Μενού
  • Α-
  • Α+

Στα Εξάρχεια πέρασα τα φοιτητικά μου χρόνια. Αν και το κτίριο της σχολής (Επικοινωνία και ΜΜΕ του Καποδιστριακού) βρισκόταν στην Καλαμιώτου, λόγω περιορισμένου χώρου, τα δύο πρώτα έτη τα ολοκληρώσαμε στις αίθουσες του Πολυτεχνείου στη Στουρνάρη. Επομένως, κάθε μέρα μετά τα μαθήματα - όσα τέλος πάντων παρακολουθήσαμε - σκορπούσαμε στα στενά γύρω από την πλατεία για να χαλαρώσουμε από τις (τάχα μου) δυσκολίες της φοιτητικής ζωής. 

Δεν χρειάστηκε να περάσουν πάνω από δύο εξάμηνα για να καταλάβω πως το μαγαζί που μου ταίριαζε περισσότερο ήταν οι Χάρτες, στο 35 της Βαλτετσίου. Κάθε φορά που τελειώναμε το απογευματινό μάθημα πηγαίναμε με τον Ηλία, τον τότε (και νυν) κολλητό μου από τη σχολή στον πεζόδρομο, πιάναμε ένα απομακρυσμένο τραπέζι και βυθιζόμασταν στις καρέκλες του. Αφού πίναμε δυο τρεις γουλιές από μια παγωμένη μπίρα Heineken για να ξελαμπικάρουμε από την Πολιτική Οικονομία ή το Δίκαιο των ΜΜΕ, ξεκινούσαμε το τάβλι και παίζαμε μέχρι αργά το βράδυ. Πρέπει να σταματήσαμε να μετράμε πόντους όταν ο Ηλίας έφτασε σε τετραψήφιο νούμερο κι ενώ εγώ βρισκόμουν ακόμα στο οχτακόσια κάτι.

Τα χρόνια πέρασαν (δεκαοχτώ για την ακρίβεια), αλλά το συγκεκριμένο τελετουργικό δεν άλλαξε. Συνεχίζω να πηγαίνω με τον Ηλία για τάβλι -όχι δεν μετράμε ακόμα πόντους- στους Χάρτες και να πίνουμε Heineken, την οποία συνεχίζουμε να βρίσκουμε απολαυστική από την πρώτη γουλιά. Η μόνη διαφορά είναι πως δεν πηγαίνουμε μετά τη σχολή, αλλά μετά το γραφείο για το πρώτο after office drink.

Μπορεί, λοιπόν, να έχει περάσει τόσος καιρός, αλλά το συγκεκριμένο τελετουργικό μάς προσφέρει την ίδια ανεμελιά που μας πρόσφερε και στα είκοσι. Επισκεπτόμαστε τους Χάρτες με θρησκευτική ευλάβεια μια φορά την εβδομάδα. Συνήθως Πέμπτη, ώστε η εβδομάδα να έχει φτάσει σχεδόν στο τέλος της. Από τη στιγμή που η πρώτη γουλιά της Heineken, με την 100% αγνή και καθαρή βύνη της, αγγίξει τον ουρανίσκο μας οι σκοτούρες της ημέρας μπαίνουν στην άκρη. Εκείνο το αναπάντητο e-mail που βρίσκεται εδώ και μέρες στα αδιάβαστα διαγράφεται ως διά μαγείας, η συνάδελφος που μου κάνει τη ζωή δύσκολη σε κάθε meeting εξαϋλώνεται, το πιεστικό deadline για τις προτάσεις για έναν δύσκολο πελάτη παίρνει αυτομάτως παράταση. Τα σχεδόν 150 χρόνια τεχνογνωσίας και αριστείας στη ζυθοποίηση της Heineken πιάνουν αμέσως τόπο.

Ακολουθεί το τάβλι. Με το πέρασμα των χρόνων οι πόρτες έγιναν πλακωτό και αυτό έδωσε τη σειρά του στο φεύγα. Βέβαια, δεν παίζουμε με την ίδια μανία. Τρεις τέσσερις παρτίδες, τις οποίες στην πλειονότητά τους συνεχίζει να κερδίζει ο Ηλίας και μετά αφιερωνόμαστε ολοκληρωτικά στις παγωμένες Heineken και στα σχέδια για κάποια εκδρομή το Σαββατοκύριακο ή ένα μακρινό ταξίδι στην νοτιοανατολική Ασία ή την λατινική Αμερική το επόμενο καλοκαίρι.  

Μέχρι να βραδιάσει για τα καλά και να αποφασίσουμε να φύγουμε, σίγουρα από το τραπέζι μας έχουν περάσει άλλα δύο τρία άτομα. Πέρα από το γεγονός πως οι Χάρτες έχουν γίνει το πιο σταθερό μας στέκι, βρίσκονται στην καρδιά των Εξαρχείων, με αποτέλεσμα κάθε φορά που κατευθυνόμαστε προς τα εκεί να στέλνουμε μηνύματα σε κάμποσους ακόμα φίλους που δουλεύουν στο κέντρο ή στις γύρω περιοχές, ώστε να έρθουν και να πιουν μαζί μας το πρώτο τους ποτό μετά τη δουλειά. 

Όταν σηκωνόμαστε από τις θέσεις μας η εβδομάδα έχει ψυχολογικά πια ολοκληρωθεί και οδεύουμε ολοταχώς προς το Σαββατοκύριακο. Κοντοστεκόμαστε πάνω από το τραπέζι, τσουγκρίζουμε για μια τελευταία φορά τις Heineken και αφού αδειάσουμε τα μπουκάλια, υποσχόμαστε ότι και την επόμενη εβδομάδα θα βρεθούμε ξανά εκεί μια καθημερινή για το πρώτο ποτό μετά τη δουλειά. 

Χάρτες - Βαλτετσίου 35, Εξάρχεια. Τηλ. 210 3304778

Κείμενο: Γιώργος Μυλωνάς

Photo Credits: Χρήστος Λώλος

Δείτε τον χάρτη με τα 10 από τα πιο ωραία bars για after office drinks εδώ

Google News

Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.

BEST OF LIQUID MEDIA