Μενού
  • Α-
  • Α+

Το 2020, αν και απρόσμενα, δεν ήταν τόσο φτωχό σε καλές ταινίες. Είχε πολλά να προσφέρει και τα περισσότερα εξ αυτών πήραν θέση στη γραμμή εκκίνησης για τη βραδιά των Όσκαρ στις 25 του μήνα. Η γραμμή αυτή δεν χωρούσε όλους όσους θα έπρεπε να χωράει.

Υπήρξαν 5 ταινίες που, κατά τη γνώμη του υπογράφοντος, θα μπορούσαν μέσα από κάποια κατηγορία να εμφανιστούν. Δεν πειράζει όμως. Η αξία των ταινιών δεν ορίζεται από βραβεία, μόνο πιστοποιείται. Και οι ακόλουθες 5 είναι ταινίες που όποιος τις δει, δε σταματά να τις σκέφτεται για αρκετές ώρες μετά.

Palm Springs

Αν ήταν να γίνουμε σκηνοθέτες και να κάναμε ένα εμφατικό κινηματογραφικό ντεμπούτο, δε θα είχαμε κανένα απολύτως πρόβλημα αυτό να μας συμβεί με ταινία σαν το Palm Springs. Ο Μαξ Μπαρμπάκοφ φτιάχνει την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του με πρωταγωνιστές τον Άντι Σάμπεργκ και την Κριστίν Μιλιότι, με το κόνσεπτ να είναι γνώριμο, αλλά να μην καταλήγει προβλέψιμο και κλισέ.

Ο Νάιλς είναι ένας άνθρωπος εγκλωβισμένος σε μια χρονική λούπα και ζει κάθε μέρα την ίδια ημέρα. Μπορεί αν θέλει να κάνει κάτι διαφορετικό σε σχέση με το χθες, όμως όλος ο υπόλοιπος κόσμος του μένει ίδιος κι απαράλλαχτος, σε βαθμό που ξέρει απ΄έξω την κίνηση που κάνει ο καθένας στο γλέντι γάμου της Τάλα και του Έιμπ. Έχει πεθάνει άπειρες φορές, έχει κάνει σεξ με γυναίκες και άντρες που βλέπει την επόμενη μέρα κι αυτοί δεν το γνωρίζουν, έχει πιει ό,τι πίνεται και δεν πίνεται κι όμως δεν ξυπνάει ποτέ με hangover. Επίσης, ενδεχομένως να έχει καιρό να ζήσει ολόκληρη αυτή την ημέρα.

Ένα βράδυ όμως, καθώς επιχειρεί να κάνει σεξ με την Σάρα, την τραβάει άθελα του στη σπηλιά όπου εγκλωβίστηκε στη χρονική λούπα και πλέον είναι δύο που μοιράζονται αυτή την εμπειρία. Η Σάρα τον ακολουθεί σε αυτό το ρέμπελο μοτίβο, όμως κάποια στιγμή αποφασίζει να βρει τρόπο για να βγουν απ΄αυτή τη φυλακή. Θα τα καταφέρει; Αυτό το ερώτημα ίσως και να μην απαντάται καθόλου με βάση την αμφισημία με την οποία τελειώνει η ταινία.

Σε κάθε περίπτωση, μια που στα γράφουμε και μια που θα μπεις στο Amazon Prime για να την δεις σήμερα το βράδυ.

https://www.youtube.com/watch?v=CpBLtXduh_k

The Dig

Το Dig είναι μια ταινία-φόρος τιμής προς τον αρχαιολόγο Μπάσιλ Μπράουν, ο οποίος πέρασε τη ζωή του στην αφάνεια και δεν πήρε πάνω του τα credits για ανακαλύψεις μετά από ανασκαφές, γιατί εκείνο που τον ένοιαζε ήταν η ανακάλυψη, όχι τα εύσημα. Στην ταινία του Netflix βλέπουμε έναν συνδυασμό αμέτρητου ταλέντου, με τους Ρέιφ Φάινς και Κάρι Μάλιγκαν να παραδίδουν μάθημα υποκριτικής. 

Ο Μπράουν προσλαμβάνεται από την Έντιτ Πρίτι για να αναλάβει μια ανασκαφή σε μια τεράστια έκταση στο πίσω μέρος του σπιτιού της και όταν βλέπει τα πρώτα ίχνη, καταλαβαίνει ότι βρίσκεται πάνω από ένα νεκροταφείο πλοίων. Τα ευρήματα τραβούν την προσοχή υπεύθυνων μουσείων και του Βρετανικού Μουσείου και ο Μπράουν δε λειτουργεί πια μόνος, αλλά υπόκειται στη δικαιοδοσία άλλου, παρά το ότι η κ. Πρίτι ανέθεσε σε εκείνον τη δουλειά. Η ανασκαφή όμως πιέζεται από το χρόνο, καθώς η Βρετανία ετοιμάζεται να μπει στον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο.

https://www.youtube.com/watch?v=JZQz0rkNajo

I'm Thinking of Ending Things

Ταινία για να μελαγχολήσεις, ταινία για να νιώσεις ερωτευμένος κι ας μην είσαι, ταινία για να νιώσεις όλες τις πιθανές συγκινήσεις. Ο Τσάρλι Κάουφμαν μας έχει προσφέρει τόσα όμορφα με ταινίες όπως το Anomalisa, το Synecdoche ή φυσικά το Eternal Sunshine on A Spotless Mind και το ξανακάνει τώρα με αυτή την ταινία που έχει πολλές κοινές συνισταμένες με το Eternal Sunshine.

Η ταινία ανήκει τυπικά στο είδος του ψυχολογικού θρίλερ με στοιχεία horror, αλλά δεν υπάρχει ούτε ένα σημείο τρόμου. Ανησυχίας ναι. Όχι τρόμου. Κι αυτό δεν είναι για κακό, γιατί δεν είναι αυτός ο αντικειμενικός της σκοπός. Σκοπός της είναι να προσφέρει στο κοινό μια πολύ δυνατή ιστορία. 

Η Λούσι και ο Τζέικ κατευθύνονται στους γονείς του για να γνωριστούν και να φάνε, σε μια πολύ χιονισμένη ημέρα. Στην πορεία της διαδρομής ακούμε τις σκέψεις της Λούσι η οποία δε νιώθει να καλύπτεται από αυτή τη σχέση, χωρίς όμως να έχει να προσάψει και κάτι στον Τζέικ. Ίσως αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα. Όταν φτάνουν στο σπίτι των γονιών του και κάθονται να φάνε, οι γονείς του ξαφνικά μέσα σε μια στιγμή μεγαλώνουν 15 χρόνια, μετά ξαναγίνονται νέοι και η αίσθηση που δίνεται στον θεατή είναι ότι κάτι παράξενο συμβαίνει σε αυτό το σπίτι και η Λούσι πρέπει να τρέξει να σωθεί.

Και όντως, συμβαίνει κάτι παράξενο. Αλλά σε αυτό το παράξενο ανήκει και η Λούσι. Η εξήγηση όλων των παράξενων συμβάντων δίνεται στο τέλος και είναι απόλυτα αναπάντεχη και ανατρεπτική. 

https://www.youtube.com/watch?v=6P0_EXRUtys

Kajillionaire

Το Kajillionaire θα μπορούσε άνετα να είναι το Baby Driver του 2020. Μια ταινία δηλαδή που πριν κυκλοφορήσει, αν κάποιος διάβαζε γι΄αυτήν, δεν θα περίμενε με τίποτα να είναι τόσο καλή και θα ξαφνιαζόταν πολύ με το τελικό αποτέλεσμα. Έμπνευσης και σκηνοθεσίας της Μιράντα Τζουλάι, με πρωταγωνίστρια την Έβαν Ρέιτσελ-Γουντ, η ταινία Kajillionaire είναι ένα crime comedy με πολύ ευρηματικό σενάριο.

Δύο γονείς, σεσημασμένοι εγκληματίες, θέλουν η κόρη τους να αναλάβει τα ηνία της δράσης τους και δεν την αντιμετωπίζουν ως κόρη τους, αλλά ως έναν συνεργό. Όταν θα βρεθούν προ της έξωσης για χρωστούμεννα νοίκια, θα οργανώσουν μια ληστεία που θα τους κάνει...kajillionaires. Και η κόρη τους αποτελεί βασικό γρανάζι του σχεδίου. Εκείνη ξέρει πως αν πετύχει, τότε οι γονείς της θα εξαφανιστούν ή θα θελήσουν να την εκμεταλλευτούν κι άλλο. Αν αποτύχει, ίσως συλληφθούν, μα ίσως να καταλάβουν ότι είναι κόρη τους.

https://www.youtube.com/watch?v=xiMPCevu8Wk

Tenet

Το Tenet του Νόλαν έχει 2 υποψηφιότητες για Όσκαρ, αλλά για Καλύτερη Φωτογραφία και Μίξη Ήχου, δηλαδή είναι σαν το παιδί σου να σου ζητάει τον Action Man και να του παίρνεις μια τσίχλα. Μια τέτοια ταινία, στα δικά μου μάτια, δε νοείται να μη θεωρείται μια από τις καλύτερες της χρονιάς. Πιστεύω ότι σε περίπου 5-6 χρόνια θα φανεί το βάθος και το μέγεθος της και θα το μετανιώσουν όσοι την κριτίκαραν έντονα επειδή τη θέωρησαν υπερβολικά περίπλοκη.Ε και; Έχετε δει πουθενά αλλού σκηνή σαν αυτή προς το τέλος με την ταυτόχρονη αναπαράσταση της κανονικής ροής του χρόνου και της αντίστροφης; Έχετε δει, πέρα από τις άλλες ταινίες του Νόλαν, τέτοιο συνδυασμό μουσικής, ήχου και σκηνοθεσίας σαν και αυτής της 15λεπτης σκηνής; Αν έχετε δει, είμαι βέβαιος ότι οι ταινίες αυτές έχουν πάρει Όσκαρ και είχαν καμιά δεκαριά υποψηφιότητες.

https://www.youtube.com/watch?v=L3pk_TBkihU
Google News

Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.

BEST OF LIQUID MEDIA