Οι επιστήμονες ανακάλυψαν έναν σκελετό από την Εποχή του Χαλκού στην Ιβηρική Χερσόνησο. Κάνοντας έλεγχο στο κρανίο ανακαλύφθηκε κάτι που άφησε άφωνους τους ερευνητές.
Το κρανίο της γυναίκας αποκάλυψε πως είχε υποβληθεί πριν χιλιάδες χρόνια σε δύο χειρουργικές επεμβάσεις και παρόλα αυτά κατάφερε και επέζησε για μήνες ή ίσως και περισσότερο.
Τα λείψανα ανασύρθηκαν από μια τοποθεσία ταφής γνωστή ως Camino del Molino που βρίσκεται στην Caravaca de la Cruz στην νοτιοανατολική Ισπανία και μάλιστα, ανακαλύφθηκε κατά λάθος από τα χωματουργικά μηχανήματα που χρησιμοποιήθηκαν για ένα κατασκευαστικό έργο το 2007.
Η τοποθεσία Camino del Molino αποδείχθηκε ότι ήταν ένα τεράστιο αρχαίο νεκροταφείο από το οποίο ανασύρθηκαν τελικά 1.348 πτώματα και τελικά διαπιστώθηκε ότι ο χώρος ταφής χρησιμοποιήθηκε πριν 4.262 με 4.589 έτη πριν.
Το κρανίο
Μέσα στα τόσα λείψανα ο σκελετός της γυναίκας προκάλεσε περιέργεια στους ερευνητές λόγω του διαφορετικού κρανίου της. Το κρανίο της γυναίκας, η ηλικία της οποίας εκτιμάται ότι ήταν μεταξύ 35 και 45 ετών όταν πέθανε, είχε δύο τρύπες στο κρανίο της που ήταν αρκετά βαθιά ώστε να είχαν εκθέσει το εξωτερικό στρώμα του κυτταρικού ιστού που περιλάμβανε τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό της.
Οι δύο επιμήκεις τρύπες στην πραγματικότητα κάλυπτε η μια την άλλη μεταξύ του κροτάφους της και της κορυφής του αυτιού της και είχαν πλάτος 53 επί 31 χιλιοστά μήκος στην πρώτη τρύπα, ενώ είχε 32 χιλιοστά πλάτος επί 12 χιλιοστά μήκος στη δεύτερη.
Η επέμβαση που είχε δεχτεί η γυναίκα
Ο τύπος της χειρουργικής επέμβασης που πραγματοποιήθηκε στο κρανίο της γυναίκας είναι γνωστός ως Trepanation (τρύπημα). Η γενική ιδέα του τρυπήματος ήταν να ανακουφίσει την πίεση ή το πρήξιμο στον εγκέφαλο, το οποίο πιστεύεται ότι συνδέεται με καταστάσεις που προκαλούσαν πόνο στο κεφάλι ή νευρολογική δυσλειτουργία.
Το Trepanation χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά ως μια μορφή ιατρικής παρέμβασης κάπου μεταξύ 7.000 και 10.000 χρόνια πριν και ακόμη και τώρα εξακολουθεί να χρησιμοποιείται για να βοηθήσει στη θεραπεία ορισμένων συγκεκριμένων παθήσεων.
Παρά τους προφανείς κινδύνους της τρύπανσης, ειδικά στην προϊστορική εποχή, φαίνεται ότι η γυναίκα της Εποχής του Χαλκού επέζησε από αυτές τις ριζοσπαστικές διαδικασίες. Αυτό δεν ήταν πάντα εξασφαλισμένο, καθώς προηγούμενες μελέτες για προϊστορικές καταστροφές υποδηλώνουν ότι το ποσοστό θνησιμότητας 40 τοις εκατό ήταν σύνηθες.
Η Ancient Origins αναφέρει πως οι ερευνητές είπαν για την ανακάλυψη ότι: «Η επιβίωση του ατόμου S21 και από τις δύο τρύπες είναι εμφανής και δεν υπάρχουν ενδείξεις εξωκρανιακής και ενδοκράνιας λοίμωξης ή άλλες επιπλοκές. Αν και δεν έχουν τεκμηριωθεί παθολογικά σημάδια στον σκελετό που να εξηγούν τους λόγους της παρέμβασης, είναι πιθανό η επέμβαση να έγινε ως συνέπεια τραύματος, ειδικά λαμβάνοντας υπόψη την υψηλή συχνότητα κρανιακού τραυματισμού στη συλλογή Camino del Molino».
Τα ανοίγματα στο κρανίο είχαν αιχμηρές και καλά καθορισμένες άκρες και δεν υπήρχαν κατάγματα που ακτινοβολούσαν προς τα έξω από αυτές τις άκρες. Αυτό έδειξε ότι οι τρύπες έγιναν σκόπιμα (με μεγάλη προσοχή) και δεν θα μπορούσαν να είναι αποτέλεσμα τραυματισμού στο κεφάλι.
Με βάση τον λοξό προσανατολισμό των τοιχωμάτων των τρυπών οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι τρύπες στο κρανίο της γυναίκας έγιναν χρησιμοποιώντας μια «τεχνική απόξεσης».
Στην περιοχή γύρω από τις τρύπες, υπήρχαν σαφή σημάδια επούλωσης στα οστά. Ως αποτέλεσμα, οι ερευνητές πιστεύουν ότι η γυναίκα πρέπει να έχει ζήσει για τουλάχιστον μερικούς μήνες μετά τη δεύτερη χειρουργική επέμβαση και είναι πιθανό να επιβίωσε και για μια περίοδο ετών.
Δεν είναι ασυνήθιστο να ανακαλύπτουμε κρανία που έχουν υποστεί τρύπημα σε αρχαία νεκροταφεία ή σε ταφές που είναι μόλις μερικών αιώνων για αυτό το θέμα, αλλά κανένας από τους άλλους σκελετούς που βρέθηκαν στο Camino del Molino δεν έδειξε καμία ένδειξη ότι είχε υποβληθεί σε αυτή τη διαδικασία.
Μια ενδιαφέρουσα πτυχή αυτών των χειρουργικών επεμβάσεων είναι ότι πραγματοποιήθηκαν πάνω από την κροταφική περιοχή του εγκεφάλου, και όχι στην κορυφή ή στο μπροστινό μέρος του κεφαλιού που πρόκειται για τις συνήθεις θέσεις.
Το συμπέρασμα των ερευνητών
Παραμένει άγνωστο το γιατί η γυναίκα χρειάστηκε δύο χειρουργικές επεμβάσεις στο κεφάλι. Εάν υπέφερε από τραυματισμούς ή πόνο που επηρέαζε τους μαλακούς ιστούς, αυτό θα ήταν αδύνατο για τον σύγχρονο αναλυτή να το εντοπίσει, καθώς μονάχα τα κόκαλα έχουν παραμείνει μετά την ταφή.
Όποια και αν είναι η αλήθεια για την αιτία θανάτου της γυναίκας, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έλαβε θεραπεία από κάποιον που ήξερε τι έκανε και μπορούσε να εκτελέσει μια λεπτή διαδικασία με επιτυχία. Περιττό να πούμε ότι αυτό ήταν ένα μεγάλο επίτευγμα για έναν «χειρουργό» που χειρουργούσε με χειροποίητα χάλκινα εργαλεία το έτος 2500 π.Χ.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
