Οι βιντεοκασέτες για τη δεκαετία του '80, ήταν κάτι σαν το Netflix που έχουμε σήμερα.
Ας διαβάσουμε μια ενδιαφέρουσα εισαγωγή για τη «Γυναικάρα με τα Πράσινα»:
«Αν σας ληστέψουν και στον τόπο του εγκλήματος βρείτε μια γυναικεία κάλτσα, τότε σίγουρα ο δράστης είναι η γυναικάρα με τα πράσινα. Ο θηλυκός αυτός φαντομάς χτυπά αδίστακτα και ληστεύει τους αρσενικούς που έχουν πέσει θύματα της γοητείας του.
Οι δυο δαιμόνιοι αστυφύλακες που αρχίζουν τις έρευνες για την ανακάλυψη της, δεν μπορούν να φανταστούν ότι η γυναικάρα με τα πράσινα που αναζητούν είναι η Αννίτα, το ντροπαλό κορίτσι, που μένει στην ίδια αυλή μαζί τους».
Και άλλη μια για τον «Νταβατζή» με τους ενδιαφέροντες χρωματισμούς εσωρούχων:
«Ο νταβατζής με τα ριγέ σώβρακα (Κώστας Μπακοδήμος, 1985) δεν είναι άλλος από τον Μηνά (Νίκος Τσούκας), ο οποίος σκαρφίζεται χίλιους τρόπους για να εξασφαλίσει τα χρήματα που θα... απογειώσουν την καριέρα του. Τριγυρνά και κάτω από την Ακρόπολη με τη φλογέρα του, ενώ ο Ραδίκης (Κώστας Τσάκωνας) απορεί. Είναι αυτή άραγε φάτσα νταβατζή;».
Aς φτάσουμε στο ερώτημα που συνδέει αυτές τις δύο εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους ταινίες. Η μία είναι μια κάπως πρόχειρη, αντιγραφή της «Γυναικάρας με τα Κόκκινα» που είχε κυκλοφορήσει στην Αμερική, με τον Τζιν Γουάιλντερ (ή και του «The Legend of Billie Jean»). Έχει τουλάχιστον τη νεαρή Ελένη Φιλίνη ως βαρύ πυροβολικό.
Η άλλη, μια ταινία που δίνει χώρο στον Κώστα Τσάκωνα να δείξει το δαιμόνιο, αυτοσχεδιαστικό ταλέντο του. Είναι και οι δύο ταινίες που γυρίστηκαν για την αγορά του βίντεο, και βγήκαν κατευθείαν σε βίντεο κλαμπ, τη δεκαετία του '80.
Και φτάσαμε στη στιγμή του κρίσιμου ερωτήματος
Ποια από τις δύο ταινίες γυρίστηκε πρώτη; Όποιος καταφέρει να διαλευκάνει αυτό το ερώτημα, θα έχει απαντήσει παράλληλα και σε άλλο ένα, αυτό για την πρώτη ελληνική βιντεοταινία που γυρίστηκε στην ιστορία του ελληνικού (βιντεο)σινεμά.
Χρήστες του forum Retromaniax ισχυρίζονται πως η μια γυρίστηκε με λίγες μέρες διαφορά από την άλλη, ενώ ο ηθοποιός Πάνος Σουπιάδης, ο οποίος αναζητά την εν λόγω ταινία σε φυσική κόπια, μέσω δημοσίευσης στο Facebook είναι βέβαιος πως η «Γυναικάρα» είναι η πρώτη ελληνική βιντεοταινία όλων των εποχών.
Αν θεωρήσουμε ότι ευσταθεί η δημοσίευση του Πάνου Σουπιάδη, τότε έχουμε τα εξής δεδομένα για να περιγράψουμε συνοπτικά την ελληνική βιντεοταινία των '80s. Ξεκίνησε ως μια προσπάθεια φτηνής αντιγραφής των ταινιών του Χόλιγουντ. Για να πετύχει αυτόν τον στόχο, επιστράτευε καταρχήν, πανέμορφες γυναίκες (με εντυπωσιακά χαμηλές αμοιβές, η Φιλίνη είχε πάρει μόλις 100.000 δραχμές) και ηθοποιούς με ταλέντο στο να «εκσφενδονίζουν» ατάκες με καλό timing, συνήθως κωμικές.
Όταν το θέμα της ήταν κωμικό/περιπετειώδες, θα είχε πάντα ένα «σφηνάκι» από πλάνα από δημοφιλείς ντίσκο της εποχής, με κολλητικά ποπ χιτάκια να παίζουν ως μουσική υπόκρουση.
Όλα τα παραπάνω, και με δεδομένη την έλλειψη αξιόλογων κινηματογραφικών ταινιών, κατέληγαν ακαταμάχητα για το κοινό, περίπου όπως συμβαίνει σήμερα με το Netflix, μια μηχανή που περιέχει ταινίες και σειρές «με το κιλό», από αριστουργήματα της 7ης τέχνης, μέχρι κακόγουστες κόπιες, αλλά με παραγωγή πολύ πιο ακριβή από αυτές των βιντεοκασετών.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
