Από το 1930 το πανέμορφο ταβερνάκι του Οικονόμου στέκεται ακλόνητο και αναλλοίωτο από τον χρόνο απέναντι από το θερινό σινεμά Ζέφυρος, στολίζει την γειτονιά των Πετραλώνων και ταΐζει ελληνική κουλτούρα την Αθήνα.
Ο δημιουργός του Γιάννης Οικονόμου, σαν μαέστρος που ήταν στις κατσαρόλες, έφτιαξε ένα μενού με γεύσεις γεμάτες από το κυριακάτικο οικογενειακό τραπέζι, χωρίς να τις πειράξει αλλά με ταπεινότητα και αγάπη.
Σήμερα τόσο χρόνια μετά παρά τις εναλλαγές στην ιδιοκτησία το μενού όχι απλά παραμένει αλώβητο, αλλά αποτελεί σημείο αναφοράς και συγκεντρώνει όλους τους Αθηναίους επώνυμους και μη να νιώσουν την θαλπωρή και την οικειότητα του σε κάθε απλή και γευστική μπουκιά. Η κυρία Γαριφαλιά πιστή στο πόστο της, στην κουζίνα με τα μπάμπολα κατσαρολικά, φροντίζει ως γευσιφύλακας εδώ και δεκαετίες τις αυθεντικές συνταγές σημαιοφόρους της Ελληνικής κουζίνας.
Τα πιάτα βγαίνουν πάντα με τα καλύτερα εποχιακά υλικά και πάντα με την ίδια νοστιμιά και πηγαίνουν στις παρέες που γεμίζουν τους διαφορετικούς χώρους της ταβέρνας ή τα εξωτερικά τραπέζια. Ο διάκοσμος αγκαλιάζει την ζεστασιά των φαγητών με γήινα χρώματα, κλασικά τραπεζάκια και καρέκλες από ξύλο και δεκάδες πίνακες Ελλήνων ζωγράφων, όπως του Φασιανού και του Σταθόπουλου, σταθεροί θαμώνες της ταβέρνας. Ξεχωριστή γωνιά είναι η βιβλιοθήκη που φιγουράρει πάνω από ένα τραπέζι και φιλοξενεί βιβλία του Κωστή Παπαγιώργη, που ερχόταν κάθε εβδομάδα στον Οικονόμου.
Η επίσκεψη του Daniel Humm στα Πετράλωνα
Δεν είναι μόνο οι καλλιτέχνες, πολλοί πολιτικοί, επιστήμονες, διανοούμενοι αλλά και γνωστοί σεφ περνούν οπωσδήποτε μια με δυο φορές το μήνα για να νιώσουν το χάδι του σπιτικού φαγητού. Ανάμεσα ο πολυβραβευμένος σεφ, πήγε στην ταβέρνα δοκίμασε τα πιάτα που καμώνονται χωρίς τεχνικές, φτιαξίδια, γαρνιτούρες και φανταζί υλικά και μαγεύτηκε.
Ενώ είχε τρεις μέρες στην Αθήνα και ο Βασίλης Μπακάσης, ψυχή του μαγαζιού και σημαντικός άνθρωπος στο χώρο της εστίασης, τον παρότρυνε να πάει να δει και άλλα εστιατόρια και να γνωρίσει το fine dining της πόλης εκείνος απάντησε: ότι όταν έχεις τέτοιο αληθινό, ισορροπημένο, φαγητό βάλσαμο δεν υπάρχει κανένας λόγος να πας αλλού.
Κάθε μέρα πήγαινε στον Οικονόμου, έπαιρνε την χωριάτικη και έβγαζε μερικά κρεμμύδια για να δημιουργήσει την αρμονία που ήθελε και απολάμβανε κάποιο από τα λαδερά και γενικά τα φαγητά κατσαρόλας. Πριν φύγει για να επιστρέψει στην Νέα Υόρκη, είπε στον Βασίλη ότι θα ξανάρθει αυτή τη φορά με όλη την ομάδα του από το Madison για να ζήσουν και αυτοί την εμπειρία της σπιτικής ελληνικής κουζίνας από κοντά..κάτι που έκανε.
Στον Οικονόμου για τους καλύτερους λαχανοντολμάδες της Αθήνας
Εμείς από την μεριά μας πήγαμε μεσημεράκι Παρασκευής και τώρα πολύ θα θέλαμε να είχαμε ξανά όλα τα πιάτα. Την χωριάτικη που μοσχοβολάει, τα τηγανητά κεφτεδάκια που δεν βγάζουν καθόλου λάδι άλλα είναι τραγανά και ζουμερά, τους μελωμένους γίγαντες με την ωραία σάλτσα που σε προκαλεί να βουτήξεις, τον κόκορα με τις μεγάλες μακαρούνες που αμέσως σου θυμίζουν χωριό και το αρνί στο φούρνο με πατάτες που σε γυρνάει παιδί στις προετοιμασίες της γιαγιάς για το οικογενειακό τραπέζι.
Άφησα για το τέλος καθόλου τυχαία δυο πιάτα κλασικά του Οικονόμου, διαχρονικά, που αποτελούν σχολή και επικυρώνουν την αξία του ως γαστρονομικό τοπόσημο της πόλης και φάρο των μαγειρευτών ναυαρχίδων.
Αρχικά τα λαδερά, δηλαδή την ποικιλία λαδερών με τις γενναιόδωρες ποσότητες σε μελιτζάνες, κολοκυθάκια και φασολάκια. Είναι σαν το λάδι τους να είναι αέρινο, σαν να τα αγγίζει χωρίς να χάνουν καθόλου από την δυνατή γεύση τους και το αγαπημένο άρωμα τους.
Αν και η μερίδα είναι τόσο μεγάλη δεν θέλεις να αφήσεις τίποτα, η μελιτζάνα είναι λουκούμι και το φασολάκι τραγανίζει στον ουρανίσκο. Τα απολαμβάνεις μπουκιά με μπουκιά με μπόλικο ζυμωτό ψωμί και πολύ καλή φέτα.
Και φτάνουμε στους θεϊκούς λαχανοντολμάδες. Μετά την δοκιμή επιβεβαιώνουμε ότι δεν έχουν άδικα την φήμη, ως οι καλύτεροι της πόλης. Τέσσερις μπαμπάτσικοι λαχανοντολμάδες βουτηγμένοι σε λίγο ζουμάκι γεμάτοι με τον κιμά και το ρύζι είναι χάρμα οφθαλμών.
Στο στόμα νιώθεις και τα τρία βασικά υλικά, ο λαχανοντολμάς είναι τόσο άψογα μαγειρεμένος και η γέμιση ζωντανή χωρίς περιττά καρυκεύματα, ανάλαφρη όπως πρέπει. Ένα παράδειγμα προς μίμηση ειδικά φέτος που ο λαχανοντολμάς έγινε μόδα και αποτελεί το πιάτο αστέρι σε κάθε νέα γαστροταβέρνα. Καλές οι παραλλαγές αλλά αξίζει να έχουμε το πρωτότυπο και να το διατηρούμε.
Στα συν είναι η σχάρα που συνοδεύει επάξια την κατσαρόλα με χοιρινές ή μοσχαρίσιες μπριζόλες αλλά και η λίστα με τα κρασιά, τα ούζα, τα τσίπουρα και τις μπίρες, είναι όλα διαλεκτά από Έλληνες παραγωγούς και πλαισιώνουν σωστά το μαγειριό.
Τρώων και Κυδαντιδών, Πετράλωνα
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
