Η επίσκεψη του Κυριάκου Μητσοτάκη στην πολύπαθη χώρα που πέρασε τον εφιάλτη ενός πολυετούς εμφυλίου και πλέον βρίσκεται σε τροχιά ανοικοδόμησης, έχει ιδιαίτερη σημασία για την Ελληνική πλευρά, καθώς η Αθήνα επιθυμεί να ξαναπιάσει το νήμα των διπλωματικών επαφών με την Τρίπολη που διακόπηκαν τον Δεκέμβριο του 2019 μετά την υπογραφή του Τουρκο-Λιβυκού συμφώνου για τις ΑΟΖ. Ο Πρωθυπουργός θα συνοδεύεται από τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Δένδια και θα έχει την ευκαιρία να συναντήσει τον Λίβυο ομόλογό του, Α. Ντμπέιμπα, αλλά και τον επικεφαλής του Προεδρικού Συμβουλίου Αλ Μένφι, ο οποίος ήταν Πρεσβευτής της Λιβύης στην Αθήνα, αλλά απελάθηκε 48 ώρες μετά την ανακοίνωση της υπογραφής του Τουρκο-Λιβυκού συμφώνου. Η σχετική πρόσκληση για την επίσκεψη του Πρωθυπουργού στη Λιβύη είχε σταλεί στις 16 Μαρτίου, ημέρα που στην Αθήνα ολοκληρώνονταν ο πρώτος γύρος των διερευνητικών επαφών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, με το Μέγαρο Μαξίμου. Στόχος της Αθήνας είναι η αποκατάσταση των σχέσεων με το γειτονικό κράτος, ειδικά σε αυτή την χρονική συγκυρία που το παρόν κυβερνητικό σχήμα διαθέτει την νομιμοποίηση της διεθνούς κοινότητας και το οποίο αναμένεται να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές το Δεκέμβριο. Προηγουμένως θα έχει μεταβεί στην Τρίπολη ο Έλληνας Επιτετραμένος που θα αναλάβει την επαναλειτουργία της Ελληνικής Πρεσβείας, ενώ σύντομα θα λειτουργήσει και το ελληνικό προξενείο στη Βεγγάζη. Έπειτα από μια περίοδο που η Αθήνα είχε συνταχθεί πολιτικά με τον Στρατάρχη Χαφτάρ, ελπίζοντας στην στρατιωτική επικράτηση των δυνάμεών του, θα πρέπει πια να συμβιβαστεί με την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στη Λιβύη, έπειτα από τον αποφασιστικό ρόλο που έπαιξε η παρουσία των Τουρκικών στρατιωτικών δυνάμεων στη χώρα. Ενόψει της επίσκεψης του στη Λιβύη, ο Πρωθυπουργός συνομίλησε μέσω τηλεδιάσκεψης με τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Σαρλ Μισέλ ο οποίος επίσης θα επισκεφτεί τη Λιβύη την ερχόμενη εβδομάδα, ενώ προηγουμένως θα επισκεφτεί μαζί με την Ούρσουλα φον ντερ Λάϊεν την Άγκυρα.
Το Τουρκο-Λιβυκό Σύμφωνο
Η Ελληνική πλευρά αναμένεται να θέσει διακριτικά το ζήτημα του Τουρκο-λιβυκού μνημονίου (άλλωστε η μεταβατική κυβέρνηση δεν αναμένεται να προβεί σε τροποποιητικές ενέργειες) στην παρούσα φάση όμως αυτό που ενδιαφέρει την Αθήνα είναι να αποδείξει πως συντάσσεται και η ίδια με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες που επιθυμούν την απομάκρυνση όλων των ξένων στρατιωτικών δυνάμεων από το έδαφος της Λιβυής που επηρεάζουν και το μεταναστευτικό ζήτημα. Στην πραγματικότητα αυτό που περιμένει η Αθήνα είναι μια εκδήλωση προθέσεων από τη Λιβυκή πλευρά για διευθέτηση του ζητήματος υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ στη βάση του Διεθνούς Δικαίου και του Δικαίου της Θάλασσας. Στη ενημέρωση των διπλωματικών συντακτών ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών, Αλέξανδρος Παπαϊωάννου παρέπεμψε στη δήλωση του Δεκεμβρίου του 2019 του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου που αναφέρεται πως «το τουρκο-λιβυκό μνημόνιο δεν είναι σύμφωνο με το δίκαιο της θάλασσας και δεν παράγει έννομες συνέπειες για τρίτες χώρες».
Η Αθήνα πάντως επιθυμεί να συνταχθεί με έναν συνασπισμό Ευρωπαϊκών χωρών υπό την ηγεσία της Γαλλίας που μέσω του Προέδρου Μακρόν έχει ζητήσει την απομάκρυνση των Τουρκικών δυνάμεων από τη χώρα, την ώρα που χώρες όπως η Ιταλία, η Ισπανία αλλά και η Γαλλία έχουν ήδη εκφράσει ισχυρό επενδυτικό ενδιαφέρον για συμβόλαια σε μια χώρα με τεράστιο φυσικό πλούτο.
Το “Μεγάλο Παιχνίδι” για τους ενεργειακούς πόρους
Οι τέσσερις μεγαλύτερες χώρες της λεκάνης της Μεσογείου - Τουρκία, Αίγυπτος, Γαλλία και Ιταλία - συμμετέχουν εδώ και καιρό στο “μεγάλο παιχνίδι” για τους ενεργειακούς πόρους της περιοχής αλλά και τις διαδρομές μεταφοράς τους. Στο βάθος του χρόνου η Γαλλία ανέπτυξε μια βαθύτερη συνεργασία με την Αίγυπτο, αντιτασσόμενες και οι δυο με την Τουρκία, ενώ η Ιταλία είχε ευθυγραμμιστεί αρχικά με την Τουρκία. Η επέμβαση όμως της Τουρκίας στον Λιβυκό εμφύλιο άλλαξε την στρατηγική στόχευση της Ρώμης, αφού η υπερβολική στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας στη δυτική Λιβύη έχει καταστήσει τα ζωτικά οικονομικά συμφέροντα της Ιταλίας ευάλωτα στις εντολές της Άγκυρας. Η Τουρκία ενεπλάκη στο λιβυκό εμφύλιο στο πλευρά του Στρατάρχη Φαγιέζ αλ-Σάραζ με μια διπλή στόχευση: πρώτον, να εξασφαλίσει πρόσβαση στις τεράστιες πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας και δεύτερον, να αμφισβητήσει εμπράκτως την ελληνική κυριαρχία με το παράνομο Τουρκο-λιβυκό μνημόνιο που έχει χαρακατηριστεί άκυρο τόσο από την Ευρώπαϊκή Ένωση, όσο και από τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Στο διάστημα αυτό η Τουρκία έχει καταφέρει να παγιώσει μια πολυ-επίπεδη παρουσία στην Λιβύη (στρατιωτική, επιχειρηματική κι εμπορική) καταφέρνοντας μάλιστα να υπερκεράσει άλλες δυνάμεις με πολυετή παρουσία στη χώρα.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
