Η μουσική διαδρομή του Εθισμού είναι σαν μια βόλτα στο κέντρο της Αθήνας. Από το Γκύζη, στα Εξάρχεια, από την Κυψέλη στα Πετράλωνα, σαν μια βόλτα που είσαι χαμένος στις σκέψεις σου και στον ήχο από τα ακουστικά σου και που όσο περπατάς και γυρνάς όλα βγάζουν περισσότερο νόημα.
Έτσι κι ο Εθισμός, ο πιο made in Αthens ράπερ, σε κάθε δίσκο και με κάθε flow βγάζει όλο και περισσότερο νόημα και είναι εκεί για να μας ξεναγήσει στην Αθήνα του/στην Αθήνα μας
Εθισμέ, πήγαινε μας μια βόλτα στο Athens Block…
«Σ’ αυτή την πόλη μέσα και στους δρόμους αυτούς γράφτηκε η ιστορία μου»
Δεν μιλάμε απλά για έναν ραπερ που εξιστορεί αλλά για τον ράπερ - γέννημα θρέμμα Αθηναίο - που έχει ζήσει και αγαπήσει αυτή την πόλη και μέσα από τους στίχους του της λέει ένα ευχαριστώ για όσα του έδωσε. Όταν ο Εθισμός ραπάρει ξέρεις ότι εκείνη την ώρα είναι σαν να μιλάει κάθε νέος που αράζει στα σκαλάκια των Εξαρχείων, που κάνει βόλτες με το αμάξι στον Λυκαβηττό και την παρέα και βλέπει από τον Υμηττό την πόλη view, που περνάει δύσκολα αλλά έχει τους δικούς του εκεί που νιώθει μόνος, που δουλεύει και τρέχει για να ζήσει ή τρέχει πάνω σε ένα scooter σαν το δικό του. Την αγάπη για την πόλη του την παίρνει πίσω πάνω στο stage από όλα αυτά τα παιδιά και όσους αγάπησαν τη μουσική του.
«Άλλο γέννημα θρέμμα Αθηναίος, άλλο βγαίνω εθνική με GPS»
Για τον Εθισμό αλλά και για όλους εμάς που λέμε άστο το GPS ξέρω να σε πάω, Αθηναίος δεν λέγεσαι απλώς πρέπει να είσαι κιόλας.
Μπορεί να είναι μια πόλη αποξενωμένη και πλέον ένα ευρύ τουριστικό κέντρο αλλά για εμάς από το Athens Block, είναι η Αθήνα μας και ξέρουμε τα στενά της πολύ καλά. Και αυτά τα άσχημα στενά της που τα έχουμε συνδέσει με πόνο, βία και σκοτάδι αλλά και τα όμορφα στενά της που είναι πιο πολύ σπίτι μας κι από το σπίτι μας.
«Η γειτονιά μας έγινε όχυρο, φυλάω την πόλη απ’το Λυκαβηττό, να πεις στο δήμαρχο δεν το κουνάω από το κέντρο ακόμα και να φτιάξει 100 μετρό»
Σε μια φάση που στην Αθήνα ψάχνεις πάρκινγκ μόνιμου κατοίκου μέσα στο στόμα του λύκου, που τα Airbnb ξεπερνούν σε αριθμό τα σπίτια, που ζει και αναπνέει από τους τουρίστες και πετάει όλο και περισσότερο τα παιδιά της από το κέντρο της, ο ΕΘΣ είναι εκεί. Και θα μείνει εκεί να δείχνει με τις ρίμες του την ομορφιά της και να αναδεικνύει την καλή πλευρά της.
«Ζω στην πιο βρόμικη πόλη μέσα και ‘γω νιώθω ευλογία»
Αυτή η πόλη και ειδικά το κέντρο της σίγουρα δεν είναι όπως παλιότερα και οι Αθηναίοι αυτό το ξέρουμε καλά και είναι ένα “αγκάθι” για εμας. Πίσω όμως από τις βρώμικες γωνιές αυτής της πόλης κρύβεται μια ιστορία, ένας άνθρωπος που θα σου πει τι έζησε, μια τέχνη που γεννήθηκε ή ανθισε εκεί, ένα κομμάτι της κοινωνίας που έδωσε ιστορία στη γειτονιά του και όσοι είμαστε από εκεί νιώθουμε τύχη που μεγαλώσαμε κάπου κάτω από τη σκονισμένη σημερινή Αθήνα. Ο Εθισμός ξέρει τις ασχήμιες της Αθήνας, τις έχει ζήσει και μας τις έχει μοιραστεί αλλά δεν παύει να νιώθει ευγνωμοσύνη που μεγάλωσε εδώ.
«Μεγαλωμένοι μες τη φασαρία της πόλης city noise»
Οι Αθηναίοι ξέρουμε πως είναι να μένεις στην καρδιά της φασαρίας και να μην ακούς τίποτα. Η φασαρία αυτή είναι το soundtrack της καθημερινότητας μας και μας δίνει ρυθμό για να συνεχίζουμε. Η Αθήνα ρέει στις φλέβες μας και το city noise είναι το δικό μας white noise που μας ηρεμεί. Το δικό μας και του Εθισμού που εδώ γράφει και μας λέει την ιστορία του.
«Εδώ παίρνουν φωτιά οι κάδοι στης 6 Δεκέμβρη / Εδώ ανεμίζουμε πανιά της 17 Νοέμβρη»
Με τους χαρακτηριστικούς αυτούς στίχους του, ο Εθισμός μας υπενθυμίζει ότι η Αθήνα δεν είναι απλά η πρωτεύουσα, η μεγαλούπολη, η τουριστική πόλη, η πόλη της φασαρίας. Είναι η πόλη που η φασαρία γίνεται πράξη και δεν είναι πια σκέτη φασαρία αλλά μαζική ηχηρή απάντηση σε ένα σύστημα που μας δολοφονεί. Είδαμε την Αθήνα να γίνεται καμίνι στις 28/2 που συμπληρώθηκαν 2 χρόνια από το έγκλημα των Τεμπών, να ξεχειλίζει από εκατοντάδες χιλιάδες κόσμο και η “φασαρία” της να απαντάει σε όλα τα ερωτήματα που δεν απαντώνται τόσο καιρό.
Η Αθήνα έβραζε και στις 6 Δεκέμβρη και βράζει σε κάθε Δεκέμβρη του Αλέξη από τότε, δίνει ραντεβού στην πορεία κάθε 17 Νοέμβρη και η οργή και η αγανάκτηση του κόσμου της αντανακλάται στους δρόμους της. Σε αυτή την αντανάκλαση βλέπεις πάντα και τον Εθισμό. Και εμάς να είμαστε χαρούμενοι και περήφανοι που ο ράπερ που αγαπάμε είναι πάντα στη σωστή πλευρά της ιστορίας.
«Athens ζούμε στο κέντρο η πόλη του φωτός»
Η πόλη του φωτός, η πόλη των ευκαιριών, των λαμπερών βιτρίνων, των προβλημάτων με όμορφο περιτύλιγμα, της τέχνης, της μουσικής, της αραγματικής, της νεολαίας της. Ακούς τον ΕΘΣ και περπατάς μαζί του στα πιο άσχημα στενά, στις πιο δύσκολες στιγμές, στις μεγαλύτερες μαύρες τρύπες της Αθήνας και μετά σε βγάζει έτσι απλά στο φως. Και κάπως με τις ρίμες του σου βγάζει απόλυτο νόημα γιατί αυτή η πόλη είναι η πόλη του φωτός.
Γιατί αυτή η πόλη και οι άνθρωποι της (οι άνθρωποι του) είναι που τον τράβηξαν από το σκοτάδι και τον ξαναέβγαλαν στο φως της μέρας.
«Πίσω απ΄την κάπνα η πόλη με τ’ άστρα..»
Πίσω από την κάπνα λοιπόν, τη βρoμιά, τη φτώχεια, την διαφθορά, την πείνα, την εμπορευματοποίηση, το tourist hub, τις βιτρίνες, τις πινακίδες, τα καυσαέρια, τα προβλήματα, τα άγχη, την κίνηση, το χάος, υπάρχουν κάτι άστρα που λάμπουν και με το φώς τους ενώνουν όλη αυτή την πόλη.
Ο Εθισμός της Αθήνας.
Ή η Αθήνα του Εθισμού;
Ραντεβού λοιπόν στις 29/3 στο Tae Kwon Do.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
