Ο Βασίλης Ζούλιας μίλησε στην εκπομπή «Στούντιο 4» για τα δύσκολα νεανικά του χρόνια, τις απόπειρες αυτοκτονίας που έκανε από την ηλικία των οκτώ, τον εθισμό που είχε στο παρελθόν στα ναρκωτικά, στέλνοντας το δικό του μήνυμα σε όσους δίνουν παρόμοιο αγώνα, ενώ αναφέρθηκε στη σειρά του Netflix «Emily in Paris» που τον έβαλε στον παγκόσμιο χάρτη. «Το Emily in Paris με έβαλε εντελώς στον παγκόσμιο κόσμο της μόδας με το που προβλήθηκε το πρώτο κιόλας το επεισόδιο. Εννιά το βράδυ βγήκε η σειρά και πέντε το πρωί μπήκαμε στο e-shop και είδαμε 350 κουκκίδες από γυναίκες που μπήκαν να δουν ποιος είμαι και μετά άρχισαν να αγοράζουν ρούχα. Έγινε ένα τεράστιο πάρτυ τους πρώτους δύο μήνες και πλέον έχει δημιουργηθεί μια πελατεία στο εξωτερικό», είπε ο γνωστός σχεδιαστής μόδας, ο οποίος ανέλαβε το ενδυματολογικό κομμάτι στη δημοφιλή σειρά «Emily in Paris».
Διαβάστε ακόμη: Ηλίας Μαμαλάκης: Το πρώτο μήνυμα μετά το εξιτήριο - Τι αποκάλυψε για την περιπέτεια της υγείας του
Στη συνέχεια δεν έκρυψε πως μισούσε τον εαυτό του και πως είχε κάνει απόπειρες αυτοκτονίας από την ηλικία των 8 ετών. «Ήμουν δυστυχισμένο παιδί, δυστυχισμένος άνθρωπος. Ήμουν μία εθισμένη προσωπικότητα, οπότε μέχρι να μπω στην ανάρρωση στα 29, ήμουν ένας άνθρωπος που μισούσε τον εαυτό του. Εγώ λέω ότι γεννήθηκα με αυτή την προδιάθεση. Μία εθισμένη προσωπικότητα γενικά αισθάνεται μία δυσκολία να αντιμετωπίσει τη ζωή, πονάει» εξήγησε ο Βασίλης Ζούλιας και συνέχισε:
«Όταν ήρθαν τα ναρκωτικά, ήρθαν σαν βάλσαμο. Αυτό είναι το επικίνδυνο. Είχα κάνει τόσες απόπειρες που κατά κάποιον τρόπο "σώθηκα". Έλεγα ότι τουλάχιστον δεν θα χρειάζεται να πονάω. Απόπειρες έκανα από οκτώ ετών. Η μαμά μου έχει περάσει πολλά».
Γυρνώντας το χρόνο πίσω, ο Βασίλης Ζούλιας θυμήθηκε ότι «Το 1986 σταμάτησα να γελάω, στα 23 μου χρόνια. Εκεί άρχισε η πολύ σοβαρή χρήση των ναρκωτικών και εμένα κράτησε έξι χρόνια όλο αυτό. Ζήτησα βοήθεια, αλλά μιλάμε για τη δεκαετία του '80, στην Ελλάδα δεν υπήρχαν ομάδες βοήθειας για να απευθυνθώ. Και η νομοθεσία για τα ναρκωτικά ήταν τότε πολύ διαφορετική, εξ ου και η ιστορία που με έπιασαν και πήδηξα στο κενό από το δικαστήριο και ήρθε ο εισαγγελέας στο νοσοκομείο και μου ζήτησε συγγνώμη. Γι’ αυτό και δεν μπήκα φυλακή. Μου έβγαλε ο αστυνομικός τις χειροπέδες να χαιρετήσω τη μητέρα μου και εκείνη την ώρα έτρεξα. Δεν μπόρεσε να με κρατήσει κανείς, του πατριού μου του έμεινε η τσέπη μου στο χέρι».
Μάλιστα, θέλησε να στείλει το δικό του μήνυμα, τονίζοντας ότι «Πρέπει να ζητήσεις βοήθεια από τους ειδικούς. Αυτό που λένε "εγώ αν δεν το περάσω μόνος μου δεν γίνεται", ξεχάστε το, δεν υπάρχει».
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
