Αναλυτικά διαγράμματα που «χαρτογραφούν» τα πέντε κύρια πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα ενόψει των εκλογών της 21ης Μαΐου δημιούργησε το Ίδρυμα «Φρίντριχ Έμπερτ». Η καταγραφή των προγραμμάτων διακυβέρνησης των συγκεκριμένων κομμάτων, καθώς και η αποτύπωση των τάσεων της εκλογικής τους βάσης αποτελεί παράλληλα και ένα χρήσιμο «εργαλείο» για τους αναποφάσιστους.
Όπως φαίνεται στο διάγραμμα 1, το ελληνικό πολιτικό τοπίο στη μεταμνημονιακή περίοδο έχει δισδιάστατη δομή. Σύμφωνα με το Ίδρυμα, φαίνεται να υπάρχει κάποιος βαθμός πόλωσης κατά μήκος του άξονα αριστερά-δεξιά, ιδίως μεταξύ της Νέας Δημοκρατίας και των αριστερών κομμάτων και των κομμάτων του κέντρου (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, ΚΚΕ, ΜέΡΑ25). Για την Ελληνική Λύση, τα οικονομικά ζητήματα φαίνεται να είναι λιγότερο σημαντικά και η θέση της για την οικονομία είναι κάπως αμφίσημη - όπως και σε άλλα δεξιά λαϊκιστικά κόμματα στην Ευρώπη.
Το διάγραμμα 2 αποκαλύπτει ότι η ευρωπαϊκή διάσταση τέμνει το οικονομικό χάσμα αριστεράς-δεξιάς και ότι τα ευρωπαϊκά ζητήματα ευθύνονται κατά κύριο λόγο για τον δισυπόστατο χαρακτήρα του ελληνικού κομματικού συστήματος. Παρόλο που τα κόμματα της αριστεράς (ιδίως το ΚΚΕ) ήταν ανέκαθεν οι κύριοι εκπρόσωποι του ευρωσκεπτικισμού στην Ελλάδα, η πολιτικοποίηση των θεμάτων που σχετίζονται με την ΕΕ κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης είχε αντίκτυπο στη δομή του πολιτικού ανταγωνισμού.
Τις προηγούμενες δεκαετίες, η συντριπτικά φιλοευρωπαϊκή στάση του ελληνικού εκλογικού σώματος σήμαινε ότι αυτή η διάσταση του ανταγωνισμού ήταν ως επί το πλείστον αδρανής. Αυτό που είναι πιο αξιοσημείωτο σε αυτό το σχήμα είναι ο βαθμός στον οποίο ο άξονας υπέρ/αντι-Ευρώπης διαιρεί και κάνει διακρίσεις μεταξύ των κομμάτων της Αριστεράς, τα οποία υιοθετούν θέσεις σε όλο το φάσμα. Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ παρουσιάζονται ως τα κύρια φιλοευρωπαϊκά κόμματα, ενώ το κομμουνιστικό κόμμα ανήκει στην ομάδα των σκληρών ευρωσκεπτικιστών. Η θέση του ΣΥΡΙΖΑ και του ΜέΡΑ25 αντανακλά τη γενικότερη στρατηγική επιλογή τους να στηριχθούν σε πιο ευρωκριτικές θέσεις.
Μόλις αφαιρεθεί η διάσταση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης (διάγραμμα 3), φαίνεται ότι υπάρχει μια αριστερή-ελευθεριακή έναντι δεξιάς-αυταρχικής διάστασης του πολιτικού ανταγωνισμού. Ωστόσο, ορισμένες κομματικές παρακαταθήκες και ιδεολογικά χαρακτηριστικά περιπλέκουν κάπως τη δομή του ανταγωνισμού.
Ολόκληρη η μελέτη του Ιδρύματος «Φρίντριχ Έμπερτ» εδώ
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
