Την άνοιξη του 2016, το βιβλιοπωλείο Free Thinking Zone οργάνωσε -με την αφορμή της παρουσίασης ενός βιβλίου- μία εκδρομή στη Μακρόνησο. Μεταξύ άλλων, οι συμμετέχοντες είχαν την ομολογουμένως πρωτότυπη εμπειρία του να δοκιμάσουν ένα μενού που υποτίθεται έτρωγαν οι κρατούμενοι εξόριστοι.
Το γεγονός ότι το συγκεκριμένο εγχείρημα πραγματοποιήθηκε από ένα μάλλον φιλελεύθερης κατεύθυνσης βιβλιοπωλείο δεν άφηνε και πολλά περιθώρια διαφωνιών εντός της αριστεράς. Σύσσωμη (κυβερνητική, κομμουνιστική, εξωκοινοβουλευτική) είχε αντιδράσει σε αυτό που νοήθηκε ως μία εισβολή της απέναντι πλευράς σε έναν χώρο μνήμης και ως μία προσβολή όσων εξορίστηκαν και βασανίστηκαν εκεί μέσω μίας παντελώς τουριστικής all-inclusive πρακτικής.
Χθες, η Μακρόνησος επανήλθε και πάλι στο προσκήνιο, όταν ο υποψήφιος ως νέος αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, Στέφανος Κασσελάκης, γύρισε εκεί ένα προεκλογικό σποτ.
Ένα επικοινωνιακά έξυπνο σποτ
Ας είμαστε ειλικρινείς, όπως μας καλεί και ο ίδιος ο Στέφανος Κασσελάκης στην αρχή του βίντεο. Κάθε καρέ από τα 158 δευτερόλεπτα του συγκεκριμένου σποτ φτιάχτηκε προκειμένου να πληκτρολογηθούν οι λέξεις που διαβάζετε στο κείμενο αυτό και εκείνες που θα διαβάσετε σε πολλά ακόμα που αναρτήθηκαν και θα αναρτηθούν. Ως εκ τούτου ήταν απόλυτα επιτυχημένο.
Ένας υποψήφιος που γαργαλάει τα παλιά και ξεχασμένα στην ντουλάπα αντιαμερικανικά αντανακλαστικά του χώρου και κατηγορείται ως αλεξιπτωτιστής και «μη επαρκώς αριστερός», πηγαίνει σε έναν ιερό για την αριστερά τόπο προκειμένου να γυρίσει ένα βίντεο που αφορά τις εσωκομματικές διαδικασίες ενός κόμματος υπό κρίση ταυτότητας σχετικά με το πόσο αριστερό είναι. Το βλέπεις και νιώθεις ήδη το Twitter να βράζει.
Την ίδια ακριβώς στιγμή, για λίγα δευτερόλεπτα, εμφανίζεται στο βίντεο ο ναύαρχος Αποστολάκης φορώντας -για άγνωστο λόγο- μία κατακόκκινη ολόσωμη εργατική φόρμα. Από την ιερότητα των τόπων που έχει η αριστερά, περνάμε στην ιερότητα των θεσμών που έχει η δεξιά. Ο κ. Αποστολάκης δεν ήταν απλά πολιτικός. Υπήρξε αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας.
Υπήρξε δηλαδή μέλος ενός θεσμού ο οποίος αντανακλά το κύρος του στην ενδυμασία. Το «παίζεις με τη μνήμη μας» γίνεται «παίζεις με τους θεσμούς μας». Ένα διχαλωτό shock value τόσο μεγάλο που, τελείως λογικά, έκανε και πάλι θέμα της ημέρας τον Κασσελάκη μετά το διάλειμμα των έκτακτων συνθηκών.
Σίγουρα πολύ έξυπνο. Ιδίως από τη στιγμή που μιλάμε για έναν υποψήφιο που σοκάρει έχοντας πίσω του την αυτοεικόνα του από αλλού φερμένου. Εκείνου ο οποίος θα φέρει έναν τελείως πρωτόγνωρο για τα περίφημα ελληνικά δεδομένα τρόπο να πολιτεύεσαι. Ένας νέος καλύτερος Μητσοτάκης ως προς τη διαχείριση σε μία νέα και πιο αποτελεσματική αριστερά ως προς το πλαίσιο της πολιτικής.
Ο συνυποψήφιός του για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, Ευκλείδης Τσακαλώτος, απάντησε σε υψηλούς τόνους. Μίλησε για μεγάλο λάθος και για «έλλειψη γνώσης της Ιστορίας και της Αριστεράς» αλλά και «έλλειψη συναισθηματικής νοημοσύνης». Κατέληξε ζητώντας συγγνώμη «εκ μέρους ολόκληρου του ΣΥΡΙΖΑ» πράγμα μάλλον άστοχο από τη στιγμή που και οι δύο διεκδικούν την ηγεσία της επόμενης ημέρας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ της επόμενης ημέρας
Η περίπτωση του συγκεκριμένου σποτ είναι μία ακόμα περίπτωση που δείχνει πώς ο Κασσελάκης ήρθε στον ΣΥΡΙΖΑ ως αποτέλεσμα αλλά και ως καθρέφτης της κρίσης ταυτότητας που ζει το κόμμα. Ιδίως από τη στιγμή που, μετά την παραίτηση Τσίπρα, πρέπει να ξαναγίνει πάλι «από προσωποπαγές κόμμα αρχών» που έλεγε και ο Βαγγέλης Μεϊμάρακης μέσα από το στόμα του Σάκη Μπουλά στο Ας Περιμένουν οι Γυναίκες.
Πάντως η επιλογή της σκηνοθεσίας είναι πράγματι τολμηρή. Δεν είναι απαραίτητα και αριστερή. Εδώ που τα λέμε, πρέπει να έχεις μία χαλαρή σχέση με τις μνήμες της Αριστεράς κατά τη σύγκριση των διαφωνιών σε μία εσωκομματική διαδικασία με τα βασανιστήρια που έζησε η προηγούμενη γενιά Αριστερών («λέτε να μην είχαν και αυτοί διαφωνίες;»). Όπως ακριβώς χρειάζεται μία χαλαρή σχέση με τις μνήμες της Αριστεράς όταν επιλέγεις έναν τόπο μαρτυρίου ως σκηνικό για ένα προεκλογικό σποτ.
Ομολογουμένως η Αριστερά έχει πολλές, πάρα πολλές αγκυλώσεις οι οποίες εμποδίζουν την κυβερνητική εκδοχή της. Πολλοί λένε ότι ακόμα και σήμερα ζει με τα φαντάσματά της. Δεν ξέρω αν είναι αλήθεια αλλά δεν ξέρω και τι θα ήταν η αριστερά χωρίς τα φαντάσματά της.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
