Το απόγευμα της Μεγάλης Τετάρτης (20/4) ο Παναγιώτης Γιαννάκης μίλησε στο Στούντιο 4 - μεταξύ άλλων - για τη γνωριμία με τη γυναίκα του, το μπάσκετ, αλλά και για την περίοδο που έπαιζε μαζί με τον Νίκο Γκάλη στον Άρη.
Διαβάστε ακόμη: Χριστίνα Παππά: Επαθα ισχαιμικό από στεναχώρια - Ο πατέρας μου ήταν «πληγή»
«Όταν είπε η γυναίκα μου στα πεθερικά μου ότι έχει έναν φίλο τη ρώτησαν τι δουλειά κάνει και είπε μπάσκετ και της απάντησαν "τι ποδόσφαιρο, τι μπάσκετ; Αλήτης είναι". Με γνώρισαν μετά που πήγα και τη ζήτησα. Έπαιζε βόλεϊ. Συναντηθήκαμε στα γήπεδα. Την είδα σε έναν αγώνα. Παίζαμε αντίπαλοι στο σχολείο σε πρωτάθλημα. Εκείνη βόλεϊ, εγώ μπάσκετ. Την είδα, μετά την ξαναείδα όταν ήρθε στο γήπεδο που έκανε προπόνηση κι έτσι ξεκίνησε», είπε χαρακτηριστικά ο Παναγιώτης Γιαννάκης.
Στη συνέχεια περιέγραψε τα συναισθήματά του όταν έπαιζε μπάσκετ, εξηγώντας πως «Δεν ένιωσα ποτέ ανασφαλής. Έδινα πάντα τον καλύτερο εαυτό μου. Συναγωνισμό ένιωσα, όχι ανταγωνισμό. Δεν μετρούσα τα καλάθια μου, δεν με ενδιέφερε. Όταν πήγα στην Αμερική ένιωσα μεγάλο κίνητρο. Δεν έγινα επαγγελματίας εκεί γιατί ήθελα να παίζω στην Εθνική. Τότε στον Άρη, αποφεύγαμε να βγαίνουμε ειδικά στην πόλη. Μας έστελναν δύο τσουβάλια γράμματα».
Όσον αφορά την περίοδο που έπαιζαν μαζί με τον Νίκο Γκάλη στον Άρη, ο Παναγιώτης Γιαννάκης ανέφερε πως «Επειδή είχαμε παίξει αντίπαλοι, ο καθένας μετρούσε πόσο καλός είναι ο άλλος. Δεν υπήρχε κάτι όταν συναντηθήκαμε για πρώτη φορά. Απλά, εντάξει, θεωρώ ότι θα υπήρχε η σκέψη ότι ήρθα σαν καινούργιος και εκείνος ήταν ο παλιός. Εγώ αισθάνομαι έναν σεβασμό σίγουρα, αλλά το μπάσκετ είναι μπάσκετ, μέσα στο γήπεδο θα παίξουμε».
«Πάντα μας ακολουθούσε η φήμη ότι είχαμε κόντρα μεταξύ μας. Δεν γίναμε πολύ φίλοι. Προσπαθήσαμε να κάνουμε παρέα και κάναμε κάποια διαστήματα παρέα, αλλά είμαστε διαφορετικοί χαρακτήρες. Υπήρχαν στιγμές που αισθανόμασταν άβολα γιατί έπρεπε ο κάθε ένας μας πολλές φορές να κάνει κάτι πιο δύσκολο από αυτό που θα ήθελε να κάνει. Ο Νίκος ήταν ένα παιδί με μεγάλη ευχέρεια στο να σκοράρει, αλλά δεν του άρεσε να παίζει και την καλύτερη άμυνα. Ναι, αλλά εμείς έπρεπε να κερδίσουμε και όταν φτάσεις στο υψηλό επίπεδο, πρέπει να κάνεις περισσότερα πράγματα, να παίζεις λίγο πιο καλά και στα δύο μέρη του γηπέδου και πολλές φορές αισθανόσουν άβολα», εξήγησε ο Παναγιώτης Γιαννάκης και συμπλήρωσε πως «Βέβαια αυτό δεν με σταματούσε εμένα, όταν έμπαινα μέσα στο γήπεδο, να παίξουμε για να κερδίσουμε».
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
