Η Μαρίζα Κωχ βρέθηκε την Πέμπτη (1/6) στο «Στούντιο 4» και περιέγραψε τον κινηματογραφικό τρόπο με τον οποίο γνωρίστηκαν οι γονείς της, ενώ μίλησε ιδιαίτερα για τον πατέρα της - ο οποίος ήταν αξιωματικός του Γερμανικού Ναυτικού - και το πώς διαχειρίστηκε η ίδια την απώλειά του, μιας και εκτελέστηκε από τους ίδιους τους Γερμανούς.
«Είμαι παιδί πρώην κατακτητή, αλλά όσα μάθαμε από τη μητέρα μου για τον πατέρα μου ήταν τόσο όμορφα και συγκινητικά που θέλησα να έχω σε ό,τι κάνω στη ζωή μου το όνομά του. Τα πρώτα χρόνια μετά τον πόλεμο ήταν όλα νωπά στη σκέψη των ανθρώπων. Οπότε εγώ είχα ένα χρέος παραπάνω, να γίνω κάτι αγαπητό», τόνισε η ίδια.
Η «κινηματογραφική» γνωριμία των γονιών της
Η Μαρίζα Κωχ περιέγραψε στη συνέχεια τον κινηματογραφικό τρόπο με τον οποίο γνωρίστηκαν οι γονείς της, λέγοντας:
«Η μητέρα μου ήρθε να χειρουργηθεί στην Αθήνα και μια φίλη της την πήγε να βγάλουν φωτογραφίες. Τις έβγαλαν, αλλά εκείνες τις μέρες ο πατέρας μου - αξιωματικός του γερμανικού Ναυτικού - είχε εγκατασταθεί στην πλατεία Κλαυθμώνος. Είδε μια πανέμορφη κοπέλα και διέταξε και του έδωσε ο φωτογράφος τις φωτογραφίες και του είπε να τον ειδοποιήσει όταν πάει να τις πάρει. Όταν εμφανίστηκε η μητέρα μου, πήγε να του τις αρπάξει. Την καθίζει στο παγκάκι. Καθώς ήταν παπαδοπούλα και ήξερε τη γλώσσα του Ευαγγελίου, άρχισε να καταλαβαίνει τι της έλεγε, της μιλούσε αρχαία Ελληνικά. Της έδωσε νέο ραντεβού. Παρότι ήταν νευριασμένη και φοβισμένη, παρακαλούσε να της δώσει νέο ραντεβού. Της εξήγησε ότι αυτό που έχει στον λαιμό της, μια βελούδινη κορδέλα, ήταν επικίνδυνο».
Η απώλεια του πατέρα της
Όσον αφορά τον θάνατο του πατέρα της όταν εκείνη ήταν δέκα μηνών, η Μαρίζα Κωχ δεν έκρυψε ότι ακόμα και μεγαλώνοντας, δεν είχε καμία ελπίδα ότι μπορεί να τον ξανάβλεπε.
«Δεν τον πρόλαβα τον πατέρα μου, όχι. Ξέρω, όμως, ότι με αγκάλιασε γιατί ήμουν δέκα μηνών όταν τον εκτέλεσαν. Ξέρουμε ότι ήταν στο κρατητήριο, αλλά δεν ξέρουμε μετά τι έγινε. Ξέρουμε, όμως, ότι την ημέρα της οπισθοχώρησης των Γερμανών, ο Νίκος Κούνδουρος με τα παιδιά της ΕΠΟΝ ήταν πάνω στο καμπαναριό του Αγίου Διονυσίου οπλισμένα και μου ορκίστηκε ότι δεν βάρεσαν καμία τουφεκιά. Τους άφησαν και έφυγαν, άδειασαν το αρχηγείο και το κρατητήριο που ήταν το πειραματικό σχολείο. Έφυγαν όλοι, αλλά στο τέλος βρέθηκαν εκτελεσμένοι άνθρωποι κάτω στο κρατητήριο», είπε αρχικά η ίδια.
«Ο Θεός ξέρει… Ξέραμε ότι αν είχε ζήσει, δεν χρειαζόταν να μας ψάξει. Ήξερε ότι στη Σαντορίνη θα έβρισκε τα χνάρια μας», πρόσθεσε.
Σε ερώτηση της Νάνσυς Ζαμπέτογλου για το αν μεγαλώνοντας, είχε την ελπίδα ότι μπορεί να τον έβλεπε ζωντανό, η Μαρίζα Κωχ δεν έκρυψε ότι «Δεν μας άφησε τέτοια ελπίδα η μαμά γιατί φόρεσε τα μαύρα και έμειναν για πάντα».
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
