Μπορεί κάποιοι να έχουμε παραμείνει στη βάση μας στην Αθήνα για τον εορτασμό της 25ης, αλλά αυτό δεν μας εμποδίζει από το να αποδράσουμε σε κοντινούς προορισμούς. Ένας από αυτούς η Νησιώτισσα δεν βρίσκεται δίπλα σε κάποια ακροθαλασσιά, αντιθέτως απλώνει τα μεγάλα μπαλκόνια της στο καμαρωτό δάσος της Πεντέλης και καταφέρνει χωρίς καμία επιτήδευση να μας τρατάρει πιάτα που μοσχοβολάνε ιώδιο και δημιουργούν ένα αναπάντεχο νησιώτικο σκηνικό, αγκαλιασμένο από μπλε πινελιές και καθαρό λευκό, minimal φόντο.
Αυτή ακριβώς την έντονη αίσθηση «νησιού» ένιωσα μόλις ανεβήκαμε τα σκαλιά του εστιατορίου για ένα pre dinner με αφράτο μπακαλιάρο. Το εστιατόριο που για τριάντα χρόνια και αποτελεί σημείο αναφοράς στην ψαροφαγία φέρνει στα λευκοστρωμμένα τραπέζια έναν από τους θελκτικότερους μπακαλιάρους σκορδαλιά της πόλης. Το τηγάνισμα του γίνεται με μαστοριά και έτσι η κάθε μπουκιά είναι τραγανή, ενώ το ψάρι παραμένει με τα λαχταριστά ζουμιά του. Η αναλογία σε κουρκούτι και μπακαλιάρο επίσης είναι ιδανική και το ψάρι δεν χάνεται καθόλου. Το αποκορύφωμα έρχεται όμως όταν το βουτήξουμε στην σκορδαλιά, η οποία γίνεται με πατάτα και είναι ιδιαίτερα αέρινη και γευστική. Το πάντρεμα τους καταφέρνει να αναδεικνύονται εξίσου.
Βέβαια όταν είσαι στο μαγαζί που συρρέουν καθημερινά όλοι οι πιστοί των θαλασσινών εδεσμάτων και δίνουν ραντεβού όλοι οι εγχώριοι celebrities όπως ο Αργυρός, η Βανδή, ο Ρουβάς και ο Τσιμιτσέλης, δεν μπορείς να αρκεστείς μόνο σε ένα πιάτο. Το μενού, που συνθέτει η δεμένη ομάδα της κουζίνας, αποτελεί ωδή στην καθαρόαιμη χωρίς περιττά φτιασίδια και φανφάρες ψαροφαγία και έχει ότι φανταστεί ο νου σας. Άλλωστε κάθε μέρα στο εστιατόριο καταφτάνουν τα φρέσκα υλικά και οι ψαριές από τα δίχτυα και τα ψαροντούφεκα των συνεργατών από κάθε γωνιά της χώρας και αξιοποιούνται με σεβασμό και εμπειρία σε ελαφριά τηγάνια , αργές” κατσαρόλες και δυνατά κάρβουνα. Στο τέλος έρχονται στο τραπέζι μας σαν να έρχονται στο τραπέζι του σπιτιού μας μαγειρεμένα από κάποιο αγαπημένο μας πρόσωπό.
Από τα πιο λιχούδικα πιάτα που δοκιμάσαμε είναι το κριθαράκι με τις γαρίδες. Η σάλτσα του είναι δεμένη με πολύ ωραία μυρωδικά και οι γαρίδες είναι αφράτες και πεντανόστιμες. Εξίσου καλά περάσαμε με ότι ήρθε στο τραπέζι μας από την σχάρα, από τις φιλεταρισμένες σαρδέλες, τα γλυκοφάγωτα καλαμάρια μέχρι το artistic ψήσιμο της στήρας. Το μεγάλο ψάρι είχε κάνει μια καλή κρούστα από πάνω και μέσα κράταγε φοβερή ζωντάνια. Ήταν τόσο καλό που δεν χρειάστηκε ούτε ελαιόλαδο, ούτε λεμόνι.
Πολύ μερακλίδικο πιάτο είναι το καπνιστό χέλι με τα όστρακα, καθώς η αλμύρα πετυχαίνει νόστιμο φλερτ με τον καπνό και γεμίζει τον ουρανίσκο μας. Από τα αγαπημένα μου είναι το επόμενο η αχτιστή καβουρόψιχα. Ένα ντελικάτο πιάτο που ευωδιάζει καθαρό ιώδιο. Πολύ φινετσάτα είναι και τα αχτιστά μεγάλα μύδια, τα τρως και νιώθεις σαν να βγήκαν εκείνη την στιγμή από τους αφρούς. Αν σας αρέσει το χταπόδι μην παραλείψετε να το ζητήσετε με λαδόξιδο. Είναι πολύ μαλακό και μοσχοβολάει φρεσκάδα.
Για να τονίσετε την νησιώτικη εμπειρία μπορείτε να συνοδεύσετε το θαλασσινό παραλήρημα με μια καλή ετικέτα ούζου ή τσίπουρου. Η κάβα του μαγαζιού συγκεντρώνει πάνω από εκατό ετικέτες διαλεγμένες μια προς μια. Όσο για το γλυκό στο τέλος θα σας τρατάρουν εκείνοι ότι έχουν φτιάξει γαλακτομπούρεκο ή χαλβά σιμιγδαλένιο με μερικές μπάλες παγωτό.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
