Από τη Νορβηγία και την Ισλανδία, στην Τυνησία, το Μαρόκο, τις Δυτικές Πολιτείες και την Αυστραλία. Καταγράφει πλέον πολλές χιλιάδες χιλιόμετρα σε κάθε άκρη του κόσμου. Βάζει το κράνος, ανεβαίνει στη μοτοσικλέτα και βάζει μπρος. Ταξιδεύει solo από επιλογή, καθώς όπως λέει, «είναι μια βαθιά οδύσσεια που μεταμορφώνει όχι μόνο τα τοπία κάτω από τις δύο ρόδες σου, αλλά και την ίδια την ουσία αυτού που είσαι».
Η Πολυτίμη Μπόζνου είναι μοτοσικλετίστρια και μίλησε στο Reader για τα βιώματα, τις προκλήσεις και την διαδικασία αυτοανακάλυψης και απόλυτης ελευθερίας με προορισμό το άγνωστο.
Η επαφή της με τις μηχανές ξεκίνησε πριν από 15 χρόνια και συγκεκριμένα καλοκαίρι του 2009. Μέχρι τότε χρησιμοποιούσε βέσπα για τις μετακινήσεις της στην Αθήνα, ωστόσο δεν είχε διανοηθεί να ασχοληθεί με μεγαλύτερες μηχανές. Το «κλικ» έγινε μέσα της όταν έβγαλε δίπλωμα για μηχανή.
Μέχρι το 2011 ταξίδευε στην Ελλάδα με μικρή παρέα ή με μοτοσικλετιστές από μια Λέσχη που είχε γραφτεί. Όμως, όσο περνούσε ο καιρός δεν την ικανοποιούσαν πλέον τα «κοντινά» ταξίδια. Είχε την τύχη να γνωρίσει ανθρώπους που την ενθάρρυναν να ταξιδέψει μόνη. «Solo, όπως λέμε στη μοτοσικλετιστική γλώσσα». Έτσι, δειλά-δειλά, με πολύ φόβο, το 2011 ταξίδεψε μόνη στην Τουρκία. «Από εκεί και πέρα, ήταν πολύ δύσκολο να σταματήσω», επισημαίνει η ίδια.
Μέχρι στιγμής, έχει ταξιδέψει στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης, με τις καλύτερες στιγμές -όπως λέει- να είναι στο Βόρειο Ακρωτήρι στη Νορβηγία και στην Ισλανδία. Από Αφρική, έχει διασχίσει την Τυνησία και το Μαρόκο. Από Αμερική, έχει πάει τρεις φορές στις Δυτικές Πολιτείες και σε ένα μεγάλο κομμάτι 7.500 χλμ νότια και κεντρικά της Αυστραλίας. «Να διευκρινίσω ότι, όταν ταξιδεύω σε άλλη ήπειρο, νοικιάζω μηχανή, γιατί δεν υπάρχει ο χρόνος να πάω με τη δική μου», εξηγεί.
Η πιο δύσκολη στιγμή σε ταξίδι, ήταν στις αρχές, όταν είχε επισκεφθεί τη Βουλγαρία. «Λίγο η έλλειψη εμπειρίας, λίγο ο λάθος σχεδιασμός της επιστροφής, είχαν σαν αποτέλεσμα να βρεθώ σε αρκετά δύσκολη θέση, μαύρη νύχτα με κατακλυσμό, σε βουνά, και να βλέπω τα φώτα του Σιδηρόκαστρου και να μην μπορώ να πλησιάσω».
Νιώθεις ανασφάλεια όταν ταξιδεύεις μόνη ή το επιλέγεις συνειδητά;
«Επιλέγω συνειδητά να ταξιδεύω μόνη, καθώς έχει πολλά θετικά. Παρόλα αυτά, ανασφάλεια και φόβοι υπάρχουν. Πάντα φεύγω με την ευχή να επιστρέψω όπως έφυγα. Όσο συναρπαστική και αν είναι η οδήγηση με μηχανή, εγκυμονεί και άπειρους κινδύνους. Ποτέ δεν ξέρεις τι σε περιμένει στη γωνία - αν θα παραβιάσει ο άλλος κόκκινο, ή αν θα πεταχτεί στη στροφή σκυλάκι, πρόβατο, κατσίκι ή τάρανδος».
Ποιο είναι το πιο challenging ταξίδι που έχεις κάνει;
«Από τη στιγμή που ανεβαίνω στη μηχανή, είναι ένα challenge -ακόμα και στην καθημερινότητα γιατί με αυτή μετακινούμαι. Οπότε, όλα τα ταξίδια μου ήταν challenging και όλα ήταν αξέχαστα. Πριν ενάμιση χρόνο, στο Μαρόκο, ίσως ξεπέρασα τον εαυτό μου οδηγώντας στους αμμόλοφους της ερήμου, κάτι που δεν είχα διανοηθεί ποτέ ότι θα μπορούσα να κάνω. Εξίσου δυνατά συναισθήματα είχα όταν ταξίδεψα ένα μήνα σόλο στο Βόρειο Ακρωτήρι, στην έρημο της Nevada στην Αμερική, ή στην έρημο της Αυστραλίας, ατέλειωτες ώρες με 45 βαθμούς Κελσίου».
Τι πρέπει να προσέχει μια γυναίκα solo traveler; Προγραμματίζεις εκ των προτέρων κάθε λεπτομέρεια;
«Ποτέ δεν συνάντησα κάποιο πρόβλημα επειδή είμαι γυναίκα και ταξιδεύω solo. Αντίθετα, μόνο αγάπη, συμπαράσταση και βοήθεια έχω εισπράξει. Και ευγνωμονώ όλους αυτούς που με έχουν βοηθήσει κατά καιρούς. Προγραμματίζω πάντα το ταξίδι, γιατί υπάρχουν deadlines, καράβια που πρέπει να πάρω, συγκεκριμένη ημερομηνία για να επιστρέψω κλπ.
Επειδή ακριβώς ταξιδεύω μόνη, είναι πολύ βασικό να γνωρίζω που θα μείνω το βράδυ, 1-2 μέρες πριν. Γιατί είναι αρκετά δύσκολο, όταν φθάνεις κάπου μετά από πολλά χιλιόμετρα που έχεις διανύσει, να ψάχνεις το δωμάτιο πού θα μείνεις. Με τη μηχανή φορτωμένη που δεν την αφήνεις εύκολα μόνη, με βροχή ή κρύο, τα πράγματα δυσκολεύουν ακόμα πιο πολύ. Παρά τον προγραμματισμό, εξακολουθώ να παραμένω πάντα ευέλικτη σε οποιαδήποτε αλλαγή της τελευταίας στιγμής, κάτι που βοηθάει πολύ και στο ότι ταξιδεύω solo».
Είδα πως έκανες ένα ταξίδι 3.500 km για την Ουκρανία, το ride for peace to Ukraine. Θέλεις να μας πεις λίγα λόγια γι΄αυτό;
«Μετά από τόσα τουριστικά ταξίδια, το ταξίδι "3500km Ride for Peace" στην Ουκρανία, ήταν κάτι ξεχωριστό. Όταν ξεκίνησε ο πόλεμος στην Ουκρανία, με άγγιξε πάρα πολύ, ήθελα να προσφέρω κάτι. Έτσι μου ήρθε αυτή η ιδέα, για ένα solo ride μέχρι τα σύνορα, για να μαζέψω ένα χρηματικό ποσό για τους πρόσφυγες και να μεταφέρω ένα μήνυμα ειρήνης. Αυτό έγινε μέσω της Πρεσβείας της Ουκρανίας.
Ήταν ένα συγκλονιστικό ταξίδι, με επισκέψεις σε διάφορες δομές παρέα με αποστολές βοήθειας απ' όλο τον κόσμο, με τους πρόσφυγες και τα μικρά παιδιά. Το σίγουρο είναι ότι ένα τέτοιο ταξίδι σε κάνει καλύτερο άνθρωπο και σε βοηθάει να αξιολογείς και να ιεραρχείς τα πράγματα στη ζωή τελείως διαφορετικά από ότι έχεις συνηθίσει μέχρι σήμερα. Πολύ θα ήθελα να έκανα κάτι αντίστοιχο και στη Γάζα».
Γιατί δεν υπάρχουν τόσες γυναίκες μοτοσικλετίστριες;
«Αυτή είναι μια ερώτηση που έχω θέσει και εγώ στον εαυτό μου και απάντηση δεν έχω βρει. Ίσως σχετίζεται με την ελληνική κουλτούρα. Η ελληνίδα μάνα, ο έλληνας φίλος/σύντροφος/σύζυγος ίσως έχουν παίξει κάποιο ρόλο. Οι ελληνίδες μοτοσικλετίστριες είναι λίγες, σε αντίθεση με το εξωτερικό».
Έχεις βιώσει υποτιμητικές συμπεριφορές από άντρες μοτοσικλετιστές; Γιατί είναι αναμφισβήτητα ένας ανδροκρατούμενος χώρος.
«Είναι όντως ένας ανδροκρατούμενος χώρος, αλλά δεν έχω βιώσει καμία υποτιμητική συμπεριφορά. Το μόνο που βιώνω κάποιες φορές, είναι μέσα στις πόλεις, στα φανάρια, όταν κάποιοι συνειδητοποιούν ότι είναι δίπλα τους μια γυναίκα πάνω στη μηχανή, να θέλουν να ξεκινήσουν με ..σούζα ή να φύγουν οπωσδήποτε πρώτοι. Αυτό βέβαια δεν είναι υποτιμητικό, αλλά με κάνει και γελάω».
Με ποιο τρόπο σε έχει αλλάξει η μηχανή σαν άνθρωπο;
«Το να ξεκινήσεις solo ταξίδια σε όλο τον κόσμο με τη μοτοσικλέτα σου, δεν είναι απλά μια φυσική αποστολή, είναι μια βαθιά οδύσσεια που μεταμορφώνει όχι μόνο τα τοπία κάτω από τις δύο ρόδες σου, αλλά και την ίδια την ουσία αυτού που είσαι.
Η solo οδήγηση σε ηπείρους δεν είναι απλώς μια δοκιμή των δεξιοτήτων πλοήγησης ή της ικανότητάς σου να χειρίζεσαι ένα δυνατό μηχάνημα. Είναι ταξίδι μέσα από την ψυχή σου, μια αφήγηση ανθεκτικότητας, αυτο-ανακάλυψης και απεριόριστης ελευθερίας.
Η μηχανή, ο πιστός σου σύντροφος σε αυτή τη συμφωνία εξερεύνησης, γίνεται κάτι περισσότερο από ένα μέσο μεταφοράς. Είναι ένας καταλύτης για την αλλαγή, που σε οδηγεί πέρα από τα όρια της ζώνης άνεσής σου και στην απέραντη έκταση του άγνωστου».
«Στη μοναξιά του ανοιχτού δρόμου, βρίσκεις μια βαθιά σύνδεση τόσο με τον κόσμο γύρω σου όσο και με τα βάθη του εσωτερικού σου εαυτού. Οι προκλήσεις που αντιμετωπίζεις –είτε είναι η πλοήγηση σε άγνωστα εδάφη είτε η υπέρβαση απρόβλεπτων εμποδίων – σε σμιλεύουν, όχι μόνο σαν αναβάτη αλλά και σαν άτομο. Η υπομονή γίνεται πυξίδα σου, η προσαρμοστικότητα πανοπλία σου και το θάρρος μόνιμος σύντροφός σου.
Σε αυτό το μοναχικό ταξίδι, μαθαίνεις να χορεύεις με αβεβαιότητα και να αγκαλιάζεις την ομορφιά του αυθορμητισμού. Ο δρόμος είναι ο καμβάς σου, και κάθε στροφή, κάθε λόφος και κάθε ηλιοβασίλεμα χαράζει μια νέα πινελιά στο αριστούργημα της ζωής σου. Η μοτοσικλέτα, κάποτε μια μηχανική οντότητα, μεταμορφώνεται σε ένα σκάφος ενδυνάμωσης, συμβολίζοντας τις απεριόριστες δυνατότητες που περιμένουν όσους τολμούν να ονειρεύονται και να οδηγούν πέρα από τον ορίζοντα».
«Και καθώς συσσωρεύονται τα χιλιόμετρα, τόσο αυξάνεται η δύναμή σου – όχι μόνο η σωματική, αλλά η επιμονή του πνεύματος που σε ωθεί προς τα εμπρός, τόσο μέσα από ομαλούς αυτοκινητόδρομους όσο και από δύσκολα μονοπάτια. Η μοτοσικλέτα σου διδάσκει να είσαι παρών στη στιγμή, απορροφώντας τα αξιοθέατα, τους ήχους και τις αισθήσεις που ζωγραφίζουν το πορτρέτο του ταξιδιού σου.
Τελικά, δεν οδηγείς απλά μία μηχανή. Γίνεσαι ένα με αυτήν. Αντικατοπτρίζει το πάθος σου, αντηχεί τους παλμούς της καρδιάς σου και γίνεται ο ρυθμικός παλμός της ιστορίας σου. Έτσι, όταν με ρωτούν πώς και αν με άλλαξε η μηχανή, θα ήθελα να πω ότι δεν είναι απλά μια μηχανή. Είναι το μαγικό ραβδί που φέρνει στον νου το ατρόμητο, περιπετειώδες και ασταμάτητο πνεύμα μέσα σου».
Τι θα συμβούλευες κάποιον που θέλει να τα παρατήσει όλα και να γυρίσει τον κόσμο;
«Να καθορίσει το γιατί και το κίνητρο πίσω από μια τέτοια απόφαση - είτε πρόκειται για αναζήτηση περιπέτειας, προσωπική ανάπτυξη ή επιθυμία για έναν διαφορετικό τρόπο ζωής, να έχει έναν ξεκάθαρο σκοπό που θα τον κρατήσει σε δύσκολες στιγμές. Επίσης, να κάνει οικονομικό σχεδιασμό και να βεβαιωθεί ότι έχει δίχτυ οικονομικής ασφάλειας.
Να προγραμματίσει τα ταξιδιωτικά του έξοδα, τις έκτακτες ανάγκες και τη δυνατότητα επανένταξης στην αγορά εργασίας μετά την επιστροφή του. Ταυτόχρονα πρέπει να αναπτύξει δεξιότητες που μπορούν να υποστηρίξουν το ταξίδι του. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει φωτογραφία, γραφή ή εργασία στο διαδίκτυο, που του επιτρέπει να συντηρεί τον εαυτό του ενώ βρίσκεται στο δρόμο. Και να ξεκινήσει από μικρότερα ταξίδια για δοκιμή».
Ποια είναι τα διδάγματα που σου άφησαν τα ταξίδια σου;
«Τα ταξίδια με μοτοσικλέτα διδάσκουν το ανεκτίμητο μάθημα της ανθεκτικότητας στις αντιξοότητες. Είτε αντιμετωπίζεις απροσδόκητες καιρικές συνθήκες, μηχανικά προβλήματα ή δύσκολα εδάφη, κάθε εμπόδιο γίνεται μια ευκαιρία να επιδείξεις προσαρμοστικότητα και επιμονή. Η ουσία ενός ταξιδιού με μοτοσικλέτα δεν βρίσκεται μόνο στον προορισμό, αλλά στο ίδιο το ταξίδι. Το να μάθεις να εκτιμάς την ομορφιά της παρούσας στιγμής, τα διαφορετικά τοπία και τις δεκάδες εμπειρίες που συναντάς στην πορεία, είναι ένα μάθημα που εκτείνεται πέρα από το δρόμο.
Η πλοήγηση στον κόσμο με δύο τροχούς συχνά σημαίνει να βασίζεσαι στον εαυτό σου για την επίλυση προβλημάτων και να έχεις αυτοπεποίθηση και επινοητικότητα. Από μικρές επισκευές, μέχρι να βρεις το δρόμο σου σε άγνωστες περιοχές».
«Το βουητό της μηχανής γίνεται διαλογισμός και ο δρόμος γίνεται μονοπάτι προς την επίγνωση και την ψυχική ευεξία. Η οδήγηση μέσα από ανοιχτά τοπία, ερήμους, βουνά και ακτές βαθαίνει τη σύνδεσή σου με τη φύση. Ο ρυθμός της βόλτας εναρμονίζεται με τα στοιχεία, δημιουργώντας μια βαθιά αίσθηση ενότητας με τη Γη. Ποτέ δεν είναι αργά να πραγματοποιήσουμε κάτι τέτοιο.
Ένας σοφός δάσκαλος που γνώρισα τυχαία σε ένα χωριό επιστρέφοντας από μεγάλο solo ταξίδι, με είπε "Οδυσσέα"…και μάλιστα "η Οδυσσέας"..Μου άρεσε πολύ!».
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
