Ο Ντόναλντ Τραμπ είναι δημιούργημα του Χόλιγουντ, το έχουμε ξαναπεί αυτό. Ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ, που παραμένει φαβορί, έστω και οριακά, για να κερδίσει μια ακόμα προεδρική θητεία, δεν έχει καμία άμεση σχέση με την πολιτική.
Είναι ένας επιχειρηματίας, που κατάφερε μέσα από την προβολή του σε prime time τηλεοπτική ζώνη, να γίνει δημοφιλής, να πολλαπλασιάσει το κοινό των θαυμαστών του και να φτάσει σε σημείο να ποζάρει σχεδόν αιμόφυρτος μπροστά από τις τηλεοπτικές κάμερες, ως νέος μάρτυρας, λίγο μετά την απόπειρα δολοφονίας του.
Όλα τα παραπάνω είναι γεγονότα της τρέχουσας πολιτικής επικαιρότητας, που αλλάζει διαρκώς, όμως αν επιχειρήσουμε να πάμε ακόμα πιο πίσω στο χρόνο, πριν τον δούμε στο ριάλιτι The Apprentice, θα εντοπίσουμε ιστορίες που δείχνουν την πλήρη διάσταση της μακιαβελικής προσωπικότητας του.
Ο Ντόναλντ Τραμπ λατρεύει να δημιουργεί μίσος και άλλα τοξικά συναισθήματα στους εκάστοτε αντιπάλους του, να κατασκευάζει κουτσομπολιά και αισχρά ψέματα για εκείνους, τα οποία ο ίδιος τα υπερασπίζεται με φανατικό μένος. To 1981, σε μια εποχή που η ενασχόληση του με την πολιτική ήταν μακρινό όνειρο, ο επιχειρηματίας μας έδωσε μια γεύση του τι ήταν ικανός να κάνει στο μέλλον. Το περιστατικό καταγράφηκε στο βιβλίο του The Art of a Deal ως μια μεγάλη επιτυχία.
Ο Ντόναλντ Τραμπ είχε αγοράσει δύο κτίρια στην περιοχή του Νότιου Σέντραλ Παρκ, στη Νέα Υόρκη, για το ποσό των 13 εκατομμυρίων δολαρίων. Λίγα χρόνια μετά, προσπάθησε να εξαναγκάσει σε έξωση τους ένοικους του ενός κτιρίου, στην οδό που σήμερα λέγεται Trump Par East, ως μέρος ενός σχεδίου γκρεμίσματος τους, με στόχο την ανοικοδόμηση διαμερισμάτων πολυτελείας.
Ο Τραμπ όμως, είχε πέσε σε τοίχο, καθώς τα υπάρχοντα διαμερίσματα λειτουργούσαν με επιδοτούμενα ενοίκια από την πολιτεία.
Οι ένοικοι πλήρωναν για τη διαμονή τους ένα σταθερό ποσό, όχι περισσότερα από 300-400 δολάρια το μήνα, και μια εξ' αυτών, η Μάντλιν Ρουμπινστάιν, πλήρωνε μόλις 93 δολάρια, το ίδιο ενοίκιο από το 1967. Αυτή η κατάσταση κρατικής πρόνοιας είχε φέρει τον Τραμπ στα όρια νευρικού κλονισμού.
Ο 35χρονος τότε επιχειρηματίας δεν μπορούσε να διώξει δια της βίας τους ενοικιαστές, γι' αυτό έκανε κάτι που ήξερε καλύτερα. Ξεκίνησε πόλεμο εναντίον τους, διαδίδοντας φήμες πως επρόκειτο για «κροίσους» που ζουν εις βάρος του αμερικάνικου κράτους.
Στη συνέχεια, άφησε τις εγκαταστάσεις να «σαπίσουν», με βλάβες που έμειναν για εξόφθαλμα μεγάλα χρονικά διαστήματα χωρίς επισκευή, ενώ κυνήγησε και ορισμένους ενοικιαστές ως κακοπληρωτές, ισχυρισμός που κατέπεσε στα δικαστήρια.
Οι ενοικιαστές αντέδρασαν. Προσέλαβαν τον δικηγόρο Ντέιβιντ Ρόζενχολκ, ο οποίος υπέβαλλε μήνυση στον Ντόναλντ Τραμπ.
Ήταν το 1986, όταν υστερα από μια κοπιώδη δικαστική μονομαχία, οι ένοικοι πέτυχαν μια νίκη: Ο Τραμπ υποχώρησε από τις απαιτήσεις πέρι έξωσης και τα ενοίκια των διαμερισμάτων διατηρήθηκαν ως είχαν. Η ανακατασκευή τους προχώρησε αρκετά χρόνια αργότερα, στα τέλη της δεκαετίας του '90, χωρίς να ζητηθεί από τους ενοίκους να φύγουν από τα διαμερίσματα τους.
Για άγνωστο λόγο, στο βιβλίο του ο Τραμπ αναφέρει το περιστατικό ως μια επιτυχία. «Ήταν μια μακροχρόνια μάχη, αλλά στέφθηκε με επιτυχία. 'Όπως πάντα, στο τέλος νίκησα εγώ», γράφει.
(με στοιχεία από New York Times)
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
