Πρέπει να ήταν το καλοκαίρι του 2019 στη Σέριφο, η τελευταία φορά που θυμάμαι μια παραλία ολόκληρη να γεμίζει με βιβλία αντί για κινητά.
Σε μια απάνεμη παραλία, κάτω από τον ίσκιο των δέντρων, οι παρέες είχαν παραδοθεί στο ζεστό μεσημέρι. Άλλοι απολάμβαναν τον ήχο της θάλασσας και των τζιτζικιών και άλλοι είχαν βουτήξει βαθιά στις σελίδες των βιβλίων.
Από τη μια πλευρά μου η «Αργώ» του Θεοτοκά και από την άλλη η Αλεξάνδρα Κ. και το «Πώς φιλιούνται οι Αχινοί». Η πιο πετυχημένη καλοκαιρινή εκδοχή του «τα ετερώνυμα έλκονται».
Και επειδή από εκείνο το καλοκαίρι παρατηρώ πως όλο και πιο σπάνια οι άνθρωποι διαβάζουν στις παραλίες και τα πλοία και επειδή πολλά έχουν αλλάξει αλλά ευτυχώς όχι εκείνη η παραλία της Σερίφου και αφού πολλές φορές θέλεις, αλλά, δεν ξέρεις τι να διαβάσεις και θα αναζητήσεις στο google άρθρα για τα «βιβλία για το καλοκαίρι», αυτές είναι μερικές προτάσεις βιβλίων για να διαβάσεις στις διακοπές σου.
«Ένα Νησί», Karen Jennings, Εκδόσεις Gutenberg.
Η ζωή ενός φαροφύλακα σε ένα μικρό νησί, νότια της Αφρικής. Ο Σάμιουελ σπανίως βλέπει ανθρώπους, ενώ η θάλασσα ξεβράζει συχνά πτώματα πνιγμένων μεταναστών. Μια ημέρα, εντοπίζει έναν ναυαγό που αναπνέει ακόμη. Φροντίζοντας τον ναυαγό, έχει την ευκαιρία να λυτρωθεί από το δικό του σκοτεινό παρελθόν. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου).
Ο μεταφραστής Αλέξης Καλοφωλιάς αναφέρει μεταξύ άλλων για το βιβλίο της Jennings: «Το τοπίο μιλάει, το τοπίο έχει ένα λόγο, ο φάρος είναι ο τρίτος χαρακτήρας του βιβλίου. Θα διαβάσεις αυτό το βιβλίο, αν θέλεις να δεις μια ακραία ανθρώπινη κατάσταση που είναι πολύ επίκαιρη και ζωντανή».
Το έργο που έκανε παγκοσμίως γνωστή την Karen Jennings, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Gutenberg.
«Οδοντόκρεμα με χλωροφύλλη», Ηλίας Χ. Παπαδημητρακόπουλος, εκδόσεις Κίχλη.
Θα προσπαθήσω να επιλέξω ένα από τα έργα του Ηλία Χ. Παπαδημητρακόπουλου, τα οποία οι εκδόσεις Κίχλη έχουν επιμεληθεί και φροντίσει και αυτό είναι το βιβλίο «Οδοντόκρεμα με χλωροφύλλη», με το ζωηρό πράσινο εξώφυλλο και τα διακριτικά σχέδια της Εύης Τσακνιά.
Τα μικρά διηγήματα (γραμμένα από το 1962 ως το 1968) της πρώτης συλλογής του Η.Χ. Παπαδημητρακόπουλου, κεντημένα με γλαφυρό, συμπυκνωμένο λόγο.
Έντεκα μικρά αριστουργήματα («Οι φρακασάνες», «Ο Νίκος ο Σερέτης», «Η Εκτέλεση», «Το πάρτυ», «Η Γλυκερία», «Μάθημα χορού», «Ο τελευταίος επιζών», «Ερωτική ιστορία», «Ανάσταση», «Οδοντόκρεμα με χλωροφύλλη», «Εις μνήμην»), έντεκα ευφυείς διηγήσεις που υφαίνουν το νήμα της καθημερινότητας.
«Δεν θυμάμαι να υπήρχε κάποια πόρτα κοντά μας», Φώτης Μανίκας, εκδόσεις LOGGIA.
Ένα βιβλίο με όλες εκείνες τις ιστορίες που εκτυλίσσονται στην Αθήνα του σήμερα. Ιστορίες από καφέ-μπαρ, από πάρκα και πλατείες, μέσα σε ισόγεια και ρετιρέ με βεράντα.
Με βασικό όπλο του την ειρωνεία, τη συγκαλυμμένη κυνικότητα, αλλά και μια υποβόσκουσα αισιοδοξία, ο Φώτης Μανίκας στην πρώτη του συλλογή διηγημάτων στήνει ιστορίες από το μυαλό του με ειλικρίνεια, χιούμορ, οξυδέρκεια και τρυφερότητα.
Δεκαοκτώ διηγήματα με ανθρώπους της διπλανής πόρτας που αφηγούνται περιστατικά από τη ζωή τους, πιστεύοντας ότι διατηρούν τον έλεγχο, ενώ την ίδια στιγμή αυτοαναιρούνται.
Ο Φώτης Μανίκας κέρδισε το βραβείο του Πρωτοεμφανιζόμενου στην Πεζογραφία στα φετινά βραβεία Αναγνώστη.
«Γραμμή του Ορίζοντος», Χρήστος Βακαλόπουλος, εκδόσεις ΕΣΤΙΑ.
Ένα βιβλίο που πρόκειται να διαβαστεί πολύ αυτό το καλοκαίρι, το βιβλίο η Γραμμή του Ορίζοντος του Χρήστου Βακαλόπουλου, σημείωσε μεγάλη αίσθηση ήδη από τις πρώτες ημέρες κυκλοφορίας του.
Το βιβλίο του Βακαλόπουλου γράφτηκε για την Ρέα Φραντζή, μια 32χρονη γυναίκα, η οποία βρίσκεται σε μια μεταιχμιακή στιγμή της ζωής της: έχει μόλις χωρίσει και καταφεύγει στην Πάτμο, στο μυσταγωγικό νησί της Αποκάλυψης, όπου καταδύεται σε έναν επώδυνο απολογισμό ζωής.
Μελαγχολικό και γοητευτικό, με πολιτισμικές και πολιτικές αναφορές μιας εποχής, θέτει στο επίκεντρο το συναισθηματικό ξεδίπλωμα της πρωταγωνίστριας με φόντο την αιγαιοπελαγίτικη αισθητική.
«Τα αηδόνια της σιωπής», Στέφανος Δάνδολος, εκδόσεις Ψυχογιός.
Ένα ακόμη καθηλωτικό μυθιστόρημα του Στέφανου Δάνδολου που βρίσκεται για εβδομάδες στις λίστες με τα ευπώλητα της ελληνικής λογοτεχνίας.
ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ 1944. Οι Γερμανοί αποχωρούν από την Αθήνα. Η απελευθέρωση φέρνει λύτρωση, αλλά και διχασμό. Εμφύλια πάθη ξυπνούν, η Ελλάδα οδεύει προς τον όλεθρο ξανά.
Μέχρι πού θα έφτανε ένας άντρας για να ξαναβρεί τη γυναίκα της ζωής του; Ανάμεσα από πόσες σφαίρες θα μπορούσε να περάσει, πόσους φλογισμένους δρόμους θα τολμούσε να διαβεί;
Ο κύριος Αριστείδης είναι ο μακροβιότερος σερβιτόρος στο Καφενείον Ζαχαράτου της Πλατείας Συντάγματος. Σεμνός και καλόψυχος ονειρεύεται πάντα την Ευδοξία του, την ευαίσθητη καθαρίστρια που ερωτεύτηκε κάποτε. Καθώς η Αττική παραδίδεται στο χάος, ένα γράμμα θα ζωντανέψει την ελπίδα του να βρεθεί κοντά της. Αλλά ο φοβερός Δεκέμβρης παραμονεύει.
Η ιστορία ενός απελπισμένου ταξιδιού που έκανε ένας άνθρωπος μες στα Δεκεμβριανά, αναζητώντας τη δική του πατρίδα. Γύρω του ένα σωρό άλλες ιστορίες: το θρυλικό καφενείο και οι θαμώνες του, μυστικά και ψέματα, αδελφός να σκοτώνει αδελφό, προδοσίες και σκευωρίες, το χρονικό της ένοπλης σύγκρουσης, ο Ουίνστον Τσόρτσιλ, η Ελένη Παπαδάκη, ο Οδυσσέας Ελύτης, οι απλοί και βασανισμένοι άνθρωποι που διασταυρώνονται με το βίαιο πεπρωμένο της Ελλάδας
«Mαταδόρ», Βαγγέλης Μαρινάκης, Κάπα Εκδοτική.
Τι σχέση έχει ένα από τα θεαματικότερα τεσσάρια του NBA με τον διασημότερο ταυρομάχο της σύγχρονης ιστορίας; Πώς διαπλέκονται μια μηχανή μικρού κυβισμού με έναν εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο τόνου στη Σικελία; Υπάρχει ιδανική γεωγραφία σώματος και ποιοι ανθρωπότυποι συνθέτουν την γεωγραφία χαρακτήρων της Αθήνας;
Σε αυτά τα πολύπλοκα ερωτήματα καλείται να απαντήσει το μυαλό του Νίκου Μαρκάτου, θρυμματισμένο από τον ήλιο, αγκιστρωμένο από τους αχινούς, καρφωμένο διαρκώς σε ένα παραλήρημα άδειο από μορφή αλλά γεμάτο από μνήμη.
Στο πρώτο βιβλίο του Βαγγέλη Μαρινάκη, ο κεντρικός ήρωας του «Ματαδόρ» δεν διστάζει να υμνήσει, να δολοφονήσει νοερά, να αναμετρηθεί με τα γονικά συμπλέγματα εκείνου και της αλλόκοτης γυναικείας θεότητας η οποία τον συνοδεύει βασανιστικά σε μια πόλη που εκποιείται και ξεφτίζει, μέρα τη μέρα.
Μια ιστορία τεκμήριο για την ύπαρξη μιας λεπτής, ενδιάμεσης ζώνης, εντός της οποίας κατοικούν και φλέγονται αναλογικοί άνθρωποι εν μέσω μιας ψηφιακής εποχής, την ίδια στιγμή που μεταέφηβοι «κόβουν» τον πόνο στα μηνίγγια με υπογλώσσια πραλίνα. Μια ιστορία για την αποθέωση και την κατάρρευση, για τη σάρκα του έρωτα και την ονείρωξη της ευτυχίας που αυτός παράγει.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
