Ενώ στην Ελλάδα ακόμα συζητάμε για το πως θα λύσουμε το κυκλοφοριακό με αυξημένη αστυνόμευση στον Κηφισό και περισσότερα δρομολόγια λεωφορείων, μία πόλη της Γερμανίας έχει λύσει τα προβλήματά της με ένα δίκτυο μετρό που...«αιωρείται» πάνω από τους δρόμους.
Η πόλη του Βούπερταλ διαθέτει την παγκοσμίως μοναδική γραμμή Βουπερτάλε Σβέμπεμπαν, ένα κρεμαστό μετρό που κινείται πάνω σε υπέργειες γραμμές, υποστηριζόμενες από μεταλλικά πλέγματα και δοκούς, που περνούν πάνω από δρόμους, πεζοδρόμους, πάρκα και ποτάμια, ελευθερώνοντας την κίνηση στην άσφαλτο, όπως γράφει το CNN.
Η εικόνα μοιάζει βγαλμένη από πρώιμα πολεοδομικά σχέδια των αρχών του 20ου αιώνα, που τότε φάνταζαν μπανάλ επιστημονική φαντασία, αλλά κάποιες πόλεις ανά τον κόσμο έφεραν εις πέρας το έργο, που εξυπηρετεί εκατομμύρια πολίτες μέχρι σήμερα.
Η ιδέα για το «ιπτάμενο τρένο»
Η ιδέα, δυστυχώς δεν υπήρξε ποτέ ιδιαίτερα δημοφιλής, παρά μερικές επιτυχημένες, αν και βραχύβιες εφαρμογές, όπως το Braniff Jetrail Fastpark System που μετέφεραν τους επιβάτες από το πάρκινγκ στον τερματικό σταθμό στο Dallas Love Field του Τέξας για τέσσερα χρόνια πριν κλείσει το αεροδρόμιο το 1974.
Σήμερα, οι μόνοι τέτοιοι σιδηρόδρομοι που βρίσκονται σε λειτουργία απαντώνται στην Ιαπωνία και τη Γερμανία. Και είναι στη Γερμανία που το αυθεντικό, και για πολλούς το καλύτερο, κάνει ακόμα δρομολόγια σε όλο του το steampunk μεγαλείο.
Όλα ξεκίνησαν τη δεκαετία του 1880, μέσα στον «πυρετό» εκβιομηχάνισης της αυτοκρατορικής Γερμανίας. Ο επιχειρηματίας και μηχανικός Eugen Langen ήθελε να κατασκευάσει έναν κρεμαστό σιδηρόδρομο για τη μεταφορά εμπορευμάτων στο εργοστάσιο ζάχαρης του στην Κολωνία.
Εν τω μεταξύ, η κοντινή πόλη του Βούπερταλ είχε πρόβλημα. Ως ακμάζουσα τοπική βιομηχανία κλωστοϋφαντουργίας, είχε σημειώσει ραγδαία πληθυσμιακή αύξηση, και από μία μικρή παραποτάμια κωμόπολη εξελισσόταν σε αστικό κέντρο των 40.000 κατοίκων. Επειδή η σπειροειδής κοίτη του ποταμού στην κοιλάδα καθιστούσε αδύνατες τις συμβατικές γραμμές ή το τραμ, οι αξιωματούχοι της πόλης δέχονταν προτάσεις για την επίλυση του προβλήματος. Και τότε εμφανίστηκε το Langen.
Η κατασκευή ξεκίνησε το 1898 και η γραμμή εγκαινιάστηκε πανηγυρικά το 1901, με τον αυτοκράτορα Γουλιέλμο Β' να κάνει μια δοκιμαστική βόλτα με τη σύζυγό του Auguste Viktoria. Σχεδόν 20.000 τόνοι χάλυβα χρησιμοποιήθηκαν για να δημιουργηθεί η υπερυψωμένη γραμμή που διασχίζει την πόλη. Οι 20 πανέμορφοι αρ νουβό σταθμοί του συμπλήρωναν τα γυάλινα και ξύλινα βαγόνια που μπορούσαν να μεταφέρουν 65 άτομα το καθένα.
Το Σβέμπεμπαν σήμερα
Σήμερα, το κρεμαστό τρενάκι εξακολουθεί να χρησιμοποιείται ως γραμμή προαστιακού, εξυπηρετώντας κατά μέσο όρο 25 εκατομμύρια επιβάτες ετησίως. Δυστυχώς, σχεδόν όλα τα παραδοσιακά βαγόνια πρώτης γενιάς έχουν αποσυρθεί και ακόμη και τα εμβληματικά GTW 72 που κυκλοφόρησαν το 1972 και λειτουργούσαν για 27 χρόνια έχουν αντικατασταθεί από τα κομψά μπλε τρένα της «Γενιάς 15» που τέθηκαν σε λειτουργία το 2016.
Ακόμα και χωρίς την παλιά του αίγλη όμως, παραμένει δημοφιλές στους κατοίκους. «Η γοητεία του Schwebebahn έγκειται στον τρόπο που κατασκευάστηκε πριν από περισσότερα από 100 χρόνια», λέει ο αρχιτέκτονας Christian Busch από την Κολωνία. «Η υλοποίηση ενός τέτοιου έργου σήμερα θα ήταν αδιανόητη χωρίς τη χρήση υπολογιστικών συστημάτων».
Ο κρεμαστός προαστιακός παραμένει ένας από τους πιο ασφαλής τρόπους ταξιδιού. Η στιβαρή κατασκευή διασφαλίζει πως ποτέ δεν θα υπάρξει κάποια «πτώση», ενώ η υπερυψωμένη θέση του το προστατεύει από τροχαία στο επίπεδο του δρόμου. Μέχρι το 1999 θεωρούνταν μάλιστα ο ασφαλέστερος τρόπος δημόσιας συγκοινωνίας στη Γερμανία, καταγράφοντας μόνο λίγα μικρά ατυχήματα σε σχεδόν 100 χρόνια λειτουργίας.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
