικών προτιμήσεων και του είδους, υπάρχει και μια άλλη προέκταση.
Διάσημοι καλλιτέχνες, κατά βάση από το είδος της ποπ, συχνά δεν βγάζουν καν τη δουλειά τους σε φυσικό μέσο ενώ όσοι το επιλέγουν (και κυρίως οι εταιρείες από πίσω τους), κοστολογούν τα βινύλια σε όχι και τόσο προσιτές τιμές. Το Le Disque Noir βέβαια θα τα φέρει όλα. Από εκεί και πέρα, από τους πελάτες θα κριθεί η πορεία τους.
3. Old School Records, Ζωοδόχου Πηγής 59.
Τo Old School Records θα τo βρεις σε ένα πολύ κεντρικό σημείο των Εξαρχείων, επί της Ζωοδόχου Πηγής. Πριν από περίπου 8 χρόνια, ο δημοσιογράφος Γιώργος Κανελλόπουλος τράβηξε άλλη πορεία και αποφάσισε να στεγάσει σε αυτόν τον ζεστό χώρο την αγάπη του για τη μουσική.
Έτσι έφτιαξε ένα δισκοπωλείο όπου μπορείς να βρεις τα πάντα. Νέες κυκλοφορίες αλλά και μεγάλη ποικιλία από σπάνιους και μεταχειρισμένους δίσκους που σήμερα είναι συλλεκτικά κομμάτια. Από τους νέους δίσκους, θα φέρει σίγουρα επιλεγμένους, που θεωρεί ότι είναι και σε ένα καλό budget για το ελληνικό κοινό. Το θέμα των τιμών και των labels είναι μια πληγή στους ανθρώπους των δισκοπωλείων που θα αναφερθεί και εδώ.
Με ενδιαφέρει πολύ να μου πει αν θεωρεί πως το κοινό σήμερα είναι πιο ενημερωμένο ή ακούει μουσική πιο επιφανειακά, καθώς έχει πλέον εύκολη πρόσβαση στη μουσική μέσω διαδικτύου. "Η ευκολία είναι σίγουρα παγίδα" θα μου πει. "Η αξία ενός άλμπουμ είναι να το ακούσεις όλο και όχι να βρεις ένα κομμάτι τυχαία κάπου στο ίντερνετ."
Η ελληνική δισκογραφία είναι μια βάση και για το Old School Records. Υπάρχει ένα δυναμικό και νέο κοινό, που ψάχνει και αγοράζει κυρίως ελληνικούς δίσκους. "Το ρεμπέτικο είναι ένα είδος που φεύγει πολύ. Τόσο από Έλληνες όσο και από ξένους." μου σχολιάζει. "Μόνο για τους τουρίστες, θέλω κάθε χρόνο 2-3 ράφια με ρεμπέτικους δίσκους. Παίρνουν όλους τους μεγάλους, Τσιτσάνη, Μπέλου, Βαμβακάρη... Είναι το blues της Ελλάδας".
Ένα όνομα πάντως που το ζητάει πολύ το ελληνικό κοινό, όπως μας λέει ο ίδιος και δεν μένει ποτέ στο Old School Records, είναι η Λένα Πλάτωνος.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
