Την Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου, περίπου είκοσι άτομα από την Καλή Βρύση Δράμας θα εκπληρώσουν το τάμα που έκαναν οι παππούδες και οι προπαππούδες τους και θα ξεκινήσουν έφιπποι, ένα μεγάλο ταξίδι με προορισμό την Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου στο γειτονικό νομό των Σερρών. Ο 33χρονος Στέφανος Κάλλιας ο οποίος θα συμμετάσχει στο συγκεκριμένο γεγονός σε δηλώσεις του στο Αθηναϊκό - Μακεδονικό Πρακτορείο ανέφερε ότι: «Οι παππούδες και οι προπαππούδες μας έκαναν κάθε χρόνο αυτή τη διαδρομή των συνολικά 150 χιλιομέτρων, μαζί με ολόκληρα καραβάνια από γυναίκες και παιδιά, με όποιο μέσο είχε ο καθένας. Άλογα, μουλάρια, γαϊδούρια και κάρα επιστρατεύονταν εκείνη τη μέρα, ενώ υπήρχαν και πολλοί που ακολουθούσαν περπατώντας». 
Η συμμετοχή στην εκπλήρωση του τάματος άρχισε με τον καιρό να μειώνεται, όταν μειώθηκε και ο πληθυσμός του χωριού, αφού πολλοί μόνιμοι κάτοικοι έφυγαν μετανάστες στη Γερμανία και το έθιμο ξεχάστηκε. Στην τελευταία ομάδα, αποτελούμενη μόλις από πέντε άτομα, που είχε κάνει τη διαδρομή στα τέλη του '80, συμμετείχε ο πατέρας του κ. Κάλλια, ενώ στην πρώτη αποστολή που έγινε ξανά το 2007, συμμετείχε ο ίδιος, σε ηλικία μόλις 19 ετών. Ο 33χρονος εξηγεί πως «το πρώτο μας ταξίδι ήταν μία περιπέτεια. Ξεκινήσαμε σχεδόν στα τυφλά, χωρίς να γνωρίζουμε καν το δρόμο. Ο κάθε ένας από εμάς κουβαλούσε στην πλάτη του σάκους που ζύγιζαν είκοσι κιλά, οι οποίοι περιείχαν κονσέρβες και πολλά ρούχα, γιατί δεν ξέραμε τι θα συναντήσουμε. Μάλιστα είχαμε χαθεί και πήρε περισσότερο χρόνο από το κανονικό για να φτάσουμε στον προορισμό μας», περιγράφει ο κ. Κάλλιας την πρώτη του εμπειρία. Όταν τελικά φτάσαμε καθυστερημένα, ήταν σε εξέλιξη ο εσπερινός και μας διαπέρασε ρίγος συγκίνησης ακούγοντας τις μοναχές να ψέλνουν».
Ο 33χρνος νέος αναφέρει επίσης ότι το ταξίδι ξεκινά το απόγευμα της Κυριακής, για να τελειώσουν με το δύσκολο ανηφορικό κομμάτι της διαδρομής, το οποίο καταλήγει στο κυνηγετικό καταφύγιο του Μενοίκιου. «Την επόμενη μέρα, πολύ νωρίς το πρωί πηγαίνουμε κατά μήκος της κορυφογραμμής μέχρι να φτάσουμε στις Σέρρες. Το πρώτο χωριό μετά την κατάβασή μας από το βουνό είναι ο Εμμανουήλ Παπάς και ακολουθούν το Άγιο Πνεύμα, το Νέο Σούλι και η Οινούσα. Από εκεί, ακολουθούμε έναν νέο δρόμο παράλληλα με το φαράγγι της Οινούσας, κάτι που οι παππούδες δεν είχαν τη δυνατότητα να κάνουν και πήγαιναν από ένα μονοπάτι προς το Χιονοχώρι, ένα χωριό που στη συνέχεια εγκαταλείφθηκε» λέει χαρακτηριστικά.
Η ομάδα των ανδρών θα κάνει στάσεις όπου υπάρχουν ποτίστρες στο βουνό, για να ξεδιψάσουν τα άλογα. Είναι μια καλή ευκαιρία για να ξεκουραστούν. Ύστερα από ιππασία περίπου 12 ωρών, στις 7 το απόγευμα φτάνουν στο μοναστήρι. «Την ώρα της άφιξής μας, τυχαίνουμε θερμής υποδοχής. Χτυπάνε οι καμπάνες και οι μοναχές βγαίνουν στα μπαλκόνια να μας χαιρετήσουν. Δυο -τρεις από εμάς αναλαμβάνουν να φροντίσουν και να ταΐσουν τα άλογα και οι υπόλοιποι πηγαίνουν στον εσπερινό. Στη συνέχεια, αφού μας φιλέψουν βραδινό, κοιμόμαστε σε στρώματα που έχουν τοποθετήσει σε έναν εξωτερικό χώρο», υπογραμμίζει ο κ. Κάλλιας. Η επόμενη μέρα ξημερώνει στις 14 Σεπτεμβρίου, ανήμερα της Ύψωσις του Τιμίου Σταυρού και όλοι παρακολουθούν τη λειτουργία. Ανάμεσά τους και δεκάδες κάτοικοι της Καλής Βρύσης, που έχουν φτάσει στις Σέρρες με τα αυτοκίνητά τους. Οι νεαροί ιππείς κάνουν αντίστροφα τη διαδρομή, ενώ επιπλέον σταματούν στα χωριά Συκιά, Μέταλλα, Δαφνούδι, Αναστασιά και τέλος στην Αγριανή, όπου παραδοσιακά τους περιμένουν οι κάτοικοι με στρωμένα τραπέζια και ζωντανή μουσική.
Ο πρόεδρος του πολιτιστικού συλλόγου Καλής Βρύσης, Σάκης Παλλικάρης, σε δηλώσεις του στο ίδιο Μέσο σημειώνει ότι: «Τις προηγούμενες δεκαετίες, μόλις τελείωναν οι εργασίες του καλοκαιριού, μετά το σπάσιμο του καπνού και το αλώνισμα του σιταριού, είχαν την ανάγκη να πάνε να προσκυνήσουν στο συγκεκριμένο μοναστήρι». «Η προετοιμασία απαιτεί να προπονήσουμε τα άλογα, γιατί δεν θα ήταν δυνατόν να κάνουν από τη μία στιγμή στην άλλη ένα τόσο μεγάλο και δύσκολο ταξίδι, οπότε τουλάχιστον ένα μήνα πριν αρχίζουμε να τα ιππεύουμε για λίγες ώρες την εβδομάδα. Επίσης πρέπει να πάμε από πριν ζωοτροφές στα μέρη που θα διανυκτερεύσουμε, γιατί δεν υπάρχει σε κάθε μας στάση η δυνατότητα να βοσκήσουν τα άλογα» εξηγεί ο κ. Παλλικάρης. «Είναι συγκινητικό ότι άνθρωποι κρατούν μέρες από τη θερινή τους άδεια για αυτό το τετραήμερο και άλλοι συγχωριανοί μας που ζουν στο εξωτερικό, έρχονται στην Ελλάδα μόνο για να συμμετάσχουν. Πολλά από τα άλογα είναι δανεικά, ενώ αν υπήρχαν περισσότερα, η συμμετοχή θα ήταν σίγουρα μεγαλύτερη», λέει με βεβαιότητα ο πρόεδρος του πολιτιστικού συλλόγου, που θεωρεί δύσκολο να χαθεί ξανά το έθιμο.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
