Οι Unboxholics γέμισαν τα σινεμά με το «Μην Ανοίγεις την Πόρτα»

Μέσα στο χάος του ελληνικού Youtube, ανάμεσα σε αυτοανακηρυγμένους creators που κάνουν ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς για να καταφέρουν να ξεπεράσουν ο ένας τον άλλο σε views, υπάρχει μια ομάδα ανθρώπων πραγματικά ξεχωριστή.

Ο λόγος για τους Unboxholics, ένα κανάλι που εδώ και πολλά χρόνια προβάλει όχι μόνο την αγάπη για το gaming αλλά πολλά παραπάνω από αυτό. Από τις Horror Παρασκευές μέχρι τα «Βόλτα στην Αριδαία», βλέπουμε μια παρέα που μας έχει ανοίξει την καρδιά της και γι’ αυτό και το δέσιμο με το κοινό είναι τόσο έντονο. Αυτό το δέσιμο αποτυπώθηκε ήδη στο box office αφού οι fan γέμισαν τα σινεμά για την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία των Unboxholics με τίτλο «Μην Ανοίγεις την Πόρτα».

Τα δίδυμα αδέλφια Καρπά, δημιούργησαν ένα Youtube κανάλι στο μακρινό 2012 στο οποίο σταδιακά ανέπτυξαν το περιεχόμενό τους πέρα από το gaming και την τεχνολογία, αφού προστέθηκαν ταινίες μικρού μήκους καθώς και εντυπωσιακά κινηματογραφημένα Vlogs με τίτλο «Βόλτα στην Αριδαία».

Για πολύ καιρό, η ποιότητα κινηματογράφισης των Unboxholics τους έκανε να ξεχωρίσουν για την αισθητική και την επαγγελματικών προδιαγραφών ποιότητα των βίντεό τους. 

Μετά από τέσσερις πρωτότυπες mini ταινίες horror, καθώς και το «Κουκλοθέατρο», μια διαδραστική horror σειρά πέντε επεισοδίων, τα αδέρφια Καρπά αποφάσισαν να κάνουν το τρομαχτικό μεγάλο βήμα και στη μεγάλη οθόνη, με την πρώτη τους μεγάλου μήκους ταινία με τίτλο «Μην Ανοίγεις την Πόρτα».Το σενάριο και την σκηνοθεσία της ταινίας υπογράφουν οι Σάκης και Αλέξανδρος Καρπάς ενώ πρωταγωνιστούν οι Σάκης Καρπάς και Φωτεινή Λεβογιάννη. 

Μην Ανοίγεις την Πόρτα: Το πρώτο μεγάλου μήκους θρίλερ των Unboxholics

Ένας άντρας ζει μόνος σε μια απομακρυσμένη καλύβα στο βουνό και ξαφνικά ανοίγει την πόρτα σε μια γυναίκα που έντρομη του ζητά βοήθεια. Είναι βιολόγος που είχε κατασκηνώσει μαζί με τρεις φίλους της στο βουνό, οι οποίοι ωστόσο εξαφανίστηκαν μετά την επίθεση κάποιου «πλάσματος».

Σε σταδιακές φάσεις αμοιβαίας εξομολόγησης αποκαλύπτεται πως ο άνδρας έχει χάσει τον γιο του και η γυναίκα έχει παρελθόν κακοποίησης. Εκείνη παραμένει στο σπίτι, μέχρι τα ανεξήγητα φαινόμενα να δείξουν τον δρόμο στους χαρακτήρες και να επέλθει η κάθαρση.

Οι Unboxholics από την αρχή της ταινίας σε ρίχνουν στα βαθιά με τα επιβλητικά πλάνα των βουνών της Αριδαίας, την εντυπωσιακή φωτογραφία και το εισαγωγικό κομμάτι του Κώστα Αγέρη. Φαίνεται πως κάποια δυσοίωνη κατάσταση θα αντιμετωπίσουμε πολύ σύντομα.   

Χωρίς προχειρότητες και περιττές σκηνές, οι Unboxholics παραθέτουν μια ποιοτική δουλειά (παρά το προφανώς χαμηλό κόστος) κι ένα, κυρίως, πειστικό φιλμ τρόμου που αξιοποιεί τα τεχνικά εργαλεία (ήχος και φωτισμός) αλλά και τους κώδικες του είδους.

Οι ίδιοι οι Unboxholics δήλωσαν στο ντοκιμαντέρ σχετικά με το Making of της ταινίας πως οι δύο μεγαλύτερες επιρροές τους ήταν η Α24 και τα Sillent Hill. Οι επιρροές από τις ταινίες της Α24 είναι εμφανείς ωστόσο δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με αυτό. Απεναντίας, μακάρι να βλέπαμε και συχνότερα ελληνικές ταινίες που ποιοτικά να έχουν κοινά σημεία με τις υπέροχες παραγωγές της Α24. 

Βλέποντας την ταινία και γνωρίζοντας πολύ καλά τα Silent Hill, καταλαβαίνει κανείς αμέσως ότι η κεντρική ιδέα του Silent Hill 2 έχει εδραιωθεί για τα καλά στο μυαλό των σεναριογράφων. Δεν γίνεται και διαφορετικά άλλωστε γιατί πρόκειται για ένα παιχνίδι που σε στιγματίζει και έχει μιλήσει για την έννοια της ενοχής και του τραύματος τόσο πετυχημένα, όσο κανένα άλλο μέσο έκφρασης.

Καθώς είναι λογικό η πρώτη ταινία ενός δημιουργού να αποτελεί τη συνισταμένη των επιρροών του, είναι απόλυτα φυσιολογικό αυτό που βλέπουμε στην οθόνη. 

Η προσέγγιση είναι μινιμαλιστική, τα jumpscares όσα ακριβώς πρέπει, ενώ έμφαση δίνεται στον ήχο (με προδιαγραφές Dolby Atmos) ο οποίος ανατριχιάζει τον θεατή. Θα μπορούσαμε να πούμε πως το σενάριο ενδεχομένως έχει προβλέψιμα σημεία, ωστόσο υπερτερεί το γεγονός πως πρόκειται από τις πιο τίμιες και ενδιαφέρουσες προσπάθειες στο είδος του τρόμου, ένα είδος που είναι σχεδόν ανύπαρκτο στο ελληνικό σινεμά.

Αν εστιάσουμε στο ότι αυτή η ταινία φτιάχτηκε από 6 ανθρώπους καθαρά και μόνο από το μεράκι και την αγάπη τους για το horror, τους αξίζουν συγχαρητήρια.

Σύμφωνα με πολλές αναφορές στον διαδικτυακό τύπο, το “Μην Ανοίγεις την Πόρτα” είναι μια καλή ταινία και τέλος. Χωρίς να είναι απαραίτητη η συνοδευτική φράση που χρησιμοποιούμε σχεδόν πάντα, το «για τα ελληνικά δεδομένα». Όμως αυτή είναι η πραγματικότητα που δεν πρέπει να αγνοούμε και άλλωστε είναι το αναγκαίο πλαίσιο στο οποίο μπαίνει κάθε ταινία Ελλήνων δημιουργών. 

Τα “ελληνικά δεδομένα” μεταφράζονται ως χαμηλό (έως ανύπαρκτο) budget και αυτό σημαίνει πως η αγάπη των δημιουργών για την τέχνη τους που αψηφούν τις δυσκολίες τις οποίες θέτουν οι εγχώριες συνθήκες, έχει ακόμη μεγαλύτερη αξία. Και ακριβώς αυτό είναι που τις κάνει να έχουν μια ξεχωριστή ποιότητα.

Η ταινία των Unboxholics είναι χειροποίητη, όχι πρόχειρη και ερασιτεχνική. Είναι με χαμηλό budget αλλά καθόλου φθηνή. Είναι κυρίως η απόδειξη πως μια παρέα από την Αριδαία κατάφερε κάτι που έμοιαζε ακατόρθωτο.

Να φτιάξει μια αξιόλογη ταινία, να βρει διανομή (που είναι άθλος από μόνο του) και να καταφέρει να γεμίσει τα σινεμά με εφήβους που στις εποχές μας, έχουν περισσότερο ανάγκη από ποτέ τα υγιή πρότυπα, όπως ακριβώς αυτά που προβάλει η οικογένεια των Unboxholics.