Αντέχει η σάτιρα του Λάκη Λαζόπουλου εν έτει 2024, συνεχίζει να έχει την ίδια απήχηση στο τηλεοπτικό κοινό, όπως είχε για τόσα χρόνια, με τους «Μήτσους», το «Τσαντίρι» και όλα όσα μας έχει χαρίσει; Αυτά ήταν κάποια από τα ερωτήματα που είχα κατά νου το βράδυ της 18ης Δεκεμβρίου 2024, λίγα λεπτά πριν το ξεκίνημα της live μετάδοσης ενός νέου Τσαντιριού, με τον δημιουργό και απόλυτο πρωταγωνιστή του, επί σκηνής.
Ανάμεσα σε κυρίες στολισμένες με ταγιέρ και παγέτες, που ίσως είχαν επισκεφτεί το χώρο του στούντιο και στην παλαιότερη χρήση του ("Diogenis Palace"), αλλά και σε ζευγάρια και παρέες, και συλλόγους από τη Χαλκιδα και τη Λαμία, εμφανίστηκε ο Λάκης Λαζόπουλος. Και ξεκίνησε το «Τσαντίρι». Ήμουν έτοιμος γι' αυτό; Μπορεί.
Δείτε επίσης: Η άλλη Αναστασία και η «μεταγραφή» της Σωσώς - 5 τίμιες σειρές του MEGA που ξεχάστηκαν
Σαν Ροκ Συγκρότημα
Τα αστεία είναι καταιγιστικά, σε ρυθμό μυδραλιοβόλου, η μουσική εκκωφαντική, νομίζεις πως παρακολουθείς μια ροκ συναυλία. Ο Λάκης Λαζόπουλος οργώνει τη σκηνή με απίστευτο κέφι, και με σχεδόν υπερκινητικό μπρίο πότε αντιδρά σε viral video και Luben στιγμές όπως η πεζοπορία των επιβατών μετά από το ξαφνικό σταμάτημα συρμού του μετρό Θεσσαλονίκης, και πότε δίνει πάσες σε video με AI στοιχεία (πολιτικοί και άλλοι επώνυμοι «λένε» ότι τους βάλει στο στόμα ο Λάκης) και πότε σε video με αυτοσχέδια γκάλοπ με απλούς ανθρώπους.
Έχουν περάσει τα πρώτα 30-40 λεπτά και δεν έχω καμία αμφιβολία πως το «Τσαντίρι» είναι ένα υπερθέαμα, ένα ροκ θέαμα, αν μου επιτρέπετε, για τα δεδομένα της ελληνικής τηλεόρασης. Κάπου εδώ ξεκινάνε μερικά ακόμα ερωτήματα
Περνάει το χιούμορ του Λαζόπουλου σήμερα;
Κατά τη γνώμη μου ο Λαζόπουλος είναι ο καλύτερος σατιρικός καλλιτέχνης στην Ελλάδα σήμερα. Σίγουρα υπάρχουν μικρές αστοχίες, όπως τα AI video, που είναι κάπως χοντροκομμένα, με «μπινελίκια» και ατάκες που μοιάζουν περισσότερο με γηπεδικά συνθήματα. Όμως ακόμα κι αυτό το σκέλος του Τσαντιριού, θα μπορούσε να δουλευτεί παραπάνω και να βγει κάτι πολύ έξυπνο.
Από την άλλη, δεν μπορούσα να μη θαυμάσω το ταλέντο του στην κλασική, old school σάτιρα, αυτή που χρησιμοποιεί το λόγο, τον αυθορμητισμό, το χιούμορ, ως μέσο αντίδρασης στη φαυλότητα και το χάος, όταν αυτά γίνονται σημεία αναφοράς στον πολιτικό και κοινωνικό λόγο. Τολμώ να πω, πως θα παρακολουθούσα κι ένα «Τσαντίρι» πιο μίνιμαλ, με τον Λάκη να σχολιάζει ό,τι παίζει στην επικαιρότητα, μόνος του. Όταν «σολάρει» ο Λάκης Λαζόπουλος είναι μοναδικός στο είδος του.
Επιπλέον, δεν γίνεται να μην αναφέρουμε το γεγονός ότι από το «Τσαντίρι» πέρασαν και δύο ανερχόμενοι κωμικοί, που κάνουν καριέρα στο TikTok, o Παναγιώτης Κομινάτος, και ο Κώστας Σιάφης, δύο Gen Z παιδιά που φαίνεται πως «το`χουν», κάνοντας χιούμορ με απλά και καθημερινά εργαλεία, χωρίς εξεζητημένα τρικς. Ειδικότερα ο Σιάφης είναι απίστευτο ταλέντο, με πιο «δουλεμένη» performance.
Όσο για την πολιτική θέση που ποτέ δεν διστάζει να πάρει ο Λαζόπουλος,το γεγονός ότι διάβασε τμήμα της επιστολής Ρωμανού, με αφορμή την πρόσφατη σύλληψη του, είναι μια κίνηση τολμηρή, που είτε μας αρέσει το χιούμορ του είτε όχι, το γεγονός ότι είναι ο πρώτος που το έκανε, οφείλουμε να του το αναγνωρίσουμε.
Οι γκεστ
Πέρα από τους τικτόκερς, είδαμε Τάκη Ζαχαράτο κυρίως ντυμένο Μαρία Σολωμού και λίγο ως Μαρινέλλα, είδαμε Γιάννη Μπέζο ως τον εαυτό του, είδαμε τον Βασίλη Χαραλαμπόπουλο να γίνεται ξανά «ο κομμωτής» των 10 Μικρών Μήτσων και στο τέλος να αποχαιρετά (;) τον χαρακτήρα του για πάντα, είδαμε και τους μαθητές του Μουσικού Γυμνασίου Λαμίας να παρουσιάζουν το κομμάτι «Τακούνια για Καρφιά» σε μια συγκινητική περφόρμανς, με την οποία έκλεισε το «Τσαντίρι».
Τι κρατάμε; Τη νοσταλγική νότα του Χαραλαμπόπουλου από τους Μήτσους (που ίσως θα μπορούσε το σκετς να έχει κρατήσει κάπως λιγότερο), τον Τάκη Ζαχαράτο σε μια καλή μίμηση, που θα ήταν ακόμα καλύτερη με 1-2 καλές ατάκες, και τον Γιάννη Μπέζο μέσα σε 10 λεπτά να τραγουδάει, να ισοπεδώνει την Αγία Ελληνική Οικογένεια σε μια λιτή και ουσιώδη εξήγηση της έμφυλης βίας, και στο τέλος (δικαίως) να εισπράττει εκκωφαντικό χειροκρότημα.
Ετυμηγορία;
Όσα χρόνια κι αν περάσουν, όσοι ινφλουένσερς κι αν επιχειρήσουν να αρθρώσουν λόγο με woke στοιχεία και να κατηγορήσουν τη λαϊκή σάτιρα για την αθυροστομία της, το «Τσαντίρι» θα συνεχίσει να υπάρχει. Γιατί «απαντά» σε μια ανάγκη των θεατών να «ξορκίσουν» την μίζερη καθημερινότητα, να βρουν ένα παυσίλυπο, στο πρόσωπο της σάτιρας.
Γι' αυτό και το κοινό αναζητά συνεχιστές του Λαζόπουλου, σε πρόσωπα όπως ο Τσουβέλας. Βγαίνοντας από το στούντιο του «Τσαντίρι», νιώθω πως έχω πάρει μέρος σε ένα μεγάλο οικογενειακό τραπέζι, που συμμετέχει κι εκείνος ο θείος με το βιτριολικό χιούμορ, και οι νέοι που παίζουν «το ροκ του μέλλοντος μας», και κάπου εκεί, βρίσκουν μια κοινή συνθήκη, τα βρίσκουν γενικά, με «ουσίες κι οινοπνεύματα» όπως θα έλεγε κι ο Λάκης.
Για φινάλε, επιτρέψτε μου ένα throwback. Μη μου προσάψετε τίποτα.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
