Ένα έργο ανεπανάληπτων διαστάσεων πρόκειται να γίνει στη Σικελία της Ιταλίας, καθώς η Βουλή ενέκρινε την κατασκευή μία κρεμαστής γέφυρας που θα ενώνει το νησί με την ενδοχώρα, μέσω του στενού της Μεσίνα.
Η μνημειώδης γέφυρα θα έχει μήκος 2,2 μίλια και θα στηρίζεται σε δύο πυλώνες, με τον καθένα τους να είναι 30 μέτρα ψηλότερος από το Empire State Building στη Νέα Υόρκη, ενώ θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας για σχεδόν 100.000 ανθρώπους.
Οι προκλήσεις
«Κανείς δεν έχει χτίσει ποτέ τόσο μεγάλη γέφυρα, οπότε είναι μία απίστευτη πρόκληση» είπε στη Wall Street Journal ο Ραϊμόντο Μπέτι, Καθηγητής μηχανικής στο πανεπιστήμιο της Columbia.
Η απειλή των σεισμών
Η κύρια δυσκολία του έργου φαίνεται πως είναι η σεισμογενής δραστηριότητα της περιοχής. Τα στενά της Μεσίνα βρίσκονται ακριβώς πάνω στην ένωση της Ευρασιατικής και της Αφρικανικής τεκτονική πλάκας, καθιστώντας το σημείο ιδιαίτερα επισφαλές.
Η περιοχή έχει βιώσει στο παρελθόν από πολλαπλούς καταστροφικούς σεισμούς, με χειρότερο αυτόν του 1908, ισχύος 7,5 Ρίχτερ, και άλλον ένα 50 χρόνια αργότερα, που άγγιξε τα 6,1 Ρίχτερ.
Ισχυροί άνεμοι
Άλλη μία δυσκολία παρουσιάζουν οι ισχυροί άνεμοι που πλήττουν την περιοχή. Λόγω της γεωγραφικής τους θέσης, τα στενά δημιουργούν ένα πέρασμα εντός του οποίου τα αέρια ρεύματα συμπιέζονται και έτσι αποκτούν μεγαλύτερη ταχύτητα. Δεν είναι σπάνιο οι άνεμοι στην περιοχή να ξεπερνούν τα 170 χιλιόμετρα την ώρα.
Οι λύσεις των ειδικών
Οι επιστήμονες του πανεπιστημίου της Κολούμπια εφάρμοσαν πολλές δημιουργικές λύσεις. Για την απειλή πιθανών σεισμών, καταρχάς αποφάσισαν πως το μάκρος της γέφυρας θα πρέπει να είναι αρκετά μεγαλύτερο από το άνοιγμα που θα καλύπτει.
Ο κ. Μπέτι, εξηγώντας τον λόγο, λέει πως αν φανταστούμε τη γέφυρα ως μία ξύλινη σανίδα, όσο πιο μακρόστενη, τόσο πιο ευλύγιστη και ανθεκτική θα είναι. Πιο συγκεκριμένα, μια πιο μακρόστενη γέφυρα, θα απορροφάει τις σεισμικές δονήσεις με μικρότερη συχνότητα, και ως εκ τούτου λιγότερες αναταράξεις.
Ακόμα ένα χαρακτηριστικό της γέφυρας, είναι οι ειδικά σχεδιασμένοι πυλώνες στήριξης. Κάθε ένας από τους δύο πυλώνες αποτελείται από δύο στύλους, οι οποίοι ενώνονται μεταξύ τους με τρεις αρμούς. Οι αρμοί αυτοί έχουν σχεδιαστεί ειδικά για να επιτρέπουν περισσότερη ελευθερία κίνησης στους στύλους στην περίπτωση σεισμού, μειώνοντας την πιθανότητα να καταρρεύσουν οι πυλώνες.
Όσο για τον άνεμο, ο καθηγητής θεωρεί πως αποτελεί πιο περίπλοκο πρόβλημα. «Η κύρια ανησυχία, κατά τη γνώμη μου, είναι ο αέρας», σχολίασε. «Μπορεί να έχουμε υπερβολική κινητικότητα στο διάδρομο της γέφυρας λόγω του αέρα, που θα εμποδίζει την κυκλοφορία», πρόσθεσε.
Για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα, οι μηχανικοί σχεδίασαν έναν καινούργιο τύπο βάσης για την άσφαλτο της γέφυρας, που ονόμασαν «τύπο Μεσίνα».
Όπως εξηγεί ο καθηγητής, η αριστερή και η δεξιά λωρίδα κυκλοφορίας, καθώς και μία γραμμή τρένου ανάμεσά τους, θα στερεωθούν πάνω σε μία σειρά από τρεις μακρόστενες μεταλλικές δοκούς καθ' όλο τους το μήκος. Οι δοκοί με τη σειρά τους θα ενώνονται σε πολλά σημεία από χιαστούς αρμούς, οι οποίο θα αποτρέπουν τα υπερβολικά «κουνήματα».
Μεταξύ των επικριτών του έργου, πολλοί είναι αυτοί που ανησυχούν για τον αντίκτυπο που θα έχει η γέφυρα στον πληθυσμό των πτηνών, καθώς τα στενά της Μεσίνα είναι πέρασμα για πολλά αποδημητικά πουλιά.
Άλλη μία ανησυχία είναι πως η τοπική μαφία, ιδιαίτερα ισχυρή στον ιταλικό Νότο, θα μπορούσε να εισχωρήσει στους κύκλους των αρμόδιων για το έργο για να ωφεληθεί οικονομικά, επηρεάζοντας την ποιότητα της κατασκευής και των υλικών.
Αυτή τη στιγμή, οι τοπικές Αρχές έχουν υποσχεθεί πως η κατασκευή της γέφυρας θα ξεκινήσει στις αρχές του 2024, με την ολοκλήρωσή της να αναμένεται το 2030.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
