Δεν υπάρχει Έλληνας πολίτης που να μην παρακολουθεί συγκλονισμένος την υπόθεση της στυγερής δολοφονίας της 20χρονης κοπέλας στα Γλυκά Νερά, μέσα στο σπίτι της, δίπλα στο μωρό της, στο οποίο οι ληστές έβαλαν όπλο στο κεφάλι, ενώ ο σύζυγός της ήταν δεμένος σε μια καρέκλα. Δεν το χωράει ανθρώπινος νους, δεν είναι εύκολο να ξεπεράσεις την εικόνα, όταν την αναλογιστείς στην πλήρη της έκταση.
Και δεν υπάρχει, επίσης, Έλληνας πολίτης που να μην ανησυχεί από την αύξηση των περιστατικών βαριάς εγκληματικότητας, ποινικών υποθέσεων, υποθέσεων ξεκαθαρίσματος λογαριασμών, εξ επαφής εκτελέσεων ή αιματηρής ληστείας μέσα στο ίδιο το σπίτι των ανθρώπων. Πρόκειται για κεφαλαιώδες ζήτημα για την κυβέρνηση και καλό είναι να το δει έτσι και το αρμόδιο Υπουργείο, όχι μόνο να προβαίνει σε μεγαλεπήβολες δηλώσεις. Να μην ξεχνούν, άλλωστε, στην Κατεχάκη, ότι ένα βασικό σκέλος του πολιτικού λόγου της ΝΔ ήταν η ατζέντα της ασφάλειας, η ατζέντα του νόμου και της τάξης. Και αυτό δεν είναι ένας ακροδεξιός φετιχισμός, αλλά μια προϋπόθεση ελευθερίας, ένα προαπαιτούμενο για τη μεσαία τάξη.
Δυστυχώς, κάθε περιστατικό στυγερής δολοφονίας φέρνει στην επιφάνεια και άλλες απόψεις. Η Ελληνική Λύση, για παράδειγμα, θυμήθηκε τη θανατική ποινή. Όχι, βεβαίως, ότι θα το συζητήσουμε και είναι κατάκτηση του νομικού μας πολιτισμού ότι δεν εκτελούμε ανθρώπους ακόμα και για ειδεχθή εγκλήματα. Υπάρχει, όμως, ένα κοινό, πολλάκις φασαριόζικο, το οποίο θέλγεται από αυτές τις απόψεις. Και, δυστυχώς, όσο περνούν τα χρόνια, γίνονται περισσότεροι. Όχι πολλοί, αλλά περισσότεροι.
Το δεύτερο πρόβλημα έχει να κάνει με το αίτημα που διακινείται από άλλους για τη διεύρυνση του δικαιώματος στην οπλοκατοχή, με την πρόφαση της αυτοάμυνας, σε περίπτωση που π.χ. κάποιος εισβάλλει στο σπίτι ενός πολίτη. Σαν να μην θωρακίζει επαρκώς ο νομοθέτης το δικαίωμα του πολίτη στην αυτοάμυνα και να μην ορίζεται ρητώς τι μπορεί να κάνει. Η Ελλάδα, όπως και οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, έχουν επιλέξει να μην κατοχυρώσουν Συνταγματικά το δικαίωμα στην οπλοκατοχή για όποιον απλώς το επιθυμεί. Και αν πιστεύει κανείς ότι μια διεύρυνση του δικαιώματος θα λύσει το πρόβλημα, ας το ξανασκεφτεί. Γιατί δεν θα πρόκειται μόνο για το δικαίωμα στην αυτοάμυνα, αλλά για το άνοιγμα μιας επικίνδυνης κερκόπορτας προς την αυτοδικία. Μπορεί κανείς να μην συμφωνεί, αλλά το πρόβλημα δεν θα λυθεί, επειδή κάποιος θα παίρνει ένα όπλο στο χέρι του. Ίσως σε ορισμένες περιπτώσεις ικανοποιηθεί το «κοινό περί δικαίου αίσθημα». Κάτι τέτοιο, όμως, δεν υπάρχει στην ελληνική έννομη τάξη ως κατευθυντήριος γραμμή για την απονομή δικαιοσύνης.
Χρειάζεται ασφάλεια και χρειάζεται αστυνόμευση, σοβαρή, συγκροτημένη και αυστηρή. Δεν χρειάζεται αυτοδικία, ούτε να ρίχνει νερό κανείς στα πιο μύχια ένστικτα πολιτών, επιχειρώντας να τοκίσει πολιτικά πάνω στο αίσθημα της ασφάλειας. Πρόκειται για φθηνό τζόγο. Αλλά, αν ήταν μόνο φθηνός, θα ήταν καλά. Είναι και επικίνδυνος.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
