Η ελληνική underground σκηνή χρωστάει πολλά σε εκείνα τα παιδιά της, που έχουν καταφέρει να γκρεμίσουν τα σύνορα και να ταξιδέψουν με τους ήχους τους σε όλον τον κόσμο.
Οι psychedelic ροκ Naxatras με βάση τη Θεσσαλονίκη είναι από τις εγχώριες μπάντες που έχουν διανύσει χιλιόμετρα τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, έχουν συγκεντρώσει εκατομμύρια views και streaming και τελικά έχουν διαμορφώσει τον δικό τους ήχο και τη δική τους ταυτότητα στα δέκα χρόνια δισκογραφικής πορείας. Από το πρώτο κιόλας ομώνυμο άλμπουμ τους (Naxatras, 2015), το συγκρότημα κατάφερε να μάς κάνει κοινωνούς στο μουσικό όραμα της, που παραμένει μέχρι σήμερα, πιο ζωντανό από ποτέ.
Hard psychedelic ροκ, blues και Ανατολή, αυτές είναι οι κατευθύνσεις της μουσικής τους και τα υλικά με τα οποία θέλουν να χτίσουν τη δική τους μυθολογία. Έτσι και στο «V», το 5ο και τελευταίο άλμπουμ των Naxatras, υπάρχει η ανάγκη εξερεύνησης, αλλά και το χαρακτηριστικό εκείνο στοιχείο του ονειρικού μοτίβου των - αναπόσπαστων πια - synths και των αμιγώς ανατολίτικων επιρροών.
Με αφορμή το τελευταίο τους άλμπουμ, συζητάμε με τον Γιάννη Βαγενά, τον μπασίστα και τραγουδιστή των Naxatras, για τη νέα αυτή δουλειά και για όσα συνθέτουν τον φαντασμαγορικό κόσμο της μπάντας.

Με αφορμή την κυκλοφορία του νέου σας άλμπουμ «V», πώς σας βρίσκει κάθε νέος δίσκος που έρχεται;
«Υπάρχει πάντα ενθουσιασμός όταν κυκλοφορεί ένας νέος δίσκος. Είμαστε πολύ περίεργοι να δούμε πώς θα το πάρει ο κόσμος, τσεκάρουμε τα comments συνέχεια. Μεταξύ μας, είναι πιο χαλαρά τα πράγματα γιατί ό,τι ήταν να γίνει, έχει γίνει. Έχουμε λιώσει τόσο τα κομμάτια σε πρόβες, ηχογραφήσεις, μίξεις, βίντεο και ό,τι άλλο συνεπάγεται, που για εμάς δεν είναι ουσιαστικά νέος ο δίσκος, αλλά τον ακούμε με άλλο αυτί όταν βγει».
Πώς γεννήθηκε ο νέος σας δίσκος;
«Οι πρώτες ιδέες για το δίσκο γεννήθηκαν στο παλιό μας στούντιο, το οποίο αργότερα πλημμύρισε. Νομίζω πως οι βάσεις του Spacekeeper και του Numenia ήταν η αρχή, τα κομμάτια δηλαδή που κυκλοφορήσαμε και ως singles. Υπήρχε αυτή η προδιάθεση να εξερευνήσουμε πιο πολύ το ανατολίτικο στοιχείο μέσα από το ένα prog-space πρίσμα.
Αυτό που έχουμε ακούσει από πολύ κόσμο και συμφωνούμε είναι πως ο δίσκος πρόκειται για ένα ταξίδι, όπως άλλωστε δηλώνει το concept και το εξώφυλλό του. Πρόκειται δηλαδή για ένα έργο που είναι φτιαγμένο για να ακουστεί ιδανικά στην ολότητά του και να μεταφέρει τον ακροατή στο δικό του σύμπαν».
Με το κοινό σας συναντηθήκατε πριν λίγο καιρό, με αφορμή τα 10 χρόνια από το ντεμπούτο σας άλμπουμ. Τι έχει αλλάξει για τους Naxatras όλα αυτά τα χρόνια;
«Πολλά και τίποτα ταυτόχρονα. Μουσικά δίνουμε πολύ μεγαλύτερη βάση στη λεπτομέρεια και πειραματιζόμαστε περισσότερο όταν γράφουμε νέα κομμάτια, αλλά νιώθουμε τον ίδιο ενθουσιασμό όταν γράφουμε κάτι που μας αρέσει. Έχουμε περισσότερες υποχρεώσεις και είμαστε πιο επιλεκτικοί στις εμφανίσεις μας, αλλά όταν είμαστε όλοι μαζί στο ίδιο βαν είναι πάλι λες και είμαστε στο πρώτο τουρ. Έχει πάντα πολύ πλάκα να βρισκόμαστε με το crew μας, τους δικούς μας ανθρώπους, και να περνάμε καλά παίζοντας τη μουσική μας».
Υπάρχει κάποια ιεροτελεστία που κάνετε πριν το κάθε live σας ή κάτι που σας αρέσει να κάνετε μετά;
«Δεν παίζουμε ποτέ αν δεν κάνουμε πρώτα μια τελετή στο Shiva… Αλλά όχι, απλώς πίνουμε καμιά μπύρα ή κανένα ποτό. Αν έχουμε όρεξη μετά το λάιβ θα βγούμε. Σε τουρ όχι τόσο συχνά, το να κάνεις τόσες ώρες δρόμο με hangover και μετά να παίζεις δεν είναι και πολύ ευχάριστο. Αλλά σίγουρα το πρώτο πράγμα που κάνουμε όλοι με το που τελειώσει η συναυλία είναι να πιούμε κάτι και να κάνουμε ένα τσιγάρο, μια απάντηση που μάλλον θα δώσει το 90% των μουσικών».

Μια έντονη συναυλιακή εμπειρία που θυμάστε από όλα αυτά τα χρόνια της πορείας σας;
«Η πρώτη απάντηση που μας έρχεται στο μυαλό σε αυτή την ερώτηση είναι το Duna Jam. Είναι ένα κρυφό” φεστιβάλ που γίνεται σε παραλίες της Σαρδηνίας. Δέχονται πολύ λίγο κόσμο κάθε χρόνο και κάθε μέρα γίνεται συναυλία σε άλλη παραλία. Κανείς δεν ξέρει τι μπάντες θα δει, είναι έκπληξη. Είχαμε παίξει το ηλιοβασίλεμα και ήταν από τις πιο όμορφες στιγμές που έχουμε ζήσει σαν συγκρότημα.
Είναι ένα εφικτό σενάριο για έναν μουσικό στην Ελλάδα, να φτάσει να πει ότι μπορεί να βιοποριστεί από αυτό;
«Εξαρτάται από τον κλάδο, το είδος μουσικής και πολλούς άλλους παράγοντες. Αν δεν μιλάμε για μπουζούκια, πανηγύρια, έντεχνα ή τραπ, τότε είναι σίγουρα πολύ πιο δύσκολο. Στη ροκ, τη μέταλ και την “εναλλακτική” μουσική, για να βιοποριστείς μόνο από αυτό χρειάζεται αρχικά να καταφέρεις να έχεις κάποια αναγνώριση και μετά να κάνεις συχνά περιοδείες, κυρίως στο εξωτερικό».
Δεδομένου ότι έχετε στραμμένο το διεθνές ενδιαφέρον πάνω σας, σκεφτήκατε ποτέ ότι θα ήταν καλύτερα να ζούσατε στο εξωτερικό;
«Δεν νομίζω. Στο επίπεδο που βρισκόμαστε και με τον τρόπο που έχουμε επιλέξει να κινούμαστε, διατηρώντας δηλαδή τις ζωές μας, τις οικογένειές μας σε ένα λογικό πλαίσιο, η Ελλάδα λειτουργεί σαν βάση. Βολεύει στο να δουλεύουμε μαζί το υλικό μας, να κάνουμε πρόβες και από εκεί και πέρα όλα γίνονται μέσω internet και μέσω ανθρώπων που μας εκπροσωπούν.
Σίγουρα σε κάποιες μητροπόλεις του εξωτερικού μπορείς να κάνεις πολύ καλύτερο networking, αλλά νομίζω πως η μουσική βιομηχανία ψάχνει άλλα πράγματα αυτή τη στιγμή. Το δικό μας κοινό το έχουμε χτίσει με τα χρόνια και είναι πέρα από trends και μόδες, είναι κόσμος ανεξαρτήτως εθνικότητας, φύλου, ηλικίας, άνθρωποι που αγαπούν τη μουσική».
Ποιο από τα τραγούδια σας θα αφιερώνατε στην πόλη σας, τη Θεσσαλονίκη;
«Σίγουρα το “Land of Infinite Time”, νομίζω ο τίτλος και το vibe πέφτουν ακριβώς. Ο χρόνος κυλάει διαφορετικά εδώ, όποιος έχει ζήσει την πόλη το καταλαβαίνει. Εγώ ήρθα για να σπουδάσω και έχω μείνει 15 χρόνια…»
Το κομμάτι σας που θα λέγατε σε κάποιον να ακούσει, για να σας γνωρίσει σαν μπάντα;
«Θα πω το “Numenia” που είναι groovy και έχει και βίντεο κλιπ. Ο περισσότερος κόσμος που μας ακούει μας έμαθε από το “Waves”, οπότε σίγουρα είναι μια καλή αφετηρία».
Επόμενα σχέδιά;
«Συναυλίες και φεστιβάλ το καλοκαίρι, περιοδεία το φθινόπωρο και άλλα ωραία και δημιουργικά πράγματα που θα αποκαλύψουμε σύντομα!»
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.