Μενού
keselj
  • Α-
  • Α+

Ναι, αν το δούμε -στυγνά- ετυμολογικά, με την πολιτική ασχολούνται... οι πολιτικοί. Η πλειοψηφία εκ των οποίων, πάντως, προτού γίνουν full-time πολιτικοί, είχαν μια άλλη ιδιότητα. Γιατροί, καθηγητές, νομικοί και ούτω καθεξής. Ενίοτε πολιτικοί γίνονται και άνθρωποι των τεχνών (μουσικοί, ηθοποιοί κτλ.) αλλά και αθλητές. Περί αυτών, άλλωστε, ο λόγος στο συγκεκριμένο κείμενο.

Προφανώς κι οι οκτώ που ακολουθούν αποτελούν έναν ενδεικτικό αριθμό. Στην πραγματικότητα, αν ξεψαχνίσουμε την πολιτική επικαιρότητα κάθε χώρας του πλανήτη και δεν περιοριστούμε μόνο στα λαοφιλέστερα αθλήματα, θα διαπιστώσουμε ότι σχεδόν στα όλα τα ψηφοδέλτια υπάρχει κι ένας (πρώην) αθλητής. Κι όπως ισχύει σε κάθε τομέα της ζωής, κάποιοι προχωρούν και κάνουν καριέρες, ενώ άλλοι δεν πετυχαίνουν. Αθροιστικά όμως όλοι τους συνθέτουν μια ιδιαιτέρως μακρά λίστα. Ένα μικρό μέρος της οποίας επιλέγουμε να εξερευνήσουμε.

Μάρκο Κέσελ (Σερβία)

Υπήρξε το πουλέν του Ντούσαν Ίβκοβιτς στον μπασκετικό Ολυμπιακό, στο ξεκίνημα της περασμένης δεκαετίας, όντας μέλος της ομάδας των Πειραιωτών για μια διετία (2010-2012). Η αλήθεια είναι πως ο πήχης των προσδοκιών είχε τοποθετηθεί υψηλότερα σε σχέση με τα όσα εν τέλει προσέφερε στους Ερυθρόλευκους ο -τότε νεαρός- Σέρβος σουτέρ, ο οποίος πάντως σήκωσε θριαμβευτικά την Ευρωλίγκα το 2012 στην Πόλη, καθώς και δύο εγχώριους τίτλους (πρωτάθλημα το 2012 και κύπελλο το 2011). Ήταν και διεθνής, έπαιξε και σε δυό-τρεις αξιόλογες ομάδες (Βαλένθια, Βιλερμπάν, Ερυθρό Αστέρα) ακόμη, πήρε και τίτλους στην πατρίδα του, μια χαρά. Τιμιότατη καριέρα, αν κι εγκατέλειψε νωρίς το σπορ, μόλις στα 31 του.

Κέσελ
Ο Μάρκο Κέσελ με τον Ντούσαν Ίβκοβιτς | Eurokinissi

Αυτό πάντως που λίγοι γνωρίζουν είναι πως από τον Νοέμβριο του 2022 υπηρετεί ως Υφυπουργός Αθλητισμού στη Σερβία, όντας ουσιαστικά το «δεξί χέρι» του Υπουργού και σπουδαίου προπονητής βόλεϊ, Ζόραν Γκάγιτς. Ο Κέσελ (ή Κέσελι δίκην του Πάσπαλι) ήταν και βουλευτής στην Εθνοσυνέλευση της Δημοκρατίας της Σερβίας, αν και παραιτήθηκε λίγους μήνες μετά την εκλογή του. Στο μεταξύ, βρίσκεται και στο Δ.Σ. του Ερυθρού Αστέρα και το... κοστούμι έχει γίνει συνήθεια στην καθημερινότητα του. Καθόλου παρκέ πια, μόνο έδρανα και μεγάλα τραπέζια συνελέυσεων.

Ρομάριο (Βραζιλία)

Λίστα σαν αυτή χωρίς τον Ρομάριο δεν γινόταν να υπάρξει. Ο Βραζιλιάνος δε χρειάζεται συστατική επιστολή, αφού θεωρείται εκ των κορυφαίων επιθετικών στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Έπαιξε 24 χρόνια (δηλαδή από τα 19 έως τα 43 του, 1985-2009) και φέρεται να έχει πετύχει 1.000 γκολ! Το αν έβαλε πράγματι τόσα είναι αμφιλεγόμενο ανά τα χρόνια. Άλλο νούμερο εμφανίζει η FIFA, άλλο οι στατιστικολόγοι, σε μια κατάσταση τρέχα γύρευε. Όπως και να 'χει, ο μύθος των 1.000 γκολ ζωντάνεψε και θα κυκλοφορεί αιώνια.

Στο «παράλληλο σύμπαν» της ζωής του, ο Ρομάριο είναι και πολιτικός, εκκινώντας την καριέρα του 2010. Τότε εξελέγη βουλευτής του Σοσιαλιστικού Κόμματος της Βραζιλίας για να ακολουθήσει το 2014 η εκλογή του σε γερουσιαστής. Από το 2021 ανήκει πολιτικά στο Φιλελεύθερο Κόμμα και προσφάτως είχε εκθειάσει τον Πρόεδρο της πατρίδας του, Ζαΐρ Μπολσονάρου. Στο μεταξύ, το 2018 ήταν υποψήφιος κυβερνήτης του Ρίο ντε Τζανέιρο με τους Ποντέμος, αλλά τερμάτισε τέταρτος στην κούρσα με 8.6% των ψήφων. Για τους λάτρεις της στατιστικής, άλλαξε 11 ομάδες ως ποδοσφαιριστής και τρία κόμματα ως πολιτικός.

Kane (ΗΠΑ)

Ο Γκλεν Τόμας Τζέικομπς, γνωστός στο ευρύτερο κενό με την περσόνα του Kane στο WWE, υπήρξε ένας απ' τους πιο εμβληματικούς παλαιστές του κατς από τα mid 90s και για τουλάχιστον δύο δεκαετίες. Τρομακτικός, πελώριος κι επιβλητικός, είτε φορούσε μάσκα είτε όχι, ο Kane των 2 μέτρων και 13 εκατοστών γνώρισε τεράστια δημοφιλία στα ρινγκ με αποκορύφωμα την ένταξη του στο Hall of Fame του WWE, πριν από δύο χρόνια. Το βιογραφικό του περιλαμβάνει πολλούς τίτλους και ρεκόρ, καθώς και πολλές iconic στιγμές για τους φανατικούς θεατές του αμερικανικού σόου. Εξάλλου, θεωρείται στο storyline ως «άδερφος» του Undertaker και μαζί -ως tag team- μεγαλούργησαν στα τέλη της δεκαετίας του '90, σε μια σχέση πάντως με πολλά σκαμπανεβάσματα στην πορεία των ετών.

Στα 56 του πλέον, ο Kane έχει ρίξει το βάρος τα τελευταία χρόνια στα κοινά, αφού το 2018 εξελέγη Δήμαρχος στο Νοξ Κάουντι (494 χιλ. κάτοικοι) του Τενεσί, εκπροσωπώντας το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα. Τον περασμένο Αύγουστο, στις τελευταίες -χρονικά- εκλογές, διατήρησε τα καθήκοντα του, ενώ το 2020, εν μέσω της πανδημίας, είχε απασχολήσει έντονα τα αμερικανικά media, καθώς ήταν ο μοναδικός του συμβουλίου υγείας του Νοξ Κάουντι που εναντιώθηκε της υποχρεωτικής χρήσης μάσκας στους κλειστούς χώρους. Φυσικά η θέση του δεν πέρασε, μιας κι ήταν ο μοναδικός του συμβουλίου που καταψήφισε τη συγκεκριμένη υποχρέωση, με την ψηφοφορία να διαμορφώνεται στο 7-1.

Μαράτ Σάφιν (Ρωσία)

Ο Μοσχοβίτης τενίστας βίωσε ένδοξες μέρες στο άθλημα στις αρχές της δεκαετίας του 2000, πανηγυρίζοντας δύο Grand Slam τίτλους και φτάνοντας στο νο. 1 της παγκόσμιας κατάταξης - θέση την οποία διατήρησε για 2,5 μήνες. Το κιτάπι αναφέρει ότι ήταν επαγγελματίας για 12 χρόνια (1997-2009), ενώ φέρεται να έβγαλε περίπου 15 εκατ. δολάρια από τα έπαθλα των αγώνων του. Καθόλου άσχημα για έναν τενίστα που άνθισε στην μετάβαση του σπορ, δηλαδή την περίοδο της δύσης του Αντρέ Αγκάσι και των πρώτων «φτερουγισμάτων» του Ρότζερ Φέντερερ.

Μετά την αποχώρηση του από τα κορτ, ο Σάφιν δεν θα μπορούσε να μην ασχοληθεί σε παραγοντικό επίπεδο με την Ομοσπονδία Τένις της Ρωσίας, όμως το εντυπωσιακό της μετά-τένις ζωής του είναι πως υπήρξε για αρκετά χρόνια στο πλευρό του Προέδρου της χώρας, Βλαντιμίρ Πούτιν. Ο παλαίμαχος αθλητής εξελέγη μέλος της Βουλής το 2011 με το Κόμμα της Ενωμένης Ρωσίας, μέχρι και το 2017 οπότε και παραιτήθηκε.

Βέβαια, σε αυτό το σημείο πρέπει να σταθούμε στο γεγονός πως ο Σάφιν δεν έχει τα... ηνία στη σχετική λίστα, καθώς ο Πούτιν, ως λάτρης των σπορ, έχει «επιστρατεύσει» κατά καιρούς συνολικά 22 πρώην αθλητές. Ο Βιάτσεσλαβ Φετίσοφ (απ' τους πρώτους Σοβιετικούς που πέρασαν τον Ατλατικό για να παίξουν χόκεϊ στις ΗΠΑ), ο Ίρεκ Ζινούροφ (παγκόσμιος πρωταθλητής με τη χώρα το 2002 στο πόλο) και φυσικά ο Αλεξαντρ Καρέλιν (τρεις φορές χρυσός Ολυμπιονίκης στην ελληνορωμαϊκή πάλη) είναι μόνο μερικοί από αυτούς.

Κουατεμόκ Μπλάνκο (Μεξικό)

Μια κλασική «μουντιαλική» φιγούρα. Ένας εκ των σπουδαιότερων Μεξικανών ποδοσφαιριστών στην ιστορία. Ο Μπλάνκο περιορίστηκε σε μια -κατά τα λοιπά μεγάλη- καριέρα στην Αμερική (Μεξικό, MLS) και δεν κατάφερε να αφήσει το στίγμα του στην Ευρώπη, στην οποία βρέθηκε για μόλις δύο σεζόν, στην Ισπανία, χωρίς επιτυχία (Βαγιαδολίδ). Τον μάθαμε όμως στα Μουντιάλ του 1998, του 2002 και του 2010. Σε εποχές δηλαδή που οι μοναδικοί τρόποι για να τον γνωρίσεις (όπως και πολλούς άλλους που δεν έπαιζαν στην Γηραιά Ήπειρο) ήταν α) το Μουντιάλ, β) τα βιντεοπαιχνίδια και γ) τέλος λίστας. Με το «εθνόσημο» κατέγραψε 38 γκολ σε 119 παιχνίδια κι είναι ο τρίτος κορυφαίος σκόρερ στην ιστορία του μεξικανικού συγκροτήματος. Έπαιξε, μάλιστα, μπάλα ως τα... βαθιά γεράματα, κρεμώντας τα παπούτσια του στα 43 του!

Έκτοτε ο δρόμος  της πολιτικής σκηνής άνοιξε διάπλατα μπροστά του. Αρχικά υπήρξε δήμαρχος της Κουερναβάκα (2015-2018), της πρωτεύουσας της πολιτείας Μορέλος του Μέξικο. Ύστερα εξελέγη κυβερνήτης ολόκληρης της πολιτείας (2018) κι έγινε ο πρώτος πρώην ποδοσφαιριστής που κερδίζει εκλογική διαδικασία σε πολιτεία του Μεξικό. Η θητεία (6ετής, μη ανανεώσιμη) του θα ολοκληρωθεί το 2024 και, με τα... ελάχιστα «μεξικανικά» που ξέρω (sic), αντιλαμβάνομαι πως περισσότερα παράπονα υπάρχουν γύρω από την δράση του παρά αναγνώριση.

Βιτάλι Κλιτσκό (Ουκρανία)

Ο παλαίμαχος πυγμάχος (1996-2013) των 45 νικών με 41 νοκ - άουτ σε 47 αγώνες κατά την διάρκεια της αθλητικής του καριέρας, είναι σήμερα Δήμαρχος του Κιέβου και επικεφαλής της κρατικής διοίκησης της πόλης, από το καλοκαίρι του 2014. Το 2020 μάλιστα επανεξελέγη στην Δημοτική Αρχή από την... πρώτη Κυριακή με 50.52% των ψήφων, ενώ πέρσι, μόλις ξέσπασε ο πόλεμος στην Ουκρανία, τέθηκε στην διάθεση του ουκρανικού στρατού, δηλώνοντας έτοιμος να υπερασπιστεί την πατρίδα του από την ρωσική εισβολή.

Ξεκίνησε την ενασχόληση του με την πολιτική το 2004, όταν στήριξε την εκλογή του πρώην Προέδρου της Ουκρανίας, Βίκτορ Γιουσένκο, του οποίου αργότερα υπήρξε σύμβουλος. Παράλληλα με την πολιτική, συνέχισε να κατεβαίνει στα ρινγκ μέχρι και το 2012 όταν κι έδωσε τον τελευταίο του αγώνα. Άφησε πίσω του σπουδαίο legacy σε ο,τι αφορά το μποξ, απολαμβάνοντας τιμές εθνικού ήρωα στη χώρα του κι ενώ υπήρξε ιδιαίτερα δημοφιλής και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες με κυριότερη τη Γερμανία.

Πατρίκ Ταμπέ (Γαλλία)

Ο Πατρίκ Ταμπέ έφυγε από την ζωή τον Δεκέμβριο του 2002, σε ηλικία 73 ετών, αφού νωρίτερα πάλεψε για πολλά χρόνια με τη νόσο του Πάρκινσον. Υπήρξε οδηγός αγώνων, με το απόγειο της καριέρας του να τοποθετείται χρονολογικά στην εννιαετία 1977-1986. «Έτρεξε» 123 φορές στη Formula 1 με δύο νίκες σε Grands Prix (με τη Ferrari στις αρχές της δεκαετίας του 1980), πέντε pole positions κι 11 podiums.

Όταν αποσύρθηκε, ο Ταμπέ παρέμεινε κοντά στο αγαπημένο του σπορ. Εργάστηκε ως σχολιαστής στην γαλλική τηλεόραση, ανοίγοντας παράλληλα και την πόρτα της πολιτικής σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης. Πιο συγκεκριμένα, ήταν αντιδήμαρχος στο Λε Κανέ, ένα προάστιο με πληθυσμό περί των 40 χιλιάδων κατοίκων, στις Κάννες.

Βασίλης Κικίλιας (Ελλάδα)

Σαφέστατα δεν θα μπορούσε να λείπει ένας Έλληνας εκπρόσωπος από τη συγκεκριμένη λίστα. Κι η αλήθεια είναι πως δεν ήταν λίγοι εκείνοι που μετά την αθλητική τους ζωή εισήλθαν στα πολιτικά δρώμενα της χώρας μας. Ο Βασίλης Κικίλιας, τον οποίο διαβάσατε πρόσφατα στο Reader μέσω της συνέντευξης του με τον Ηλία Αναστασιάδη στο Personas, είναι ένας από αυτούς.

Ο άλλοτε μπασκετμπολίστας του Πανιωνίου και της ΑΕΚ ήταν επαγγελματίας από το 1990 έως το 2004, κατακτώντας μάλιστα τέσσερις τίτλους με την Ένωση. Το πρωτάθλημα του 2002 στους αλησμόνητους τελικούς με τον Ολυμπιακό (από 0-2, 3-2), τα back-to-back κύπελλα στο ξεκίνημα του μιλένιουμ (2000, 2001) και φυσικά το Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης το 2000 στην Λωζάνη κόντρα στην ιταλική Κίντερ Μπολόνια. Η πορεία του περιελάμβανε περάσματα κι από Ιωνικό κι Απόλλωνα Πατρών, για έναν παίκτη που είχε τη φήμη του «αμυντικού» και του «παίκτη ομάδας».

Μετά το μπάσκετ και την ιατρική, η πολιτική έγινε η νέα του ρουτίνα. Διατέλεσε μεταξύ άλλων Υπουργός Υγείας, Τουρισμού και Προστασίας του Πολίτη κι από το 2012 είναι βουλευτής Α' Αθηνών με τη Νέα Δημοκρατία.

Google News

Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.

BEST OF LIQUID MEDIA