Μενού

Αθηνά Σακαλή: «Η παράσταση θίγει ένα ζήτημα δυστυχώς επίκαιρο για το οποίο έχουμε μαύρα μεσάνυχτα»

Αθηνά Σάκαλη συνέντευξη
Φωτ.: Δομνίκη Μητροπούλου
  • Α-
  • Α+

Υπάρχουν κάποια έργα που έχουν τη δύναμη να εισβάλλουν στο μυαλό σου και να σε «μετακινούν» από την προνομιακή θέση που βρισκόσουν, μέχρι τη στιγμή που τα είδες. Είναι έργα που δεν αγνοούν, αλλά, φέρνουν στην επιφάνεια όλα όσα συμβαίνουν αν σηκώσεις το χαλί της συγκάλυψης, που σε φέρνουν αντιμέτωπο με το τι συμβαίνει εκεί που δεν μπορείς να δεις και σου υπενθυμίζουν πως θέλει αγώνα για να γίνει ο κόσμος καλύτερος. 

Η παράσταση «Και Εφύτευσευν Ο Θεός Παράδεισον» της Βαλέριας Δημητριάδου είναι ένα σύγχρονο έργο - γροθιά στο στομάχι -, από τα έργα που κατά τη γνώμη μου, λείπουν από τις παραστάσεις που βλέπουμε συνήθως να ανεβαίνουν στις σκηνές της Αθήνας. Γι' αυτό και το έργο έχει εισπράξει θερμή υποδοχή και έχει λάβει τα βραβεία σύγχρονου νεοελληνικού έργου της Ελληνικής Ένωσης Κριτικών Θεάτρου, Νέου Καλλιτέχνη του Θεάτρου της Ένωσης Κριτικών Θεάτρου και Μουσικής για την Βαλέρια Δημητριάδου και πρωτοεμφανιζόμενου νεοελληνικού έργου από το All4fun. 

Με την Αθηνά Σακαλή, η οποία έχει αναλάβει το βάρος του πρωταγωνιστικού ρόλου, μιλήσαμε για την παράσταση που φέτος διανύει την 3η χρονιά επιτυχίας, για τη σύλληψη αλλά και την έρευνα που χρειάστηκε ένα τέτοιο έργο καθώς και για τις αντιδράσεις του κοινού, όταν έρχεται σε επαφή με όσα πραγματεύεται το κείμενο της Βαλέριας. Ένα κείμενο που «θίγει ένα ζήτημα δυστυχώς επίκαιρο για το οποίο έχουμε μαύρα μεσάνυχτα» όπως θα μου πει και η Αθηνά.

Φωτογραφίες: Δομνίκη Μητροπούλου/Πάτροκλος Σκαφίδας
Φωτογραφίες: Δομνίκη Μητροπούλου/Πάτροκλος Σκαφίδας

Πώς αποφασίσατε με την ομάδα C for Circus να ανεβάσετε αυτήν την παράσταση;

Η παράσταση αλλά και η συνολική σύλληψη της ιδέας δεν προέκυψε απο την ομάδα, αλλά απο την Βαλέρια Δημητριάδου, μέλος της ομάδας. Την περίοδο της καραντίνας αποφάσισε να γράψει ένα έργο με αυτό το θέμα, το πρώτο της έργο. Προέκυψε από μια ανάγκη της να κατανοήσει ή και να διερευνήσει την απύθμενη κακία του κόσμου που ζούμε.

Το πρότεινε στην ομάδα καθώς και σε άτομα που συνεργάζονται χρόνια με την ομάδα, όπως εγώ, και ετσι προχωρήσαμε στην αίτηση για επιχορήγηση και σε όλα τα υπόλοιπα. Από τη στιγμή που γράφτηκε το έργο και μπήκαμε στη διαδικασία της έρευνας η προσωπική ανάγκη της Βαλέριας να μιλήσει για αυτό το θέμα έγινε ανάγκη και ολόκληρου του θιάσου.

Ποιες δυσκολίες αντιμετώπισες η ίδια στην προσέγγισή σου με το ρόλο της Χλόης;

Πολύ συχνά στη δουλειά μας έρχεσαι αντιμέτωπος με ρόλους που είναι πολύ έξω από τα νερά σου, με πράγματα που (ευτυχώς σε αυτύν την περίπτωση) δεν θα βιώσεις ποτέ. Με την Χλόη δεν ήταν απλώς αυτό. Έπρεπε να έρθω αντιμέτωπη με κάτι που δεν το χωράει ακόμα και τώρα ο νους μου. Δεν μπορείς να εξηγήσεις λογικά γιατί να θέλει κάποιος άνθρωπος να καταστρέψει τη ζωή ενός άλλου ανθρώπου, που ούτε καν τον ξέρει. Μου είναι δύσκολο να φανταστώ το πώς μπορει να αισθάνεται αυτή η κοπέλα, αλλά προσπαθώ.

Οι δυσκολίες λοιπόν στην προσέγγιση υπάρχουν ακόμα, σε κάθε παράσταση, και έχουν να κάνουν με το πώς αυτή η κοπέλα μπορεί να υπάρξει μετά απο αυτό που της συνέβη, πώς επιβιώνει, με ποιους μηχανισμους, τι την κρατάει στη ζωή. Με τα εργαλεία που μου έχει δώσει η Βαλέρια και παρέα με τους υπολοιπους ηθοποιούς προσπαθώ σε κάθε παράσταση να βρω τον τρόπο να αντεπεξέλθω στις απαιτήσεις αυτού του ρόλου.

Φωτ.: Δομνίκη Μητροπούλου
Φωτ.: Δομνίκη Μητροπούλου

Το θεατρικό παίζεται φέτος για 3η χρονιά, έχετε βιώσει κάποια πολύ έντονη αντίδραση κατά τη διάρκεια ή μετά το τέλος της παράστασης;

Υπάρχουν κάποιες συγκεκριμένες σκηνές στην παράσταση που το κοινό έχει έντονες αντιδράσεις, σε όλες σχεδόν τις παραστάσεις. Οι αντιδράσεις έχουν να κάνουν κυρίως με την ροή της ιστορίας, με το πώς εξελίσσεται η υπόθεση του έργου δηλαδή. Μετά την παράσταση δεν μπορώ να πω οτι θυμάμαι κάτι πολύ έντονο, αλλά έχει συμβεί αρκετές φορές να λένε συγχαρητήρια και την ίδια στιγμή να βρίζουν με πάθος τους κακούς χαρακτήρες του έργου.

Αυτό που εμένα μου κάνει εντυπωση σε σχέση με τις αντιδράσεις του κοινού είναι ότι πολλοί δυσκολεύονται να πιστέψουν οτι αυτό που βλέπουν συμβαίνει στ’ αλήθεια.

Καταλαβαίνω οτι είναι τρομακτικό να βλέπεις στο θέατρο κατι που μπορεί να συμβαίνει στη διπλανή πολυκατοικία, παρ' όλα αυτά, αν κάτι θα ήθελα να μείνει στους θεατές φεύγοντας είναι ότι δεν πρέπει να εθελοτυφλούν αλλά να έχουν τα μάτια τους ανοιχτά, γιατί είναι και ο μόνος τρόπος για να βοηθήσουν.

Η παράσταση είναι μια τολμηρή ανάγνωση της πραγματικότητας στην Ελλάδα, καθώς πέρα από το ίδιο το θέμα του sex trafficking σχολιάζει βαθύτερα και τις ίδιες τις σκοτεινές δομές της κοινωνίας. Λείπουν πιστεύεις τέτοια σύγχρονα θεατρικά έργα από τη χώρα;

Θα ήθελα αρχικά να πω ότι το έργο είναι επίτηδες γραμμένο με τρόπον τέτοιο, ώστε να μην γίνεται αναφορά σε καμία χωρα ή μέρος. Τα ονόματα των ηρώων, εξυπηρετώντας ακριβώς αυτον τον σκοπό, είναι από την Βίβλο. Η επιλογή αυτή έγινε γιατί το sex trafficking είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο και ο τρόπος με τον οποίο συμβαίνει είναι κοινός σε όλες τις χώρες του κόσμου. Η Ελλάδα συγκεκριμένα είναι μία χώρα που λειτουργεί ως χώρα προέλευσης αλλά και προορισμού και όντως δομικά, κυριαρχεί το σκοτάδι.

Ένα έργο που θίγει ένα κοινωνικό φαινόμενο, και γίνεται αιχμηρό απέναντι στην κοινωνική και κρατική αντιμετώπισή του, θεωρώ πως είναι απαραίτητο να υπάρχει στην θεατρική σκηνή μιας χώρας.

Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε μια τεράστια άνθιση των θεατρικών σκηνών και όλο και περισσότερο κόσμο να πηγαίνει θέατρο. Πιστεύεις οι Έλληνες πάνε θέατρο για να προβληματιστούν ή βλέπουμε περισσότερο κόσμο να πηγαίνει σε κωμωδίες και να φοβάται να τολμήσει να δει νέα έργα; Πώς σκιαγραφείς το θεατρόφιλο κοινό στην Ελλάδα;

Είναι όμορφο που υπάρχει όντως αυτή η άνθιση των θεατρικών σκηνών γιατί αυτομάτως αυτό σημαίνει ότι υπάρχει και άνθιση του θεατρόφιλου κοινού. Τώρα σε σχέση με το τι επιλέγει κάποιος να δει, πιστεύω οτι υπάρχουν και οι δυο κατηγορίες και είναι λογικό να υπάρχουν.

Καταλαβαίνω απόλυτα και τον θεατή που θέλει να δει θέατρο για να ξεχαστεί απο την καθημερινότητα, καταλαβαίνω και εκείνον που αυτό δεν του είναι αρκετό και θέλει να δει θέατρο για να προβληματιστεί και να μετακινηθεί. Εγώ προσωπικά ανήκω και στα δυο είδη θεατών, ανάλογα με την περίοδο.

Το θεατρόφιλο κοινό στην Ελλάδα πιστεύω ότι είναι εκπαιδευμένο και ξέρει ποιες παραστάσεις να ακολουθήσει. Το πρόβλημα για μένα δεν είναι το θεατρόφιλο κοινό αλλά το μη θεατρόφιλο. Το κοινό αυτό θα αργήσει σίγουρα 10 λεπτά, θα αφήσει το κινητό του στο δυνατό ή θα το σηκώσει και θα μιλήσει κατα τη διάρκεια της παράστασης, θα μιλάει δυνατά και δεν θα φαντάζεται καν ότι ο ηθοποιός στη σκηνή ακούει όλα όσα συμβαίνουν στην πλατεία, ακόμα και τον παραμικρό ψίθυρο. Αυτό το κοινό δεν είναι θεατρόφιλο και σίγουρα δεν θέλω να το σκιαγραφήσω.

Δομνίκη Μητροπούλου/Πάτροκλος Σκαφίδας
Δομνίκη Μητροπούλου/Πάτροκλος Σκαφίδας

Πώς μπήκε η υποκριτική στη ζωή σου και στη συνέχεια η ομάδα C for Circus;

Η αγάπη μου για την υποκριτική μπήκε λόγω των γονιών μου και συγκεκριμένα του μπαμπά μου. Με πήγαιναν θέατρο από πολύ μικρή ηλικία, ο μπαμπάς μου ήταν και στην ερασιτεχνική ομάδα του Θεσσαλικού Θεάτρου στα φοιτητικά του χρόνια, οποτε το αγάπησα απο πολύ μικρή και πάντα έλεγα ότι θέλω να γίνω ηθοποιος. Ταυτόχρονα ήμουν και καλή μαθήτρια, οπότε επέλεξα να περάσω στην σχολή που ήθελα στην Αθήνα, ώστε να είμαι εκεί που συμβαίνουν τα πραγματα.

Στο τρίτο έτος του Πανεπιστημίου αποφάσισα να δώσω στο Εθνικό Θέατρο απλώς για να δοκιμαστώ και τελικά πέρασα. Στο έτος μου έτυχε να είναι και δυο από τα μέλη της ομάδας, η Βαλέρια Δημητριάδου που έχει γράψει και σκηνοθετήσει την παράσταση και ο Δημήτρης Κίτσος. Έτσι έμαθα την ομάδα και αργότερα όταν τελειώσαμε την σχολή προέκυψε και η συνεργασία. Νιώθω πολύ τυχερή που τους γνώρισα γιατί, εκτος το δημιουργικό και καλλιτεχνικό κομμάτι, έχω βρει σε αυτους, τους πολύ διαφορετικούς και ξεχωριστούς ανθρώπους, μια θεατρική οικογένεια.

Για ποιον λόγο θα έλεγες σε κάποιον πως αξίζει να έρθει στην παράσταση και να βρεθεί αντιμέτωπος με το «Καὶ ἐφύτευσεν ὁ Θεὸς παράδεισον»;

Η παράσταση θίγει ένα θέμα δυστυχώς τρομερά επίκαιρο για την κοινωνία μας και ταυτόχρονα ένα θέμα για το οποίο έχουμε μαύρα μεσάνυχτα. Θα ήθελα να δει την παράσταση όσο το δυνατόν περισσότερος κόσμος ώστε να σοκαριστεί, να προβληματιστεί αλλά και να ενημερωθεί για κάτι που μπορεί στην πραγματικότητα να συμβαίνει δίπλα του.

Επειδή οι σκοτεινές, όπως πολύ σωστά τις χαρακτήρισες, δομές της κοινωνίας δε θα αλλάξουν άμεσα, ας προσπαθήσουμε εμείς τουλάχιστον να ενημερωθούμε σωστά, ώστε να μπορέσουμε να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλον.

Φωτογραφίες: Δομνίκη Μητροπούλου/Πάτροκλος Σκαφίδας
Φωτογραφίες: Δομνίκη Μητροπούλου/Πάτροκλος Σκαφίδας

«ΚΑΙ ΕΦΥΤΕΥΣΕΝ Ο ΘΕΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΝ»

3ος Χρόνος, Θέατρο Άνεσις

Ημέρες: Δευτέρα, Τρίτη, Παρασκευή έως Κυριακή

Extra Παραστάσεις: Τετάρτη 25/12 18:00, Πέμπτη 26/12 18:00, Τετάρτη 1/1 18:00, Πέμπτη 2/1 18:00

Εισιτήρια more.com

Google News

Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.