Διευρύνεται ο κύκλος της δικαστικής έρευνας για τη σιδηροδρομική τραγωδία στα Τέμπη με τους 57 νεκρούς μετά την παραγγελία του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Ισίδωρου Ντογιάκου προς την Εισαγγελία Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης, με την οποία ζήτησε τη δικογραφία για τον εκτροχιασμό της αμαξοστοιχίας, που σημειώθηκε το 2017 στο Αδενδρο με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 3 επιβάτες. Η μετωπική σύγκρουση της μοιραίας Intercity 62 με τον εμπορευματικό συρμό στην κοιλάδα των Τεμπών δεν είναι το μοναδικό σοβαρό συμβάν αυτής της κατηγορίας, που έχει σημειωθεί στο σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας μας και έχει απασχολήσει τη Δικαιοσύνη. Το Reader παρουσιάζει την 8ετή δικαστική εξέλιξη στην υπόθεση της μετωπικής σύγκρουσης επιβατικής με εμπορευματική αμαξοστοιχία στη Ροδόπολη Σερρών την άνοιξη του 2005, που έχει πάρα πολλές ομοιότητες με το πολύνεκρο δυστύχημα στα Τέμπη.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση η πρωτόδικη απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Σερρών εκδόθηκε 4 χρόνια μετά το συμβάν, δηλαδή το 2009, ενώ 3 χρόνια αργότερα το Τριμελές Εφετείο Θεσσαλονίκης ανακοίνωσε την απόφαση του. Σύμφωνα με αυτή, καταδικάστηκαν οι μηχανοδηγοί της επιβατικής αμαξοστοιχίας για τις αξιόποινες πράξεις της σωματικής βλάβης από αμέλεια από υπόχρεο κατά συρροή καθώς και της διατάραξης ασφάλειας σιδηροδρόμων από αμέλεια επιβάλλοντας στον πρώτο μηχανοδηγό συνολική ποινή φυλάκισης 16 μηνών με τριετή αναστολή. Μόνο ως θαύμα μπορεί να χαρακτηριστεί το γεγονός ότι από τη σφοδρή σύγκρουση δεν υπήρξαν θύματα καθώς οι μηχανές των δύο τρένων εκτροχιάστηκαν και πήραν φωτιά. Συνολικά 8 ήταν οι τραυματίες, εκ των οποίων, 4 επιβάτες, ο μηχανοδηγός του εμπορευματικού συρμού καθώς και ο πρώτος μηχανοδηγός, ο προϊστάμενος και η συνοδός ασφαλείας της επιβατικής αμαξοστοιχίας.
Αναχώρησαν από τον σταθμό χωρίς να τους ανάψει «πράσινο»
Ειδικότερα, στις 19 Μαΐου 2005 οι μηχανοδηγοί της επιβατικής αμαξοστοιχίας 1630, η οποία εκτελούσε το δρομολόγιο Θεσσαλονίκη - Σέρρες, πλησιάζοντας στον σταθμό Ροδόπολης, διαπίστωσαν ότι τα φωτοσήματα εισόδου του σταθμού ήταν σε θέση κλειστή (ερυθρό), ενόψει της άφιξης, κατά τον ίδιο χρόνο, στον σταθμό και της 80611 εμπορευματικής αμαξοστοιχίας, την οποία πληροφορήθηκαν τότε από τον σταθμάρχη Ροδόπολης. Κατόπιν συνεννόησης και ανταλλαγής σχετικών τηλεγραφημάτων, μέσω ραδιοτηλεφώνου, με τον σταθμάρχη εισήλθαν στον σταθμό παραβιάζοντας το ερυθρό φωτόσημα εισόδου. Μετά την επιβίβαση και αποβίβαση των επιβατών, παρόλο που γνώριζαν ότι στον σταθμό εισέρχονταν κατά το χρόνο εκείνο η 80611 εμπορευματική αμαξοστοιχία αναχώρησαν με προορισμό τον επόμενο σταθμό χωρίς προηγουμένως να αναμένουν να τους δοθεί η ανάλογη σηματοδότηση εκ μέρους του σταθμάρχη του σταθμού, όπως είχαν υποχρέωση, σύμφωνα με τον Γενικό Κανονισμό Κίνησης του Ο.Σ.Ε.
Οπως αναφέρεται στη σχετική απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης, οι μηχανοδηγοί προχώρησαν σε αυτή την ενέργεια «χωρίς να επιδείξουν την οφειλόμενη προσοχή, ανέπτυξαν μεγαλύτερη του δέοντος ταχύτητα, με αποτέλεσμα να μην μπορέσουν να ακινητοποιήσουν την αμαξοστοιχία, παρά την εφαρμογή της ακαριαίας πέδησης, όταν διαπίστωσαν ότι το φωτόσημα εξόδου της γραμμής στην οποία κινούνταν ήταν κλειστό (ερυθρό), λόγω της άφιξης της ανωτέρω εμπορευματικής αμαξοστοιχίας, κατά παράβαση του άρθρου 117 παρ. 1171 δ του Γενικού Κανονισμού Κίνησης του Ο.Σ.Ε. Επισημαίνεται, ότι η ταχύτητα της αμαξοστοιχίας, κατά τη στιγμή της επακολουθήσασας σύγκρουσης με την εμπορευματική αμαξοστοιχία, υπερέβαινε τα 40χλμ/ώρα, ενώ το γεγονός ότι δεν αποδείχθηκε η ακριβής ταχύτητα, δεν αναιρεί το ότι αυτή, σε κάθε περίπτωση, ήταν υπερβολική για τις επικρατούσες συνθήκες και ιδίως ενόψει της επικείμενης διασταύρωσης με αντιθέτως κινούμενη αμαξοστοιχία».
«Μου είπε "πάμε" και ξεκίνησα»
Ο πρώτος μηχανοδηγός ισχυρίστηκε στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο ότι δεν τον βαρύνει κάποια αμέλεια, διότι δεν είχε οπτική επαφή με τον σταθμό και αναχώρησε, μετά τη λέξη «πάμε», που του είπε ο δεύτερος μηχανοδηγός, ο οποίος βρισκόταν στην πλευρά της μηχανής της αμαξοστοιχίας και είχε οπτική επαφή με τον σταθμό και την αποβάθρα του και ο οποίος, παρά το γεγονός ότι ο σταθμάρχης δε βγήκε από το γραφείο του και δεν του έδωσε σήμα αναχώρησης, «μετέφερε ψευδώς και εντελώς αδικαιολόγητα σ' αυτόν (πρώτο κατηγορούμενο), ότι πήρε σήμα από τον σταθμάρχη, προκειμένου να αναχωρήσουν.
Ο ισχυρισμός του αυτός κρίνεται αβάσιμος, διότι, ανεξάρτητα από τη βασιμότητα ή μη των ως άνω ισχυριζόμενων από αυτόν πραγματικών περιστατικών, έχει και αυτός (πρώτος κατηγορούμενος) αμέλεια, διότι αυτός είχε τον χειρισμό της αμαξοστοιχίας και είχε επίγνωση της ιδιαίτερης κατάστασης, δηλαδή της προηγηθείσας κατ' εξαίρεση εισόδου της αμαξοστοιχίας στον σταθμό, όπως αναφέρθηκε ανωτέρω, καθώς και της συνακόλουθης απόλυτης ανάγκης σαφούς προηγούμενης σηματοδότησης από τον σταθμάρχη για την αναχώρηση του.
Εχοντας αυτά υπόψη, όφειλε με κάθε πρόσφορο μέσο, ήτοι και με δική του προσωπική, μέσω ραδιοτηλεφώνου, επικοινωνία με τον σταθμάρχη, να επιβεβαιώσει το σήμα του δευτέρου κατηγορουμένου προς αναχώρηση, σε κάθε δε περίπτωση να εξασφαλίσει την ασφαλή διασταύρωση με την εμπορική αμαξοστοιχία, την οποία και γνώριζε ότι θα γίνει, αν όχι έμπροσθεν του σταθμού, πάντως εντός του χώρου του σταθμού και συνεπώς πριν το φωτόσημα εξόδου».
Στο πλαίσιο αυτό, οι δικαστές έκριναν ότι ο πρώτος μηχανοδηγός «όφειλε, εφόσον αναχώρησε και μάλιστα χωρίς να είναι βέβαιος για την ομαλή πραγματοποίηση της προγραμματισμένης διασταύρωσης, να κινηθεί με μικρή ταχύτητα το πολύ έως το ερυθρό φωτόσημα της εξόδου, έτοιμος να ακινητοποιήσει την αμαξοστοιχία προ του ερυθρού αυτού φωτοσήματος, αναμένοντας την είσοδο της εμπορευματικής αμαξοστοιχίας στην 4η παρακαμπτήριο γραμμή του Σταθμού Ροδόπολης, όπως ήταν προγραμματισμένο.
Αντί αυτών όμως, δεν επιβεβαίωσε την πληροφορία του δευτέρου κατηγορουμένου περί σήματος αναχώρησης από τον σταθμό, δεν εξασφάλισε τη διασταύρωση με την εμπορευματική αμαξοστοιχία και, υπό το κράτος σπουδής, λόγω και της καθυστέρησης των 27 λεπτών της ώρας στο δρομολόγιο, αναχώρησε και επιτάχυνε έως σαν να μην επρόκειτο να διασταυρωθεί με την αντιθέτως κινούμενη αμαξοστοιχία. Αποτέλεσμα της συγκλίνουσας αμέλειας των προαναφερθέντων κατηγορουμένων ήταν η επιβατική αμαξοστοιχία 1630, κατά την έξοδο της από τον σταθμό, να προσκρούσει πλαγιομετωπικά στην εισερχόμενη στον σταθμό εμπορευματική αμαξοστοιχία 80611». Οσον αφορά στην αίτηση αναίρεσης, που κατέθεσε στον Αρειο Πάγο ο πρώτος μηχανοδηγός, απορρίφθηκε ως αβάσιμη το 2013 με τον αναιρεσείοντα να καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
