Μενού

Κατερίνα Μπέη: «Ο Καζαντζίδης είχε τα πάντα, αλλά ήταν σαν να μην μπορούσε να τα χαρεί»

Κατερίνα Μπέη
Κατερίνα Μπέη
  • Α-
  • Α+

«Υπάρχω, κι όσο υπάρχεις θα υπάρχω», τραγουδάω από μέσα μου καθώς πηγαίνω στου Ψυρρή να συναντήσω την Κατερίνα Μπέη, τη σεναριογράφο της ταινίας «Υπάρχω». Της ταινίας που θα δώσει σε όλους όσους αγάπησαν τον Καζαντζίδη και τη μουσική του την ευκαιρία να κοιτάξουν πιο βαθιά στην προσωπικότητά του. 

«Ο Καζαντζίδης, ενώ είχε όλα τα πράγματα στα πόδια του, ήταν σαν να μην μπορούσε να τα χαρεί. Είχε μια ακεραιότητα και μια απολυτότητα που τον έκαναν απρόβλεπτο και πολύ ενδιαφέροντα. Ο χαρακτήρας του είχε μεγάλη γοητεία, αλλά είχε και αυτό που δεν ξέρεις και τι θα σου ξημερώσει», μού λέει κατά τη διάρκεια της κουβέντας μας η Κατερίνα Μπέη.

Τα τραγούδια του Στέλιου ή για να το πω όπως τον έλεγαν οι φανατικοί, του... «Στελλάρα», «μίλησαν» στην ψυχή κάθε Ελληνίδας και Έλληνα. Στην ψυχή της Κατερίνας Μπέη, «μιλούν» συγκεκριμένα το "Δε θα ξαναγαπήσω", το "Η ζωή μου όλη" και το "Αγριολούλουδο".

Το 2019 έγραψες το σενάριο για την ταινία «Ευτυχία» που αφορούσε τη ζωή της μεγάλης στιχουργού Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου. Τώρα υπογράφεις το σενάριο για το «Υπάρχω» που αφορά τη ζωή του εξίσου σπουδαίου Στέλιου Καζαντζίδη. Σου αρέσει η εποχή που έζησαν εκείνοι οι άνθρωποι;

Και η «Ευτυχία» και το «Υπάρχω» μου ανατέθηκαν. Επέλεξα να τα κάνω γιατί και οι δύο είναι πολύ διαφορετικές αλλά ενδιαφέρουσες προσωπικότητες και είναι πρόκληση να ασχοληθείς με τους ίδιους, με τον περίγυρό τους, με εκείνη την εποχή.

Καλείσαι μέσα σε ένα κινηματογραφικό περίπου δίωρο να χωρέσεις τη ζωή μεγάλων προσωπικοτήτων. Πόσο δύσκολο είναι αυτό;

Το να κάνεις μέσα σε ένα δίωρο μία περίοδο πενήντα - εβδομήντα ετών και να έχει και τα χαρακτηριστικά της ταινίας, να έχει δηλαδή πλοκή, να μη μοιάζει με ντοκιμαντέρ, είναι σχεδόν ακατόρθωτο. Με όποια προσωπικότητα και να ασχοληθείς είναι πρόβλημα. Η μεγάλη χρονική περίοδος σου δημιουργεί ένα πρόβλημα παραπάνω.

Συζήτηση με την Κατερίνα Μπέη

Πόσο καιρό σου παίρνει να γράψεις το σενάριο μίας τέτοιας ταινίας;

Αυτό είναι κάτι πολύ σχετικό γιατί μπορεί το πρώτο draft να τελειώσει γρήγορα, σε 2-3 μήνες, αλλά αυτό μετά συνεχίζει και γράφεται και όσο περνάει ο καιρός είτε σκέφτεσαι και κάτι άλλο, είτε σου έρχεται και κάποια άλλη πληροφορία μιλώντας με τους συγγενείς.

Είναι μία διαδικασία που δε σταματά. Ακόμα και στο γύρισμα μπορεί να συμβεί κάτι και να πρέπει να κάνεις προσαρμογές, ή κάτι να μη σου βγαίνει και να πρέπει να το σώσεις από αλλού. Όσο διαρκεί η ταινία, δηλαδή από τη χρηματοδότηση, το σενάριο και το γύρισμα είναι ένα ζωντανό πράγμα που διαμορφώνεται. Συνήθως το σενάριο μεγαλώνει πολύ, αυτό γίνεται πάντα. 

Πώς το αντιμετωπίζεις;

Στενοχωριέσαι όταν πρέπει να κόψεις, αλλά το έχω συνηθίσει. Ξέρω ότι θα έρθει εκείνη η ώρα που πρέπει να κόψουμε. Το κάνουμε για το καλό της ταινίας. Αν δεν το κόψεις εκείνη την ώρα και το αφήσεις και το γυρίσεις, μετά θα πρέπει να κόβεις γυρισμένα πράγματα που είναι ακόμα πιο επίπονο και πιο άτσαλο.

Έχεις αγαπημένο τραγούδι του Στέλιου Καζαντζίδη;

Μου αρέσουν πολύ το «Δε θα ξαναγαπήσω», το «Η ζωή μου όλη» και το «Αγριολούλουδο».

Θα τα ακούσουμε στην ταινία;

Ναι, θα τα ακούσουμε.

Έγινε μεγάλη κουβέντα γύρω από το πρόσωπο του Χρήστου Μάστορα, ο οποίος θα κάνει το ντεμπούτο του ως ηθοποιός υποδυόμενος τον Στέλιο Καζαντζίδη. Αρκετοί ήταν εκείνοι που είπαν ότι δεν πέρασε καν από casting για να πάρει τον ρόλο. Πώς τοποθετείσαι απέναντι σε αυτά τα σχόλια;

Ο καθένας λέει την άποψή του. Δεν είναι απαραίτητο να αρέσει σε όλους. Είναι πολύ πιθανό κάποιοι να ξενίστηκαν και να τους φάνηκε ύποπτο, να μην πιστεύουν καν ότι πέρασε από casting.

Όμως από την άλλη η Tanweer είναι μία εταιρεία παραγωγής που κάνει μεγάλες δουλειές με πολλά λεφτά και θα ήταν εξαιρετικά αυτοκαταστροφικό να πάρει κάποιον χωρίς να θεωρεί ότι κάνει.

Πάντως και από το trailer της ταινίας είδαμε ότι πρόκειται για μια εξαιρετική μεταμόρφωση του Χρήστου Μάστορα. 

Δεν θα μοιάζει στο πρόσωπο, αλλά στο σουλούπι, θα φέρει την ατμόσφαιρα. Ο Χρήστος Μάστορας τραγουδάει πολύ ωραία. Στην ταινία τραγουδάει ο ίδιος. Στο τέλος της ταινίας το «Υπάρχω» θα είναι μισό μισό με τον Καζαντζίδη. Βρέθηκαν άνθρωποι να πουν ότι αυτό όλο είναι ΑΙ, με τεχνητή νοημοσύνη. Δεν ισχύει αυτό. Ο Μάστορας τραγούδησε και τους άφησε με το στόμα ανοιχτό.

 Η «Ευτυχία» είχε έντονο το κωμικό στοιχείο. Στο «Υπάρχω» θα δούμε κάτι τέτοιο;

Η Ευτυχία και ο Στέλιος ήταν δύο πολύ διαφορετικές προσωπικότητες. Το «Υπάρχω» είναι μία ταινία που έχει ευχάριστες φάσεις, γιατί έχει και πολύ τραγούδι, έχει ερωτικές ιστορίες, έχει απ'όλα.

Αν μπορούσες να πάρεις κάτι από την εποχή εκείνη που έζησαν αυτοί οι άνθρωποι και να το φέρεις στο τώρα, τι θα ήταν αυτό;

Η αθωότητα. Ο κόσμος τότε ήταν ακόμα πολύ ταλαιπωρημένος από τους πολέμους και τη φτώχεια και υπήρχε μια αθωότητα και μία χαρά απέναντι στο οτιδήποτε κατακτούσε.

Αυτό είναι μάλιστα ένα στοιχείο που δεν είχε ο Καζαντζίδης. Ο Καζαντζίδης, ενώ είχε όλα τα πράγματα στα πόδια του, ήταν σαν να μην μπορούσε να τα χαρεί.

Αυτό τον έκανε πολύ ενδιαφέρουσα προσωπικότητα στα μάτια μου. Γενικά είχε πάρα πολλά πράγματα που τον έκαναν ενδιαφέρουσα προσωπικότητα. Είχε πολύ έντονο το αίσθημα δικαίου, πάλευε πάρα πολύ για τον κλάδο του, για τους μουσικούς του. Είχε μια ακεραιότητα και μια απολυτότητα που τον έκαναν απρόβλεπτο και πολύ ενδιαφέροντα.

Όταν γεννήθηκε η ιδέα να κάνετε ταινία τη ζωή του Στέλιου Καζαντζίδη και το ανακοινώσατε, συγγενείς και μη, το καλοδέχτηκαν;

Το αγκάλιασαν πολύ όλοι. Εγώ είχα για συμβούλους μου σε όλη αυτή τη διαδικασία της συγγραφής του τον Γιώργο Λιάνη και τον Κώστα Μπαλαχούτη.

Ο Καζαντζίδης είναι κάποιος που τον ξέρουν όλοι και όλοι έχουν άποψη για αυτόν. Υπάρχουν κάποιοι που δεν τον συμπαθούν, υπάρχουν κάποιοι που μπορεί να θυμούνται τις δικαστικές διαμάχες που είχε.

Ο χαρακτήρας του είχε μεγάλη γοητεία, αλλά είχε και αυτό που δεν ξέρεις και τι θα σου ξημερώσει. Σε πολλά σημεία ο χαρακτήρας του ήταν αχαρτογράφητος. Όμως, νομίζω η πρόθεσή του ήταν καλή και ό,τι έκανε το έκανε γιατί ένιωθε ότι πάνε να τον εκμεταλλευτούν.

Όλοι έχουν περιέργεια, όλοι θέλουν να δουν πως θα αποτυπωθεί η ζωή του. Αυτή ήταν η πρόκληση και η μαγεία επειδή όλοι έχουν άποψη για τον Καζαντζίδη. Ο καθένας θα έχει κάτι να πει.

Σε πειράζουν τα τυχόν αρνητικά σχόλια; Τα διαβάζεις;

Ανάλογα σε τι φάση βρίσκομαι. Μερικές φορές με διασκεδάζουν κιόλας. Με τα αρνητικά σχόλια που διάβασα για τη «Φόνισσα» διασκέδασα πολύ. Ωστόσο, έχω και ανθρώπους που σέβομαι πολύ τη γνώμη τους και θα στενοχωρηθώ αν μου πουν ότι κάτι που έκανα δεν ήταν καλό.

Ποιο ήταν το χειρότερο που άκουσες για τη «Φόνισσα»;

Ότι είναι woke προπαγάνδα από λεσβίες. Περισσότερο όμως από τα σχόλια με ενοχλεί αν οι άνθρωποι που αναλάβουμε κάτι, κάνουμε κατώτερη δουλειά από αυτή που μπορούμε να κάνουμε και αυτό φανεί. Αν μεταξύ μας ξέρουμε ότι κάπου μας έχει ξεφύγει. Με ενοχλεί όταν ξέρω ότι κάτι ήταν για να είναι καλύτερο και το ξεπέταξα, δεν το έκανα καλά.

Αν όμως δεν ξέρω κάποιον και ποια είναι η πρόθεσή του δεν μπορώ να πάρω στα σοβαρά ούτε το καλό ούτε το κακό σχόλιο. 

Έγραψες το σενάριο και για τον «Νόμο του Μέρφυ». Ο νόμος αυτός στην πραγματικότητα λέει πως «οτιδήποτε μπορεί να πάει στραβά, θα πάει στραβά». Το πιστεύεις αυτό;

Πιστεύω ότι μερικά πράγματα δεν έχει νόημα να τα βιάζεις, πρέπει να τα αφήσεις να γίνουν και μετά όταν περάσει η μπόρα να κάτσεις να τα αντιμετωπίσεις.

Δεν πιστεύω ότι πρέπει να πηγαίνεις κόντρα στο κύμα. Το βρίσκω λίγο εγωιστικό και λίγο κουτό, είναι σαν να μην λαμβάνεις υπόψιν σου το περιβάλλον και τις συνθήκες. Πρέπει να πηγαίνεις με τις συνθήκες.

Νόμος του Μέρφυ

Πώς ήταν το ταξίδι μέχρι να γραφτεί «Ο Νόμος του Μέρφυ»;

Ήταν φανταστική διαδρομή. Το γράψαμε με τον Άγγελο Φραντζή και τον Κωστή Σαμαρά. Πέρασε από πάρα πολλά στάδια. Το ξεκινήσαμε πολύ νωρίς και το μεταλλάξαμε δυο τρεις φορές.

Έχει στοιχεία από κομεντί. Το ονομάζουμε υπαρξιακή κωμωδία. Μπορείς να βρεις όλα τα υπαρξιακά σου μέσα αλλά τα σοβαρά είναι ειπωμένα με αστείο τρόπο.

Τελείωσες τη Νομική αλλά δεν ασχολήθηκες.

Ήμουν καλή μαθήτρια και είχα να διαλέξω αν θα γίνω φιλόλογος ή θα πάω στη Νομική. Στη Νομική έδινα και μια πιθανότητα να μου αρέσει. Τελικά δεν μου άρεσε, την τέλειωσα με τα χίλια ζόρια.

Αργότερα, πήγα σε σχολή δημοσιογραφίας και μετά άρχισα να γράφω στα περιοδικά.

Έχεις γράψει και εφτά βιβλία.

Άραγε θα καταφέρω να γράψω τώρα άλλο; (γέλιο). Το βιβλίο θέλει αφοσίωση.

Η έμπνευση πώς έρχεται;

Έμπνευση είναι οι άνθρωποι που συναναστρεφόμαστε, οι ταινίες που βλέπουμε, τα μέρη που πηγαίνουμε και τα ταξίδια που κάνουμε.

Η Κατερίνα διαβάζει τα βιβλία της Κατερίνας μετά από καιρό;

Όχι.

Τις ταινίες που έχεις υπογράψει το σενάριό τους τις βλέπεις;

Άμα πέσω πάνω τους θα δω λίγο. Μέχρι να φτάσει η ταινία στον κινηματογράφο, οι συντελεστές την έχουμε δει πολλές φορές. Το πιο δύσκολο είναι που τις βλέπεις χωρίς καλό ήχο, χωρίς μουσική, χωρίς καλή εικόνα. Είναι γυμνή. Εκείνη τη στιγμή νιώθεις σαν να έχεις φάει ξύλο.

Τελικά ποιος είναι ο καλός σεναριογράφος;

Αυτός που καταφέρνει να σε κάνει να αισθανθείς.

Πιστεύεις το έχεις πετύχει αυτό με τους ανθρώπους που βλέπουν τις ταινίες σου;

Δεν μπορώ να το πω αυτό. Αισθάνομαι ότι σε κάποιες δουλειές αυτό έχει βγει καλά και σε κάποιες λιγότερο. Αλλά είναι συνολική δουλειά.

Δύσκολες οι ομαδικές συνεργασίες.

Δύσκολες αλλά και εύκολες. Εμένα με ηρεμεί το ότι γράφω κάτι και έχουμε μια ομάδα που θα μου κάνει βοηθητικές παρεμβάσεις. Με κάνει και νιώθω πιο σίγουρη.

Δεν το βλέπω αρνητικά γιατί κρίνω τα πράγματα από τις προθέσεις. Αν νιώσω ότι ο άλλος έχει την ίδια πρόθεση με μένα, να έχουμε καλό αποτέλεσμα και ταιριάζουν οι αισθητικές μας, μόνο καλό είναι να σου λέει ο άλλος τις ιδέες του. Καλύτερα πέντε μυαλά από ένα. 

Έχεις κάνει δουλειές που δεν πήγαν καλά;

Πάντα συμβαίνει αυτό. Σε όλες τις δουλειές υπάρχουν πράγματα που θα μπορούσαν να έχουν πάει καλύτερα. Αλλά είτε βιώσω μία αποτυχία είτε μία επιτυχία, αυτό δεν μου αλλοιώνει την αγάπη μου για αυτό που κάνω. Αν δεν πάει καλά στενοχωριέμαι. Θα κάνω αυτοκριτική αλλά δεν αλλάζει το πως νιώθω.

Μετά τον κορονοϊό οι άνθρωποι προτίμησαν περισσότερο το θέατρο από τον κινηματογράφο. Γιατί πιστεύεις ότι συνέβη αυτό;

Με τον κορονοϊό οι άνθρωποι ήταν κλεισμένοι μέσα στα σπίτια με τις πλατφόρμες και την τηλεόραση. Μετά από αυτό είχαν ανάγκη από ζωή. Με το θέατρο είναι πιο άμεση η επαφή. Συν τοις άλλοις, γίνονται ωραίες παραστάσεις και το κοινό βρήκε ενδιαφέρον. 

Οι πλατφόρμες κάνουν ζημιά στον κινηματογράφο;

Φυσικά και κάνουν. Είσαι στο σπίτι σου και βλέπεις υπερπαραγωγές σε ό,τι είδος θες χωρίς να χρειάζεται να πας στον κινηματογράφο.

Βλέπεις σειρές μέσω πλατφόρμας; Έχεις κάποια με την οποία να έχεις «κολλήσει»;

Φυσικά. Τελευταία σειρά που κόλλησα ήταν το «Baby raindeer», δεν το λες και πρωτότυπο (γέλιο). Είδα και το «Disclaimer» και ήταν καλό.

Θα μου πεις τρία πράγματα στα οποία λες «ναι» και τρία πράγματα στα οποία λες «όχι»;

Ναι στο χιούμορ, στην καλή πρόθεση και στη συνέπεια. Όχι στην ανευθυνότητα, στην τεμπελιά και στην κουτοπονηριά.

Google News

Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.