«Καλά το μετρό της Θεσσαλονίκης δεν υπάρχει». Τα έφερε όμως έτσι η ζωή που το ανέκδοτο έγινε πραγματικότητα. Μια γυναίκα στέκεται έξω από τον Νέο Σιδηροδρομικό Σταθμό, το σημείο απ’ όπου ξεκινούν και καταλήγουν τα βαγόνια του.
Δεν μπορούν να το πιστέψουν. «Ακόμη και όταν είπαν για εγκαίνια, δεν ήμουν σίγουρη» λέει, ενώ κατεβαίνει στις αποβάθρες με τις κυλιόμενες σκάλες. «Κάτι θα γινόταν πάλι και θα έπαιρνε κι άλλη καθυστέρηση. Ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να πάει λάθος σε αυτή την πόλη» συνεχίζει γελώντας.
Μπορεί να έχουν περάσει ήδη τρεις μέρες μετά τα εγκαίνια, ωστόσο, υπάρχει ακόμη πολύς κόσμος που μπαίνει μόνο και μόνο για να κάνει βόλτα μεταξύ των στάσεων. Άλλοι επειδή δεν το χορταίνουν από τον ενθουσιασμό, άλλοι επειδή δε βγήκαν από τα σπίτια τους ελέω της μεγάλης κακοκαιρίας «Bora» που χτύπησε τη Θεσσαλονίκη το περασμένο Σαββατοκύριακο. Όπως μας είπε κιόλας χαριτολογώντας ένας ταξιτζής το βράδυ της Κυριακής: «έπρεπε να ανοίξει το μετρό και μετά να γίνει χαλασμός κυρίου».
«Έζησα τελικά για να το δω κι αυτό. Δεν είναι πια ανέκδοτο»
Οι αποβάθρες είναι σχεδόν γεμάτες. Οι υπάλληλοι δίνουν οδηγίες και απαντούν στα ερωτήματα των επιβατών. Μερικοί βγάζουν selfies μπροστά από τον πίνακα ανακοινώσεων των δρομολογίων, ένας βάζει να παίξει δυνατά στο κινητό του ένα παλιό κομμάτι του Πασχάλη Τερζή. Το κλίμα είναι πολύ ευχάριστο, πράγμα πολύ σπάνιο για μετρό.
Ο συρμός φτάνει. Τα βαγόνια αδειάζουν και γεμίζουν μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα. Οι περισσότεροι κατευθύνονται μπρος τα μπροστά. Κυρίως για να δουν από το τζάμι τη διαδρομή στο τούνελ και να τη βιντεοσκοπήσουν για να τη δείξουν αργότερα στους φίλους τους. Άλλωστε μία από τις κυρίες διαφορές του μετρό της Θεσσαλονίκης με εκείνο της Αθήνας είναι ότι δεν έχει οδηγό. Όλα είναι αυτόματα.
Ένας καλοντυμένος άνδρας κάθεται ανάποδα από τη φορά του τρένου. Όπως εξηγεί, δεν είναι πρώτη φορά που το παίρνει. Είναι όμως η πρώτη που το κάνει για να τον εξυπηρετήσει στις δουλειές του. Άφησε το αυτοκίνητό του έξω από τον σταθμό της Νέας Ελβετίας, κατέβηκε στο κέντρο με το μετρό και τώρα είναι η ώρα να γυρίσει πίσω.
«Με έχει βολέψει πάρα πολύ. Μια διαδρομή που την έκανα σε 40 λεπτά, τώρα την κάνω σε 10. Και άσε αυτό. Το μεγαλύτερο βάσανο για να έρθεις στο κέντρο δεν ήταν η κίνηση, αλλά το πάρκινγκ. Σήμερα κατέβηκα ξέγνοιαστος. Έκανα και μια βόλτα στο κέντρο χωρίς να έχω το άγχος αν θα βρω να παρκάρω και πού», συμπληρώνει.
Ο ίδιος ήταν ακόμη παιδί όταν άκουσε πρώτη φορά για το μετρό. «Έζησα τελικά για να το δω κι αυτό. Δεν είναι πια ανέκδοτο. Ελπίζω μόνο να το στηρίξει ο κόσμος γιατί είναι μεγάλο πράγμα», σημειώνει.
Ο μεγαλύτερος όγκος επιβατών μπαινοβγαίνει στον σταθμό Βενιζέλου. Ένας σταθμός εξαιρετικά σπάνιος παγκοσμίως, εξαιτίας του γεγονότος ότι στο εσωτερικό του υπάρχει ένας ολόκληρος αρχαιολογικός χώρος και μουσείο από ευρήματα που βρέθηκαν στο σημείο κατά τις ανασκαφές.
Μια γυναίκα παρακολουθεί με ενθουσιασμό τον χώρο. «Δεν μπορώ να το πιστέψω αλήθεια αυτό που βλέπω γύρω μου. Αν δεν το ζούσα τώρα εδώ, θα σου έλεγα ότι είναι ηθοποιοί» λέει δίπλα σε μια φίλη της. Όσο περνούν οι στάσεις ο κόσμος λιγοστεύει. Πια δεν είναι ο ένας πάνω στον άλλο και υπάρχει πια χώρος να πάρεις έστω και μια μικρή ανάσα στα πολύ πιο στενά βαγόνια, συγκριτικά βέβαια με εκείνα της Αθήνας. «Για να δούμε πόσοι θα είναι και αύριο που θα έχει εισιτήριο» λένε σε μια παρέα.
Ο ενθουσιασμός των παππούδων και το τηλεφώνημα από τον «Γλου Γλου»
Δεκαεπτά λεπτά μετά την εκκίνηση, ο συρμός φτάνει στον τερματισμό του. Οι πιο πολλοί από τους επιβάτες δεν έκαναν τη διαδρομή για κάποιο συγκεκριμένο λόγο. Παρά μόνο για να δουν πώς μοιάζει ο σταθμός εσωτερικά και εξωτερικά και ύστερα να επιστρέψουν στη βάση τους.
Μια παρέα περίπου δέκα ηλικιωμένων ανδρών ανεβαίνουν τις κυλιόμενες σκάλες. Έχουν τα χέρια τους σταυρωμένα στην πλάτη και κοιτούν το πώς έχει διαμορφωθεί ο χώρος γύρω από το μετρό. Πρόκειται ουσιαστικά για μια μεγάλη άπλα, στην οποία μάλιστα γίνονται ακόμη πολλά έργα διαμόρφωσης. Τα περισσότερα αφορούν τη δημιουργία πάρκινγκ που θα εξυπηρετούν τους επιβάτες που φτάνουν ως εκεί με τα οχήματά τους.
«Ελάτε εδώ να σας δείξω. Από εδώ ξεκινάει, περνάει από εδώ και καταλήγει εδώ» λέει και δείχνει ο πιο ψηλός από αυτούς και οι φίλοι του τριγύρω τον προσέχουν με σχεδόν θρησκευτική ευλάβεια. Τους ρωτάω ποια είναι η γνώμη τους για το μετρό: «Είναι εντυπωσιακό. Υπερσύγχρονο» απαντάει ένας και κοιτάει το κινητό του. «Έλα σταμάτα λίγο την ξενάγηση» λέει στον φίλο του και πάρε το τηλέφωνο. Σε θέλει ο Γλου Γλου». Με αυτόν τον κάπως παράδοξο τρόπο, η συζήτηση λήγει.
Όσο εκείνοι φεύγουν έρχονται άλλοι. Αρκετοί και πάλι είναι ηλικιωμένοι. Δεν μπορούν να πιστέψουν ότι το έργο τελικά ολοκληρώθηκε. Ότι το μετρό της Θεσσαλονίκης είναι πια πραγματικότητα και όχι ανέκδοτο.
Φωτογραφίες από το Μετρό Θεσσαλονίκης
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
