Από τα τέλη της δεκαετίας του 1960 μέχρι και, περίπου, τα αντίστοιχα της δεκαετίας του 1980 η Ιταλία έζησε τα «μολυβένια χρόνια» της. Εκείνη η περίοδος είναι γνωστή, επίσης, από την περιβόητη «στρατηγική της έντασης». Στην πραγματικότητα μιλάμε για έναν χαμηλής έντασης εμφύλιο πόλεμο ανάμεσα σε αριστερά και δεξιά. Σε εκείνη τη μακρά περίοδο πολιτικής έντασης πάνω από 400 άνθρωποι (πολιτικοί, αστυνομικοί, «άμαχοι» κλπ) έχασαν τη ζωή τους σε περισσότερες από 1.500 επιθέσεις κάθε είδους. Πολλές είναι οι ημερομηνίες σταθμοί σε αυτή την αιματοβαμμένη πορεία. Μια από τις σημαντικότερες, ωστόσο, είναι η 16η Μαρτίου του 1978. Εκείνη την ημέρα, μέλη των Ερυθρών Ταξιαρχιών απαγάγουν τον πρώην πρωθυπουργό της Ιταλίας Άλντο Μόρο.
Η απαγωγή που σόκαρε την Ιταλία
Τους πρώτους μήνες του 1978 η Ιταλία βρέθηκε σε ένα εξαιρετικά κρίσιμο σταυροδρόμι. Το κόμμα των Χριστιανοδημοκρατών είχε φτάσει πάρα πολύ κοντά στο να συγκροτήσουν κυβέρνηση συνεργασίας με το Κομμουνιστικό Κόμμα. Αν αυτό γινόταν πραγματικότητα η Ιταλία θα γινόταν η πρώτη δυτική χώρα που θα είχε κυβέρνηση (έστω και κατά το ήμισυ) Κομμουνιστική. Σε μια περίοδο εξαιρετικά τεταμένη όπως τα «μολυβένια χρόνια» αυτή η προοπτική προκάλεσε εκνευρισμό σε όλες τις πλευρές. Από τη μια πολυεθνικές αλλά και επενδυτές από τις ΗΠΑ (και όχι μόνο) άρχισαν να αποσύρουν τα κεφάλαιά τους από την Ιταλία. Από την άλλη οι ακραίες φωνές της αριστεράς θεωρούσαν πως όλο αυτό είναι μια προδοσία στους αγώνες και τους νεκρούς της.
Στη μέση βρέθηκε ο πρώην πρωθυπουργός της χώρας Άλντο Μόρο ο οποίος εν μέσω Ψυχρού Πολέμου θέλησε να προχωρήσει σε έναν ιστορικό συμβιβασμό και να στείλει μια κατά το ήμισυ κομμουνιστική κυβέρνηση στο ΝΑΤΟ. Μια ημέρα σαν σήμερα, ωστόσο, στις 16 Μαρτίου του 1978, η συζήτηση αυτή «κόπηκε» απότομα.
Όπως κάθε ημέρα, έτσι και εκείνο το πρωινό ο Άλντο Μόρο θα ξεκινούσε από το σπίτι του για να πάει στο γραφείο του και μετά στη βουλή όπου θα δινόταν η μεγάλη μάχη για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Δεν είχα διανύσει παρά λίγα μέτρα, ωστόσο, όταν ξαφνικά δυο οχήματα του κλείνουν τον δρόμο. Ακολούθησε καταιγισμός πυρών από άτομα που εμφανίστηκαν με αυτόματα και ήταν ντυμένοι με στολές της Alitalia. Έριξαν πάνω από 90 σφαίρες οι μισές εκ των οποίων πέτυχαν τους στόχους τους εξουδετερώνοντας την ασφάλεια του πρώην πρωθυπουργού. Πέντε οι νεκροί αστυνομικοί. Οι δράστες δεν ήθελαν μάρτυρες και φρόντισαν να ρίξουν σε κάθε έναν από αυτούς και τη χαριστική βολή. Πετάνε τον Άλντο Μόρο στο πορτμπαγκάζ ενός παλιού κλεμμένου Φιάτ και σπεύδουν να εξαφανιστούν. Η όλη επιχείρηση δεν κράτησε πάνω από τρία λεπτά.
Ένα θρίλερ που κράτησε 54 ημέρες και είχε κακό τέλος
Οι Ερυθρές Ταξιαρχίες στέλνουν προκήρυξη με την οποία αναλαμβάνουν την ευθύνη και ζητούν την απελευθέρωση 13 στελεχών τους (ανάμεσα στα οποία και ο ιδρυτής της οργάνωσης Ρενάτο Κούρτσιο) προκειμένου ο Μόρο να επιστρέψει με ασφάλεια στο σπίτι του.Η φωτογραφία του Μόρο ταλαιπωρημένου και φοβισμένου μπροστά από τη σημαία με το αστέρι των Brigate Rosse συγκινεί τους πάντες, εκτός από την Ιταλική κυβέρνηση η οποία ξεκαθαρίζει από την αρχή πως δεν πρόκειται να μπει σε καμία διαπραγμάτευση με τους τρομοκράτες. Αυτή η στάση προέκυψε από την κάθετη άρνηση των αμερικανών «ειδικών» που έσπευσαν στην Ιταλία για να συμμετέχουν στις έρευνες. Αυτό ήταν και ένα από τα στοιχεία που οδήγησαν στη «γέννηση» πληθώρας θεωριών συνωμοσίας πως πίσω από την απαγωγή του Μόρο κρυβόταν η Μαφία ή η CIA ή οποιοσδήποτε άλλος είχε συμφέρον από το να μην προχωρήσει η κυβέρνηση εθνικής ενότητας.
Η απαγωγή του πρώην πρωθυπουργού της Ιταλίας ήταν μια από τις πιο σκοτεινές υποθέσεις του 20ου αιώνα. Χρόνια μετά αποδείχθηκε πως οι μυστικές υπηρεσίες της χώρας γνώριζαν πολύ καλά που ήταν το κρησφύγετο που οι Ερυθρές Ταξιαρχίες κρατούσαν τον Μόρο. Θα μπορούσαν να κάνουν μια μικρή επιχείρηση (οι φρουροί του Μόρο σε καθημερινή βάση δεν ξεπερνούσαν τους 2-3, μια εκ των οποίων ήταν τότε μια νεαρή κοπέλα η οποία τον φρόντιζε) προκειμένου να τον απελευθερώσουν αλλά δεν το έκαναν ποτέ.
Το θρίλερ κράτησε 54 ημέρες. Το ξημέρωμα της 9ης Μάη του 1978, ο επικεφαλής των Ερυθρών Ταξιαρχιών, Μάριο Μορέτι, πριν καν ξημερώσει, ξύπνησε τον Άλντο Μόρο και του είπε πως για λόγους ασφαλείας θα πρέπει να τον μεταφέρουν σε μια άλλη τοποθεσία. Μερικές ώρες αργότερα, το πτώμα του Μόρο βρέθηκε στο πορτμπαγκάζ ενός κόκκινου Renault που εντοπίστηκε (μετά από τηλεφώνημα αγνώστου στην αστυνομία) σταθμευμένο στην οδό Μικελάντζελο Καετάνι, μέσα στο ιστορικό κέντρο της Ρώμης, μεταξύ των αρχηγείων του Χριστιανοδημοκρατικού και του Κομμουνιστικού κόμματος! Ο Άλντο Μόρο είχε εκτελεστεί με δέκα σφαίρες.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
