Σε μια περίοδο, που στο τηλεοπτικό prime time επικρατούν οι σειρές εποχής, που μας ταξιδεύουν σε προηγούμενες δεκαετίες, η σειρά του Alpha «Ο Γιατρός», καταφέρνει να τις προσπεράσει και να κατακτήσει πρωτιές στην ώρα μετάδοσής της. Χωρίς πολύ φασαρία, χωρίς να συστηθεί ως μια μεγάλη κι ακριβή υπερπαραγωγή, χωρίς πολλά φρου φρου κι αρώματα, αλλά με... πολύ Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη στα καλύτερά του.
Κι αυτό είναι το πρώτο μεγάλο δέλεαρ της νέας σειράς: η τηλεοπτική επιστροφή του Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη σε ένα πρωταγωνιστικό ρόλο, που του ταιριάζει γάντι. Ο γιατρός του Μαρκουλάκη καταφέρνει να ισορροπήσει ανάμεσα στα στοιχεία μελό της ιστορίας -που είναι αρκετά- ώστε να μην είναι απλώς ο τραγικός ήρωας άλλου ενός τηλεοπτικού δράματος, που προσφέρεται για εύκολα δάκρυα τις βραδινές ώρες -και σχόλια αποθέωσης στο Twitter.
Δείχνει αληθινός, ρεαλιστικός, ως αρμόζει στην πραγματική ιστορία του Ιταλού γιατρού, από όπου εμπνεύστηκε η σειρά, ακόμα και στις σεναριακές υπερβολές και τα στερεότυπα, που σε μεγάλο βαθμό αυτή ακολουθεί. Μας πειράζει; Όχι και πολύ -είναι σοβαρό γιατρέ;
Η αληθινή ιστορία
Η σειρά είναι εμπνευσμένη από την πραγματική ιστορία του Pierdante Piccioni, του επικεφαλής γιατρού στο τμήμα επειγόντων περιστατικών του νοσοκομείου Lodi, ο οποίος το 2013 ενεπλάκη σε αυτοκινητιστικό ατύχημα, που του προκάλεσε εγκεφαλική βλάβη, με αποτέλεσμα να χάσει τη μνήμη του για 12 χρόνια -αλλά τελικά κατάφερε να επανέλθει. Η ιστορία του έγινε σειρά από τη RAI 1 (2020-2022), η οποία σημείωσε τεράστια επιτυχία.
Στην ιταλική σειρά, όπως και στην ελληνική, ο πατέρας ασθενή που πέθανε από ιατρικό λάθος, πυροβολεί τον γιατρό και το τραύμα τον κάνει να ξεχάσει τα τελευταία 12 χρόνια, μέσα στο οποία περιλαμβάνονται ο θάνατος του παιδιού του, ο χωρισμός με τη γυναίκα, του, η σχέση με τη βοηθό του (η πρώτη φορά Αριστερά, η δεύτερη θητεία Ομπάμα, το Brexit, τα χάρτινα καλαμάκια κι άλλα πολλά, που δεν απασχολούν το γιατρό, γιατί είπαμε, έχει άλλα...).
House, Grey’s Anatomy και Παπακαλιάτης
Σε πολλά σημεία, ο «Γιατρός», θυμίζει ιστορίες και σκηνές που έχουμε ξαναδεί επανειλημμένως σε ιατρικές τηλεοπτικές σειρές. Οι επιρροές του «Grey’s Anatomy» (ειδικά σε ό,τι αφορά το κομμάτι των μαθητευόμενων γιατρών) και του «House» (σε ό,τι αφορά τις δύσκολες αυτοτελείς ιστορίες ασθενών που λύνει σε κάθε επεισόδιο ο γιατρός, αλλά και τον ίδιο τον ήρωα) είναι σαφείς σε ό,τι έχουμε δει ως τώρα. Από την άλλη, όμως, αν ψάχναμε ηθοποιό για να παίξει έναν «House» στα ελληνικά, μπορείτε να φανταστείτε ιδανικότερο από τον Μαρκουλάκη;
Πέρα από τις ξένες σειρές, όμως, κυρίως σε ό,τι αφορά την αισθητική της, η σειρά θυμίζει Παπακαλιάτη. Κι αυτά δεν είναι κακά νέα. Δεν αντιγράφει, απλώς ακολουθεί μια φιλοσοφία - αισθητική, που χάραξαν οι σειρές του Χριστόφορου Παπακαλιάτη, η οποία δίνει μεγάλη βάση στη μουσική, σε σκηνές, χωρίς λόγο μόνο μουσική, στα πρόσωπα των ηθοποιών και στις ερμηνείες τους, στα flash back και στην παράλληλη δράση. Ταυτόχρονα όμως, η σκηνοθεσία, με πολλά κοντινά, μικρές σκηνές και γρήγορες εναλλαγές, της δίνει μια φρέσκια, μοντέρνα, δική της ταυτότητα.
Αυτοτελείς ιστορίες, με γρήγορη εξέλιξη
Και φτάνουμε στο μεγάλο προσόν του «Γιατρού», πάντα σε σχέση με την χρονική συγκυρία και την υπερδοσολογία σειρών εποχής, που αυτή προσφέρει. Είναι ένα σίριαλ του παρόντος, των τελευταίων χρόνων. Με ανθρώπους της εποχής και της πόλης, που καταπιάνονται με σημερινά θέματα και όχι με κάτι κτήματα που ένας πλούσιος γαιοκτήμονας θέλει να πάρει -κοψοχρονιά- από ένα φτωχό (στοιχείο που θεωρούν υποχρέωσή τους να διαθέτουν οι περισσότερες σειρές εποχής).
Η πλοκή του «Γιατρού» δεν είναι περίπλοκη. Δεν έχει μάχες, μυστήρια, ερωτικά τρίγωνα εντός οικογενείας, ούτε ατέλειωτους διαλόγους ή σιωπές γεμάτες νόημα που τραβούν σε μάκρος. Έχει αυτοτελείς ιστορίες ασθενών (με πολλούς διαφορετικούς guests), που εξελίσσονται γρήγορα, σε μικρές σκηνές που δεν κουράζουν, με πολλές εναλλαγές. Σε κάθε επεισόδιο βλέπουμε μία ή περισσότερες ιστορίες ασθενών, με φόντο την εξέλιξη της γενικής ιστορίας. Κι αν χάσεις ένα επεισόδιο, κανένα θέμα, συνεχίζεις από εκεί που το βρήκες.
Κι ίσως σε μια άλλη συγκυρία, με πολλές σειρές με σημερινούς ήρωες που ζουν το δράμα τους, ο «Γιατρός» να είχε πιο αυστηρή αντιμετώπιση. Σήμερα, όμως, έρχεται σαν αντίδοτο ταχείας δράσης στη βία, τις βεντέτες και το δράμα εποχής.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
