Αντίστροφα μετρά ο χρόνος για την πρεμιέρα της ταινίας «Ναπολέων» με τον Χοακίν Φίνιξ στον πρωταγωνιστικό ρόλο και τον Ρίντλεϊ Σκοτ να υπογράφει τη σκηνοθεσία και τον Ντέιβιντ Σκάρπα το σενάριο.
Η ταινία είναι μια πρωτότυπη και προσωπική ματιά στην καταγωγή του Ναπολέοντα και την ταχεία, αδίστακτη αναρρίχησή του σε αυτοκράτορα, ιδωμένη μέσα από το πρίσμα της εθιστικής και συχνά ασταθούς σχέσης του με τη σύζυγό του και μοναδική αληθινή αγάπη του, τη Ζοζεφίνα, την οποία υποδύεται η Βανέσα Κίρμπι.
Η ταινία αποτυπώνει τις περίφημες μάχες του Ναπολέοντα, την αδυσώπητη φιλοδοξία και το εκπληκτικό στρατηγικό μυαλό του. Στο rogerebert.com είδαν την ταινία μία εβδομάδα πριν από την πρεμιέρα της (σ.σ. 22 Νοεμβρίου στους κινηματογράφους) και η κριτική είναι εξαιρετική για τον Ρίντλεϊ Σκοτ, όχι όμως και για το σενάριο. «Το πολεμικό έπος μεγάλου προϋπολογισμού του Ρίντλεϊ Σκοτ είναι μια σειρά από επιτυχημένες σκηνές μάχης. Για άλλη μία φορά η δεξιοτεχνία του Σκοτ είναι σε πλήρη επίδειξη εδώ, αλλά βρίσκεται στην υπηρεσία ενός βαθιά ρηχού σεναρίου» γράφουν.
«Πολλοί οι σκηνοθέτες που προσπάθησαν να ακολουθήσουν τον Ναπολέοντα στα μονοπάτια της δόξας του, όμως μόνο ο Ρίντλεϊ Σκοτ κατάφερε να σκηνοθετήσει μία ολοκληρωμένη βιογραφία δυόμιση ωρών» γράφουν στον Guardian, αναφέροντας ότι ο «Χοακίν Φίνιξ ερμηνεύει υπέροχα τον ρόλο του, σε μία συναρπαστική βιογραφία».
Ένα από τα προβλήματα όμως, σύμφωνα με το rogerebert.com, είναι ότι το σενάριο του Ντέιβιντ Σκάρπα προσπαθεί να χωρέσει πολλά γεγονότα της ζωής του στον χρόνο μιας ταινίας, καταγράφοντας την άνοδο του Ναπολέοντα Βοναπάρτη (Χοακίν Φίνιξ) στην εξουσία και τους πολεμοκάπηλους τρόπους του που οδήγησαν στον θάνατο εκατομμυρίων ανθρώπων του, φτάνοντας μέχρι τον θάνατό του το 1821.
Φυσικά, η ταινία ξεκινά κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης, καθώς ο Βοναπάρτης ανεβαίνει στην πολιτική κλίμακα της Γαλλίας με την πολεμική του δεινότητα πάνω απ' όλα. Μια πρώιμη σεκάνς που παρουσιάζει την πολιορκία της Τουλόν το 1793 με εκπληκτική και γραφική λεπτομέρεια αποτελεί κορυφαία στιγμή.
Ο Σκοτ, σύμφωνα με τον Guardian, στήνει ένα συναρπαστικό σκηνικό δράσης για το πρώτο μεγάλο επίτευγμα του Ναπολέοντα ως νεαρού πυροβολητή: την τολμηρή επίθεση κατά των Βρετανών στην Τουλόν το 1793, η οποία εδραίωσε τη φήμη του ως στρατηγικού μάστορα και μισητού των Άγγλων.
Καθώς ο Βοναπάρτης του Φίνιξ ηγείται μιας νυχτερινής επίθεσης σε ένα οχυρό στο λιμάνι, ο ηθοποιός αποτυπώνει τα νεύρα του με τρόπο που παραπέμπει σε μια πιο ανθρώπινη απεικόνιση απ' ό,τι θα επιτρέψει, δυστυχώς, η υπόλοιπη ταινία, σύμφωνα με το rogerebert.com. Ολόκληρη η σκηνή είναι γυρισμένη με καθηλωτική λεπτομέρεια.
Οι επιστολές του Ναπολέοντα προς τη Ζοζεφίνα αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της ταινίας του Σκοτ, μια επιλογή που αναμένεται να δώσει στο έργο θερμότητα και πάθος.
Το χειρότερο απ' όλα είναι ότι μέχρι τη στιγμή που ο «Ναπολέων» φτάνει στο Βατερλώ, δεν ξέρουμε πολλά περισσότερα για τον ομώνυμο χαρακτήρα απ' ό,τι όταν ξεκίνησε η ταινία.
Τούτου λεχθέντος, η τεχνική οξυδέρκεια που επιδεικνύεται στο «Napoleon» μπορεί να είναι αρκετή για να δικαιολογήσει την ύπαρξή του για τους οπαδούς των ιστορικών πολεμικών επών. Είτε πρόκειται για αιματοβαμμένα σώματα είτε για κύματα στρατιωτών που ορμούν στη μάχη, η ταινία έχει μερικές σκηνές μάχης που «βουίζουν» από ενέργεια.
Ίσως το νόημα είναι ότι ο Ναπολέων Βοναπάρτης ήταν πραγματικά ζωντανός μόνο όταν περιβαλλόταν από τόσο πολύ θάνατο.
Δείτε επίσης:
Η έκπληξη των Γερμανών στον Μητσοτάκη, ο παίκτης ριάλιτι Κασσελάκης και ο «σκασμένος» βουλευτής
Οι «άρχοντες της αθηναϊκής νύχτας» που έφτασαν στην οικονομική κατάρρευση
Παρουσιάστρια δημοσίευσε κατά λάθος γυμνό βίντεο - «Ξέχασα ότι υπήρχαν καθρέφτες»
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
